ΚΑΝΕ LIKE ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK! ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ ΑΜΕΣΑΤο περίφημο κολυμβητήριό μας και την κατάληξη που έχει. Δεν είναι τυχαία τώρα η αναφορά μου σε αυτό, αν και κατά καιρούς ενδιαφερθήκαμε κάποιοι, ο καθένας όπως μπορούσε, για την τύχη του. Αφορμή παίρνω, από τη συμμετοχή της Γ΄ τάξης του Δημ.Σχ. Ξινού Νερού που τυχαίνει να είμαι διευθυντής,στο νέο πρόγραμμα εκμάθησης κολύμβησης του υπουργείου παιδείας για παιδιά δημοτικού αυτής της ηλικίας,με τη συνδρομή της περιφέρειας.
Σας παραθέτω με λίγα λόγια την δική μου εμπειρία από τα πρώτα μαθήματα στο κολυμβητήριο Πτολεμαΐδας που μας φιλοξένησε, με τη σκέψη μου βέβαια αυτόματα, να πηγαίνει στην απαξίωση του δικού μας κολυμβητηρίου.
Προσπαθώ ακόμα τα λόγια μου να είναι χωρίς ίχνος υπερβολής που συνήθως χρησιμοποιούμε, προκειμένου να στηρίξουμε τις απόψεις μας.
Η χαρά λοιπόν των παιδιών μεγάλη, η εμπειρία μοναδική, η οργάνωση άψογη, η γνώση και η συμπεριφορά των εκπαιδευτών άριστη, η εξοικείωση των παιδιών με την πισίνα άμεση. Ένα μόνο παράδειγμα θα σας αναφέρω. Πέρα από τις όποιες πρώτες επιφυλάξεις των γονέων που αμέσως ξεπεράστηκαν ,κάποιοι γονείς μου ανέφεραν ότι ουδέποτε επισκέφτηκαν θάλασσα ή πισίνα, εξαιτίας μιας αναίτιας φοβίας του παιδιού τους για το υγρό στοιχείο. Το παιδί αυτό λοιπόν μπήκε στο νερό, στην αρχή διστακτικά και τελικά ένιωσε την ίδια χαρά με τ΄άλλα παιδιά ξεπερνώντας κάθε φόβο απ΄το πρώτο μάθημα. Κι επανέρχομαι στη δική μας πικρή ιστορία με το δικό μας κολυμβητήριο φάντασμα και με τις εξής παρατηρήσεις:
Υπάρχει ήδη, άρα δεν υφίσταται τουλάχιστον δαπάνη κατασκευής.
Επί 15 ή περισσότερα χρόνια καταστρέφεται ανενεργό, ενώ κατά καιρούς δαπανώνται κονδύλια για τις επισκευές του.
Όλες οι κοντινές πόλεις, ίσως εξαιρουμένων ελαχίστων περιπτώσεων, έχουν λειτουργικά κολυμβητήρια.
Η Φλώρινα μάλλον είναι η πρωτεύουσα νομού με τη μεγαλύτερη απόσταση συγκριτικά με τις άλλες πρωτεύουσες, από τη θάλασσα.
Οι συμπολίτες μας, μεγάλοι και μικροί απ΄ όσο γνωρίζω στη μεγάλη τους πλειοψηφία, δε γνωρίζουν να κολυμπούν.
Ίσως και λόγω αυτής της άγνοιας να μην εκλαμβάνουν την εκμάθηση κολύμβησης ως ενέργεια ζωτικής σημασίας και να μην την απαιτούν πιεστικά.
Ζούμε όμως σε χώρα θαλασσινή, οι επισκέψεις μας και πολύ περισσότερο των παιδιών μας στη θάλασσα είναι συχνές και οι κίνδυνοι από την άγνοια κολύμβησης γνωστοί.
Τα σχολεία της Φλώρινας και των γύρω χωριών, αποκλείονται από το πρόγραμμα του υπουργείου.Η εγκύκλιος πολύ λογικά, λόγω χρόνου, ορίζει ότι η απόσταση σχολείου που θα συμμετέχει στο πρόγραμμα δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 25 χλμ. από το πλησιέστερο κολυμβητήριο. Άρα αποκλείεται αυτό της Πτολεμαΐδας, που τουλάχιστον αποτελεί λύση για τα σχολεία περιοχής Αμυνταίου.
Ρωτώ λοιπόν: Θέλουμε αν όχι εμείς, τα παιδιά μας να γνωρίσουν τα μυστικά της κολύμβησης;
To θεωρούμε υψηλή αναγκαιότητα;
Μήπως πρέπει επιτέλους να δούμε το θέμα σοβαρά όλοι εμείς, όταν
συζητάμε για πρόληψη πνιγμού;
Ο αντίλογος με τα ‘’ανυπέρβλητα ‘’ εμπόδια για τη λειτουργία του κολυμβητηρίου είναι λίγο πολύ γνωστός. Ο κόσμος όμως θέλει λύσεις και περιμένουμε ενόψει εκλογών όλοι οι υποψήφιοι να βάλουν και αυτό το θέμα στη θεματολογία τους.
Τελειώνοντας και έχοντας πάντα την αίσθηση πικρίας για την πολυετή καθυστέρηση να λειτουργήσουμε το δικό μας κολυμβητήριο, συγχαίρω τους συντονιστές αυτού του προγράμματος, τους εκπαιδευτές γυμναστές του κολυμβητηρίου Πτολεμαΐδας, την περιφέρεια για την προσφορά του λεωφορείου κι ελπίζω οι επισημάνσεις μου να ληφθούν υπόψη.
Με εκτίμηση
Λαβασίδης Στυλιανός
Εκπ/κός στο Δημ.Σχ. Ξινού Νερού
