Κ. Πρόεδρε, Σύμμαχοι, φίλες και φίλοι
Σήμερα από εδώ από την αδιαμφισβήτη ελληνική νύμφη του Βορρά και της ελληνικής Μακεδονίας στέλνουμε μήνυμα ανατροπής και αλλαγής του φθαρμένου πολιτικού σκηνικού της χώρας. Σήμερα διατρανώνουμε όλοι μαζί την κοινή μας θέληση, να προχωρήσουμε μπροστά, λέγοντας όλη την αλήθεια στους πολίτες, χωρίς να σκεφτόμαστε το πολιτικό κόστος, αφού επιδίωξη μας είναι, να δημιουργήσουμε μια νέα Ελλάδα μακριά από την μιζέρια και τις κακοδαιμονίες, που την ταλανίζουν.
Σύμμαχοι, θα προσπαθήσω στον χρόνο, που μου αναλογεί, να παρουσιάσω τις απόψεις μου για την θέση της Ελλάδας στο κόσμο και τις διεθνείς της σχέσεις. Όλοι γνωρίζουμε, ότι σε συνθήκες μεγάλης οικονομικής κρίσης για την χώρα η θέση της διεθνώς επιδεινώνεται και αποδυναμώνεται. Όταν ένα κράτος έχει ανοιχτούς οικονομικούς λογαριασμούς και το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους του είναι προς εξωτερικούς δανειστές, τότε η θέση του γίνεται ακόμη χειρότερη. Όμως η χώρα μας πρέπει, να βρει την δύναμη και να χαράξει μια εθνική στρατηγική για το μέλλον με στόχο την ενίσχυση της παρουσίας της και στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και στην Μεσόγειο. Απλοϊκά σχήματα, ότι χρονίζοντα προβλήματα θα επιλυθούν με μόνη την ανάπτυξη οικονομικών και εμπορικών δραστηριοτήτων μεταξύ των χωρών δεν ισχύουν πια στις μέρες μας και το πεπερασμένο του περιεχομένου τους έχει αποδειχτεί, αφού πολλές φορές επενδύσαμε σε γειτονικές χώρες, αλλά εισπράξαμε ακόμη πιο προκλητική συμπεριφορά και αχαριστία από την πλευρά τους. Απαιτείται πλέον, να συνεννοηθούμε άμεσα και με άλλους εταίρους μας στην ΕΕ, που αντιμετωπίζουν και αυτοί οικονομικά προβλήματα, ώστε να συντονίσουμε τις ενέργειες μας για την οικοδόμηση μια Ευρώπης με συνοχή και αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της. Δυστυχώς σύμμαχοι η Ευρώπη σήμερα έχει ένα ανυπόφορο έλλειμμα ηγεσίας. Οι εποχές, που ηγέτες των μεγάλων χωρών πρωτοστατούσαν στην οικοδόμηση μιας ομοσπονδιακού τύπου ευρωπαϊκής ένωσης με στόχο ακόμη και την πολιτική ένωση της και την διαμόρφωση μιας κοινής οικονομικής πολιτικής, έχουν δυστυχώς. παρέλθει. Σήμερα με λύπη μου διαπιστώνω, ότι η Ευρώπη διαπνέεται από λογιστική αντίληψη και επικράτηση των στενών εμπορικών συμφερόντων του κάθε κράτους μέλους χωριστά. Η Ελλάδα λοιπόν μαζί με άλλες χώρες της ΕΕ πρέπει, να πρωτοστατήσει στο μέτρο των δυνατοτήτων της για την οικοδόμηση μιας Ευρώπης, όπως την ονειρεύονταν οι προπάτορες της. Μιας Ευρώπης, που θα έχει ως στόχο την πολιτική και οικονομική της ενοποίηση και την εμβάθυνση των δημοκρατικών της θεσμών, πριν ακόμη διευρυνθεί περισσότερο. Μιας Ευρώπης, που θα έχει την δημοκρατική λειτουργία και νομιμοποίηση, να παίρνει ουσιαστικές αποφάσεις, μειώνοντας κατά πολύ την παρέμβαση της γραφειοκρατίας των Βρυξελών και το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας, που την χαρακτηρίζει. Αν μπορέσουμε, να οδηγηθούμε σε μια τέτοια εξέλιξη, τότε πολύ πιο εύκολα θα αντιμετωπιστούν κρίσεις, όπως η σημερινή. Δυστυχώς παρόλο που η Ευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε πρόεδρο και υπουργό των εξωτερικών πριν λίγο καιρό, η κοινή της εξωτερική πολιτική κονιορτοποιείται ευκαιρίας δοθείσης, όπως συνέβη πρόσφατα και με το θέμα της Λιβύης.
Φίλες και φίλοι σε έναν κόσμο, που αλλάζει ραγδαία και στην γειτονιά μας ζούμε ιστορικές αλλαγές, αφού οι αραβικές και αφρικανικές χώρες βιώνουν το δικό τους 1989 και οι καταπιεσμένοι λαοί τους ζητούν δημοκρατία και πολιτικές και οικονομικές ελευθερίες, οφείλουμε ως φιλελεύθερο κόμμα με δικαιωμένη ιδεολογία, να πρωτοστατήσουμε σε μια δυναμική παρουσία της χώρας στις διεθνείς σχέσεις. Σε έναν κόσμο, που οι ανταγωνισμοί μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων δυνάμεων θα ενταθούν το επόμενο διάστημα, η χώρα πρέπει, να καλλιεργεί συμμαχίες, που θα εξασφαλίζουν την προάσπιση και την πρόοδο των εθνικών μας συμφερόντων ακόμη και με την λογική εκμετάλλευση των ανταγωνισμών αυτών.
Τι κάνει όμως σήμερα η κυβέρνηση; Βλέπουμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά τον πρωθυπουργό, να ανοίγουν μια σειρά από διαπραγματεύσεις με ορισμένες από τις γειτονικές μας χώρες, όπως η Τουρκία με αδιαφανή τρόπο, που παραπέμπει σε μυστική διπλωματία και όχι με τις καλύτερες προϋποθέσεις για την χώρα μας. Αντιφάσεις στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, επικοινωνιακοί χειρισμοί προπαγανδιστικής διαμόρφωσης κλίματος εσωτερικά, βραδύτητα στις αντιδράσεις επι των συνεχών προκλήσεων και ευκολία στην χρησιμοποίηση της εξωτερικής πολιτικής για την διαμόρφωση του προσωπικού προφίλ του κ Παπανδρέου, δεν είναι χαρακτηριστικά μιας σοβαρής αντιμετώπισης των διεθνών μας σχέσεων και καταδεικνύουν εκτός των άλλων μια εμμονή του, να παραμένει κολλημένος στην εποχή ακόμη, κατά την οποία ήταν υπουργός των εξωτερικών της χώρας και καλλιεργούσε το image του. Μια απλή αρχή στον χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων, που απαιτεί την μη είσοδο μας σε βαθιές διαπραγματεύσεις και μάλιστα αδιαφανείς με χώρες, που εγείρουν συνεχώς παράνομες διεκδικήσεις εις βάρος μας, την ώρα που είμαστε με την πλάτη στον τοίχο λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει καταστρατηγηθεί .Η Τουρκία δυστυχώς κλιμακώνει παρά την περί του αντιθέτου ρητορική της τις προκλήσεις εις βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και φτάσαμε επι της σημερινής κυβέρνησης τα πολεμικά της πλοία με το πρόσχημα της αβλαβούς διέλευσης, να πλέουν δίπλα από το Σούνιο και να ακολουθούν την πολιτική της επίδειξης σημαίας. Ταυτόχρονα αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία σε πλήθος νησίδων, επιμένοντας στην πολιτική των γκρίζων ζωνών, ενώ μέχρι και για το Καστελόριζο έφτασαν δια στόματος του υπουργού τους των εξωτερικών, να μας πουν μέσα στην χώρα μας, πως το ελληνικό νησί δεν είναι μέρος του Αιγαίου, αλλά της Μεσογείου και να αμφισβητήσουν την δυνατότητα του να έχει δική του ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι όταν δεν εκπέμπεις αποφασιστικότητα προς τον αντίπαλο και δεν είσαι έτοιμος, να θέσεις όρια, τότε αυτός αποθρασύνεται και ζητά συνεχώς περισσότερα.
Η κυβέρνηση αδικαιολόγητα εγκατέλειψε την επιτυχημένη και πατριωτική στρατηγική της Ντόρας Μπακογιάννη , όταν ηγούνταν του υπουργείου εξωτερικών στο θέμα της ΑΟΖ, που εσχάτως πολλοί ανακάλυψαν στην προσπάθεια τους, να το εκμεταλλευτούν στο εσωτερικό πεδίο και άφησε ανυπεράσπιστες συμφωνίες, όπως αυτή που είχε μονογραφηθεί με την Αλβανία για τον καθορισμό της ΑΟΖ, η οποία πάγωσε από το συνταγματικό δικαστήριο της γειτονικής χώρας, μετά και από παρέμβαση του υποκινούμενου από την Τουρκία ομοϊδεάτη του κ Παπανδρέου αρχηγού των σοσιαλιστών και δημάρχου Τιρράνων Εντι Ράμα. Ρωτώ λοιπόν τί έπραξε η ελληνική κυβέρνηση, για να αποτρέψει το πάγωμα της συμφωνίας αυτής; Τι έπραξε, για να συνετίσει τον ομοϊδεάτη του ο κ Παπανδρέου; Η απάντηση είναι, ότι πολύ φοβάμαι, πως δεν έπραξε τίποτα χαμένη στην μετάφραση της κρίσης. Το ίδιο δυστυχώς συνέβη και με τις διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, όπου και πάλι η κυβέρνηση αδράνησε και άφησε την Τουρκία, να τις υπονομεύσει. Τώρα θα πρέπει, να περιμένουμε, να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στην Βόρεια Αφρική, για να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις με αξιόπιστους συνομιλητές. Όμως ειδικά για το θέμα της ΑΟΖ χρειάζεται, να κινηθούμε πιο γρήγορα και θαρραλέα μιμούμενη το παράδειγμα της Κύπρου και του Ισραήλ και να μην πέφτουμε στην παγίδα της παρελκυστικής τακτικής της Άγκυρας. Δεν είναι δυνατόν το Ισραήλ και η Κύπρος, να αναγνωρίζουν δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Κύπρου και εμείς, να κάνουμε, πως δε ακούμε. Πέραν των ελληνοτουρκικών διαφορών υπάρχει και το ζήτημα της εισβολής και της κατοχής στην Κύπρο, για το οποίο δεν βλέπω, να κινείται η κυβέρνηση με αποφασιστικότητα, ενώ δεν έχει τονιστεί επαρκώς στην Τουρκία, ότι χωρίς την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, ένταξη της δεν μπορεί, να υπάρξει. Φωτεινή εξαίρεση και πάλι η θαρραλέα στάση της προέδρου μας, που έθεσε ξεκάθαρα το θέμα στην τελευταία της επίσκεψη στην Τουρκία. Αναρωτιέμαι, γιατί ο πρωθυπουργός υιοθετεί την τακτική, να συζητά όλες τις παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας και δεν διαμορφώνει ο ίδιος την ατζέντα, θέτοντας επι τάπητος επιτέλους τα δικά μας νόμιμα αιτήματα. Όπως για παράδειγμα, τι θα γίνει με την προστασία των βάρβαρα καταπατημένων δικαιωμάτων των Ελλήνων της Κων/πολης και των νησιών Ίμβρου και Τενέδου; Τι θα γίνει με το θέμα των περιουσιών των ελλήνων της Πόλης; Θα θυμίσει η κυβέρνηση στην απέναντι πλευρά το ειδικό καθεστώς τοπικής αυτοδιοίκησης, που προέβλεπε η συνθήκη της Λωζάνης για τα δύο παραπάνω νησιά, το οποίο από την πρώτη στιγμή καταπατήθηκε; Θα αναγνωρίσει η Τουρκία την οικουμενικότητα του ελληνικού πατριαρχείου και θα το αφήσει επιτέλους απερίσπαστο, να επιτελέσει το παγκόσμιο έργο του, χωρίς συνεχείς πιέσεις και παρεμβάσεις; Πως σκοπεύει η Τουρκία, να προστατεύσει τα ελληνικά χριστιανικά μνημεία, που έχουν παραδοθεί δεκαετίες τώρα στην φθορά και την καταστροφή. Αν δεν διεκδικήσεις τα εθνικά σου συμφέροντα μην περιμένεις, να στα χαρίσει κανείς.
Όσον αφορά τις διαφορές μας με τα Σκόπια, δεν υπάρχει περιθώριο αισιοδοξίας, διότι αυτή την στιγμή ειδικά κυβερνούν την γειτονική χώρα οι πιο ακραίοι κύκλοι του πολιτικού της συστήματος, οι οποίοι είναι εμποτισμένοι από τα ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα του Τίτο. Ευτυχώς, που η Ελλαδα στο Βουκουρέστι άσκησε βέτο στην ένταξη τους στο ΝΑΤΟ, θέτοντας ξεκάθαρα την δική μας κόκκινη γραμμή. Ας μην ξεχνά κανείς ότι η Ντόρα Μπακογιάννη ηγούνταν τότε του υπουργείου των εξωτερικών και είχε καθοριστική και μεγάλη συμβολή στην θετικότατη αυτή εξέλιξη παραδίδοντας μαθήματα πραγματικής άσκησης πατριωτικής πολιτικής . Οι γείτονες όμως συνεχίζουν την επιθετική τους τακτική, ενώ παραβιάζουν συνεχώς την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, διότι έχουν γεμίσει τις πόλεις τους με αγάλματα και σύμβολα της δικής μας ιστορίας, την οποία προσπαθούν εδώ και δεκαετίες, να παραχαράξουν. Ταυτοχρόνως προκλητικά προσέφυγαν στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, εγκαλώντας την χώρα μας για την παραβίαση δήθεν της ενδιάμεσης συμφωνίας, δείγμα και αυτό της κακοπιστίας τους και της παρελκυστικής τακτικής τους, αφού είναι γνωστό, ότι την συμφωνία την παραβιάζουν εξαρχής, επειδή ποτέ δεν σταμάτησαν την αλυτρωτική προπαγάνδα και την εκμετάλλευση των συμβόλων της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Η Ελλάδα από εδώ και στο εξής πρέπει, να καταστήσει σαφές, ότι η ευθύνη για το αδιέξοδο βαρύνει ολοκληρωτικά την ηγεσία αυτής της χώρας και ότι δεν υπάρχει περίπτωση, να υποχωρήσει σε απαιτήσεις αναγνώρισης τεχνητών ταυτοτήτων και γλωσσών του δοκιμαστικού σωλήνα, που παραχαράσσουν την ιστορία και διαστρέφουν την πραγματικότητα. Στο θέμα του ονόματος, θα χρειαστεί , να τηρηθεί απαρέγκλιτα η εθνική κόκκινη γραμμή, που συμφωνήθηκε πριν το Βουκουρέστι με την σημείωση, ότι το όνομα, που θα μπορούσε, να γίνει αποδεκτό, δεν θα πρέπει, να θίγει την ιστορία και τα κληρονομιά μας. Άρα χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο ποιο σύνθετο όνομα θα μπορούσε, να επιλεγεί και βεβαίως θα απαιτηθεί πλέον, να δείξει την καλή της θέληση πρώτα η απέναντι πλευρά. Μερικές ιδέες συνθέτου όπως Βόρεια ή Νέα Μακεδονία, που έχουν ακουστεί, θα μπορούσαν, να δημιουργήσουν μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον, διότι υποδηλώνουν ιστορική και γεωγραφική συνέχεια με την πραγματική ελληνική Μακεδονία κατά το πρότυπο Βόρειας και Νότιας Κορέας. Το σύνθετο θα έπρεπε, να αποκλείει την συσχέτιση τους με την αρχαία Μακεδονία και την πολιτιστική της κληρονομιά. Απαιτείται έξυπνη τακτική και σοβαρότητα μακριά βέβαια από λαϊκισμούς και πατριδοκαπηλίες αλλά και μακριά από ψευδοεκσυχρονιστικές δήθεν μεταμοντέρνες θέσεις τύπου Παπανδρέου. Είναι ανάγκη, να προφυλάξουμε την ιστορική μας κληρονομιά, την οποία τώρα καπηλεύονται με κάθε τρόπο οι γείτονες. Τις ίδιες ξεκάθαρες κουβέντες χρειάζεται, να έχουμε και με την Αλβανία, η οποία ενδιαφέρεται, να εισέλθει στην ΕΕ με την σύμφωνη γνώμη μας, ειδικά όσον αφορά την προστασία της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου και των παραβιάσεων των δικαιωμάτων της. Ας μην ξεχνάμε, ότι η πολιτική του Κ. Μητσοτάκη δικαιώθηκε και για το Μακεδονικό και για το θέμα της Β. Ηπείρου, στο οποίο κινήθηκε αποφασιστικά, αφού ήταν ο μόνος έλληνας πρωθυπουργός, που είχε το θάρρος, να το συνδέσει με την εξέλιξη του θέματος του Κοσόβου.
Κλείνοντας την σημερινή παρέμβαση μου, θα ήθελα, να τονίσω την σημασία της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης και της ικανοποίησης δίκαιων και χρόνιων αιτημάτων της Μακεδονίας και της Θράκης. Το κέντρο δεν επιτρέπεται, να επιδεικνύει αδιαφορία και υδροκεφαλισμό απέναντι στα προβλήματα της ακριτικής Ελλάδας και της περιφέρειας. Είμαι από την Φλώρινα μια περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, η οποία κάνει πρωταθλητισμό στην ανεργία και η κατάσταση εξελίσσεται ολοένα και πιο εφιαλτική ειδικά μεταξύ των νέων ανθρώπων. Έργα, που είτε έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες και υπάρχουν δεσμευμένα τα χρήματα για αυτά, όπως είναι ο κάθετος άξονας τελωνείου Νίκης – Φλώρινα δεν δημοπρατούνται και δεν προχωρούν. Το θέμα της εκμετάλλευσης των ορυχείων λιγνίτη της περιοχής έχει βαλτώσει, αφού δεν προχωρά η παραχώρηση τους με αποτέλεσμα τραγικό, να κλείσει 6 μήνες νωρίτερα η λειτουργία του ατμοηλεκτρικού εργοστασίου Μελίτης της ΔΕΗ, λόγω έλλειψης λιγνίτη, με το πρόσχημα της συντήρησης της μονάδας. Επενδύσεις στην ευρύτερη περιοχή της Δυτ Μακεδονίας δεν γίνονται, με αποτέλεσμα να θεριεύει το πρόβλημα της ανεργίας, ενώ και το ΕΣΠΑ προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς. Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται, να προστεθεί η επαπειλούμενη εξίσωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης του πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σε απόγνωση χιλιάδες οικογένειες, που ανήκουν στην μικρή και μεσαία τάξη, παρά το γεγονός ότι ένα τέτοιο μέτρο είναι και αντισυνταγματικό, αφού παραβιάζει την αρχή της φοροδοτικής ισότητας των Ελλήνων ενώ και σιδηροδρομικά επήλθε με απόφαση του ΟΣΕ η διακοπή του τρένου της περιοχής και η περαιτέρω απομόνωσή της. Ένα φιλελεύθερο κόμμα οφείλει, να καταθέσει άμεσα προτάσεις για την παροχή κινήτρων φορολογικών και επενδυτικών, που θα αφορά όλες τις ακριτικές περιοχές, ούτως ώστε να αποτραπεί μια νέα ροή μετανάστευσης και να πάψουν, να τιμωρούνται όσοι φιλούν Θερμοπύλες.
Δεν θα προχωρήσω περαιτέρω σε μεγαλύτερη ανάλυση, ένα μόνο πράγμα θα σας πω ακόμη, μπορεί, να ανησυχήσαμε το παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα, όμως Σύμμαχοι θα πετύχουμε και θα αλλάξουμε την Ελλάδα, όσο και αν μας πολεμήσουν. Ποιοι αν όχι εμείς; Ποτέ αν όχι τώρα; Η απάντηση Σύμμαχοι είναι μία. ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΜΑΧΙΑΣ
ΑΜΥΝΤΑΙΟ
Ν ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Ι.ΚΑΡΑΒΙΤΗ 4
ΚΙΝ 6972698452
ΤΗΛ ΓΡ 2386022228
