Το 1859, μπορεί η τηλεγραφία να είχε ήδη κυριαρχήσει
στις επικοινωνίες των Ευρωπαίων, αλλά ένα τηλεγράφημα, ανάλογα με τον προορισμό
του, μπορούσε να περάσει από τρεις διαφορετικούς κανονισμούς. Για τον λόγο αυτό
έγιναν πολλές συσκέψεις των κρατών της εποχής σε μια προσπάθεια να υπερνικηθεί
αυτό το εμπόδιο, αλλά η οριστική και η μόνη λογική λύση ήρθε το 1865. Ένα χρόνο
νωρίτερα, η γαλλική κυβέρνηση είχε στείλει προσκλήσεις σ’ όλα τα μεγάλα κράτη
της Ευρώπης για να πάρουν μέρος σε μια σύσκεψη που θα άρχιζε στο Παρίσι στη 1
Μαρτίου 1865, για να διαπραγματευτούν ένα ομοιόμορφο διεθνές τηλεγραφικό σύστημα.
Είκοσι κράτη αποδέχθηκαν την
πρόσκληση και οι αντιπρόσωποί τους συναντήθηκαν στο Παρίσι στις 17 Μαΐου
1865, όταν υπέγραψαν την πρώτη Διεθνή Τηλεγραφική Διάσκεψη -
International Telegraph Convention. Ήταν η ημέρα της γέννησης της Διεθνούς
Τηλεγραφικής Ένωσης (International Telegraph Convention), προδρόμου της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU - International Telecommunication Union), μια ημερομηνία σημαδιακή όχι μόνο για όσους έχουν
σχέση με τις ηλεκτρικές επικοινωνίες, αλλά και για όλους όσους βλέπουν στη
διεθνή συνεργασία την ασφαλή υπογραφή της προόδου για την ανθρωπότητα.
Όλα ξεκίνησαν στις 24
Μαΐου του 1844, όταν ο Samuel Morse έστειλε το πρώτο του μήνυμα
μέσω τηλεγραφικής γραμμής από την Ουάσιγκτον στη Βαλτιμόρη, εγκαινιάζοντας την
τηλεπικοινωνιακή πραγματικότητα. 10 χρόνια αργότερα, ο τηλέγραφος ήταν
διαθέσιμος στο κοινό και στις 17 Μαΐου 1865 ιδρύθηκε στο Παρίσι η Παγκόσμια
Τηλεγραφική Ένωση από 20 κράτη, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Στο Παρίσι ήρθαν, λοιπόν, τον
Μάρτιο του 1865 οι αντιπρόσωποι από πολλές ευρωπαϊκές χώρες για να
παρακολουθήσουν την πρώτη συνάντηση της Διεθνούς Τηλεγραφικής Ένωσης. Ήταν από
την Αυστρία, το Baden, τη Βαυαρία, το Βέλγιο, τη Δανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα
(Μάνος), το Αμβούργο, το Ανόβερο, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, την
Πορτογαλία, την Πρωσία, τη Ρωσία, τη Σαξονία, την Ισπανία, τη Σουηδία, την
Ελβετία, την Τουρκία και το Βύρτεμπεργκ.
Τους αντιπροσώπους υποδέχθηκε ο
Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών M. Drouyn de Lhuys. Εκλέχθηκε Πρόεδρος στη Διάσκεψη
και είπε στην ομιλία του ότι η Γαλλία ήθελε να υπογραφεί μια Διάσκεψη, που θα
ένωνε τις δύο προϋπάρχουσες, την Αυστρο-Γερμανική και τη Δυτικο-Ευρωπαϊκή. Τα
σχέδια της συμφωνίας είχαν ετοιμαστεί από τη Γαλλία και σχημάτισαν τη βάση για
τη συλλογική δουλειά. Η κάθε αντιπροσωπεία είχε δικαίωμα μίας ψήφου και οι
αποφάσεις λαμβάνονταν με απλή πλειοψηφία. Η ειδική επιτροπή συναντήθηκε δεκαέξι
φορές, υπήρξε συμφωνία σε όλα τα σημεία και υπογράφηκαν και τα τελικά κείμενα.
Συμφωνήθηκε ότι η Διάσκεψη θα
έπρεπε να επαναλαμβάνεται κατά περιόδους και για το σκοπό αυτό θα έπρεπε να
γίνονται επιπλέον Διεθνείς Συσκέψεις στις πρωτεύουσες των συμβαλλομένων μερών.
Η πρώτη απ’ αυτές έγινε στη Βιέννη το 1868 και ακολούθησαν κι άλλες.
Από τον τηλέγραφο, το τηλέφωνο, τις ραδιοτηλεοπτικές
εκπομπές στη συνέχεια, τις δορυφορικές επικοινωνίες και σήμερα το Internet, η ITU βοήθησε σημαντικά να τιθασευτεί η δύναμη της επιστήμης
και της τεχνολογίας με στόχο την ικανοποίηση της βασικής ανθρώπινης ανάγκης για
επικοινωνία.
Σήμερα, η Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών είναι ένας
διεθνής οργανισμός που κινείται εντός του ΟΗΕ, όπου οι κυβερνήσεις και ο
ιδιωτικός τομέας συντονίζουν τα παγκόσμια τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και
υπηρεσίες. Από το 2006 ο ΟΗΕ δίνει περισσότερο έμφαση στις νέες τεχνολογίες και
στο Internet, σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει το «ψηφιακό
χάσμα».
Τον Νοέμβριο του 2006, η
Συνδιάσκεψη της ITU στην Αντάλια της Τουρκίας αποφάσισε
τον από κοινού εορτασμό της 17ης Μαΐου ως Παγκόσμιας Ημέρας Τηλεπικοινωνιών
και Κοινωνίας της Πληροφορίας (World
Telecommunication and Information Society Day).
Το σύνθημα του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας
Τηλεπικοινωνιών και Κοινωνίας της Πληροφορίας για το 2011 είναι :
WTISD (World Telecommunication and Information
Society Day)
Better Life in Rural
Communities with ICTs
(Καλύτερη Ζωή στις Αγροτικές Κοινότητες
με τις
Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών)
