Όταν το βράδυ της Τετάρτης η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Σοφία Γιαννακά στοιχημάτιζε πως τα κομματικά όργανα θα συνεδριάσουν παρά την αντίθετη γνώμη των δημοσιογράφων που την ανέκριναν, αντιμετωπίστηκε με σαρκασμό. Λίγες ώρες αργότερα, η επιστολή των 16 βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος είχε κατατεθεί στο γραφείο του πρωθυπουργού στο Μαξίμου από τα χέρια της βουλευτού Φθιώτιδας, Τόνιας Αντωνίου.
Στο μεσοδιάστημα, οι 25 πρώτες υπογραφές κατέβηκαν στις 16 μετά από την δραστηριοποίηση των αρμοδίων της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ.
Η επιστολή αυτή αναφέρει αυτονόητα πράγματα, όπως την ανάγκη να πληροφορηθούν οι βουλευτές το περιεχόμενο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και των νέων μέτρων, πριν κληθούν να τα ψηφίσουν. Σημειωτέον, ότι τη στιγμή κατά την οποία η επιστολή αυτή έφθανε στο Μαξίμου, ούτε τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου γνώριζαν το περιεχόμενο του Μεσοπρόθεσμου.
Η «κίνηση των 16» αναστάτωσε το κυβερνητικό επιτελείο . Αργότερα άρχισαν να διοχετεύονται τα διάφορα σενάρια συνομωσίας σε μία προσπάθεια να «εντοπιστεί» ο κύκλος των υπευθύνων για την σύνταξη της επιστολής. Προφανώς, εις μάτην, διότι το τελικό συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε το στενό κυβερνητικό επιτελείο ήταν ξεκάθαρο. Οι βουλευτές ζητούν το αυτονόητο.
Παρόλα αυτά οι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι, στις συζητήσεις τους με δημοσιογράφους άρχισαν να εκφράζουν ανησυχία ως προς την εν τέλει συμπεριφορά των βουλευτών της πλειοψηφίας την στιγμή της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή. Κατά πληροφορίες, το Μαξίμου επιχειρεί να ανιχνεύσει προθέσεις και διαθέσεις των βουλευτών θεωρώντας πως ο αριθμός των πλέον επικίνδυνων ανέρχεται σε τέσσερις με πέντε.
Με την σημερινή πλειοψηφία που διαθέτει το κυβερνών κόμμα η απώλεια τεσσάρων ή πέντε βουλευτών θα περιόριζε την πλειοψηφία αυτή σε 152 με 153. Είναι προφανές πώς σε μία τέτοια περίπτωση ο πρωθυπουργός δεν είναι δυνατόν να κυβερνήσει υπό τις παρούσες συνθήκες.
Είναι λοιπόν αυτονόητο πώς μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα ο κ. Παπανδρέου θα «ενημερώσει» τους ενδιαφερόμενους, επικίνδυνους ή και ακίνδυνους πώς δεν προτίθεται να τεθεί υπό ομηρία, έστω και ιδιότυπη, έχοντας στο μυαλό του την πολύ πρόσφατη πολιτική ομηρία του Κώστα Καραμανλή κατά την δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες και στη βάση των πιέσεων που ασκούνται για την εκταμίευση της 5ης δόσης, το Μαξίμου θα επιχειρήσει να εκβιάσει την κομματική πειθαρχία. Το κύριο επιχείρημα θα αφορά την 5η δόση και το νέο πρόγραμμα δανειοδότησης της χώρας κατά την περίοδο 2012 – 2013. Στο Μαξίμου πιστεύουν πώς αυτός ο εκβιασμός και πάλι θα περάσει, με δυσκολία μεν αλλά με επιτυχία, έστω με ορισμένες παράπλευρες αλλά όχι καταλυτικές απώλειες.
Άλλωστε η επιστολή των 16 λειτουργεί και ως άλλοθι για τους ίδιους τους βουλευτές, οι οποίοι μπορούν να ισχυριστούν πώς «έκαναν ό, τι μπορούσαν αλλά προσέκρουσαν σε τοίχο και επέλεξαν τελικά να μην ωθήσουν τα πράγματα στα άκρα ώστε να εκταμιευτεί η 5η δόση».
Πρόκειται λοιπόν για παιγνίδι εντυπώσεων ή για μάχη οπισθοφυλακών με γνώμονα την πολιτική επιβίωση καθενός ξεχωριστά σε ένα περιβάλλον πλήρους απαξίωσης του βουλευτικού αξιώματος;
Η απάντηση κρύβεται στην φράση που εκστόμισε η Βάσω Παπανδρέου όταν ερωτήθηκε σχετικά με το περιεχόμενο της επιστολής. Το ενέκρινε, αλλά δεν το υπογράφει. Το έμπειρο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με πολλά χιλιόμετρα στο προσωπικό της πολιτικό κοντέρ, και επικρίνει προφορικά την πολιτική του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, με τον οποίο βρίσκεται σε διαχρονική διαμάχη αλλά και δεν εκτίθεται, υπογράφοντας ένα συλλογικό κείμενο. Εντός, εκτός και επί τα αυτά δηλαδή. Η στάση αυτή της προέδρου του ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, καταδεικνύει πώς για άλλη μία φορά η προαναγγελθείσα εσωκομματική κρίση στο ΠΑΣΟΚ αποτελεί άλλη μία άσκηση επικοινωνιακής δεξιοτεχνίας, άξια της παράδοσης της Σχολής της (πάλαι ποτέ) Χαριλάου Τρικούπη.
Άλλωστε το βράδυ της Πέμπτης στη Βιέννη έγινε γνωστό πώς επήλθε συμφωνία για το νέο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα έως τα μέσα του 2014, ενώ την Παρασκευή, ο Γιώργος Παπανδρέου συναντάται με τον επικεφαλής της Ευρωζώνης κ. Γιούνκερ για τα περεταίρω. Τα νέα μέτρα ανακοινώνονται την προσεχή Δευτέρα και έως την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στα τέλη Ιουνίου υπάρχει ο χρόνος να παρουσιαστεί η όλη αυτή ιστορία ως μία «περιφανής νίκη». Στο μεταξύ ο κ. Παπανδρέου διαθέτει ένα κόμη χαρτί. Τον Ανασχηματισμό με την δραστηριοποίηση νέων, μη κομματικών, κοινής αποδοχής, στελεχών, ενέργεια που συνεπάγεται κέρδος πολιτικού χρόνου με την ανοχή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Εκτός εάν η λαίλαπα της Πλατείας Συντάγματος αποδειχθεί πώς αναβαθμίζεται σε κυκλώνα.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
«Στη σημερινή χωρίς προηγούμενο κρίση, οι στιγμές είναι για όλους μας ιστορικές. Αποτελεί εθνική ανάγκη να συγκροτηθεί άμεσα ενιαίο μέτωπο σοβαρότητας και ευθύνης. Πριν ένα χρόνο ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια με οδυνηρές θυσίες του ελληνικού λαού. Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί ότι οι θυσίες αυτές δεν θα πιάσουν τόπο.
Βρισκόμαστε όμως σήμερα, ένα χρόνο μετά, σε ένα κρίσιμο μεταίχμιο και πάλι. Γιατί; Δεν είναι απλά θέμα πολιτικής ευθύνης, είναι η λογική που επιβάλλει να υπάρξει απολογισμός. Είναι θέμα πατριωτισμού. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας. Είναι ζήτημα ευθύνης και συνέπειας. Είναι στοιχειώδης απόδειξη ότι σεβόμαστε την ψήφο των πολιτών.
Παράλληλα υπάρχει διάχυτη η ανησυχία για την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και μάλιστα ως άρθρο ένα.
Ανάλογες επιλογές φαίνεται να υιοθετούνται και στο ευαίσθητο ζήτημα του εθνικού μας πλούτου (αποκρατικοποιήσεις-αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας). Αποφάσεις που θα προσδιορίσουν το μέλλον του τόπου για πολλές δεκαετίες δεν μπορούν να ληφθούν παρά μόνο με πλήρη σεβασμό στις αρχές του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Αυτό επιβάλλει η τήρηση του Συντάγματος και η πολιτική μας τιμή.
Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε επιβεβλημένη την άμεση σύγκληση όλων των θεσμικών οργάνων της Βουλής αλλά και του κόμματος, προκειμένου να υπάρξει ευρεία συζήτηση με θέματα: Απολογισμός ενός χρόνου Μνημονίου, Μεσοπρόθεσμο-πρόσθετα μέτρα 2011-αποκρατικοποιήσεις, Διαδικασία εισαγωγής συζήτησης και ψήφισης των μέτρων στην Βουλή».
Zougla.gr
