Στο προεκλογικό της πρόγραμμα η
Δημοτική Κίνηση Κοζάνης κατέθεσε
μια δέσμη καλών πρακτικών για την ανάπτυξη θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης, οι
οποίοι φέρνουν κοντά τους πολίτες και παράλληλα βοηθούν να γεμίσει πιο απλά,
φτηνά και υγιεινά το καλάθι της οικογένειας.
Μια τέτοια πρόταση ήταν «η δημιουργία δημοτικού λαχανόκηπου, όπου με μικρή
μίσθωση όσοι δημότες θέλουν θα έχουν το μπαχτσεδάκι τους με τα δικά τους
κηπευτικά. Παράλληλα θα παρέχεται και μια στοιχειώδης τεχνική βοήθεια από το
Δήμο σε εκείνους που επιθυμούν να καλλιεργήσουν βιολογικά προϊόντα, να
κομποστοποιουν επί τόπου τα γεωργικά υπολείμματα
κλπ».
Οι προτάσεις αυτές είναι καινούριες
στην Ελλάδα, αλλά όχι σε μερικές πρωτοπόρες πόλεις της Ευρώπης που ήδη τις
εφαρμόζουν. Παράλληλα σε αρκετές ευρωπαϊκές περιοχές αναπτύσσονται και τα δίκτυα καταναλωτών – βιοκαλλιεργητών,
που διακινούν προϊόντα ποιοτικά, υγιεινά και με μικρότερο κόστος . (Σχετική
παρουσίαση έκανε προ τριμήνου στην Κοζάνη ο καθηγητής κ. Δαουτόπουλος σε εκδήλωση της Κίνησης,
επιμένοντας ιδιαίτερα στο σύνθημα «τοπική
παραγωγή για τοπική κατανάλωση»).
Κι ενώ σε άλλες πόλεις της Ελλάδας,
όπως στην Αλεξανδρούπολη, αρχίζει η ιδέα αυτή να παίρνει σάρκα και οστά, στην
Κοζάνη χρειάζεται ακόμη δουλειά. Η Δημοτική Κίνηση έχει κάνει μια προκαταρκτική
συζήτηση με το δήμαρχο και προχώρησε σε ορισμένες διερευνητικές επαφές, ώστε να
εξευρεθεί ο κατάλληλος χώρος (π.χ σε μη χρησιμοποιούμενη έκταση κάποιου
στρατοπέδου). Όμως η Κίνηση δεν είναι Δημοτική Αρχή. Μπορεί μεν να βοηθήσει,
αλλά ο Δήμος έχει την αρμοδιότητα και την
υποχρέωση να αποφασίσει, να επιλέξει – δεσμεύσει - διαμορφώσει το
χώρο κλπ. Δέστε παρακάτω πως αντιμετώπισε το θέμα ο Δήμος Αλεξανδρούπολης,
συνδυάζοντάς το και με την ιδέα για «κοινωνικό
παντοπωλείο»: