-H έννοια του σύγχρονου πολιτικού κεφαλαίου, με θεματοφύλακα τη γνώση και την αρετή. Η ανθρώπινη κοινωνία ακολουθεί τα εξής στάδια εξέλιξης, ανάλογα με τους συνελεστές παραγωγής κάθε εποχής, όσο κι αν υπήρχαν πάντα οι μικτές καταστάσεις-στάδια :
Α) εποχή της πρωτογενούς παραγωγής ( γεωργία-κτηνοτροφία), όπου η γή ήταν ο κύριος συντελεστής παραγωγής και νομέας της το σύστημα της φεουδαρχίας, με θεματοφύλακα το στρατό.
Β) εποχή της δευτερογενούς παραγωγής ( μεταποίηση ) όπου κύριος συνελεστής παραγωγής ήταν η ανειδίκευτη εργασία και νομέας της το συσσωρευμένο επώνυμο κεφάλαιο.Υπήρξε αντίλογος.
Οδήγησε τελικά στη λογική της νεοφεουδαρχίας του μεγάλου κράτους, ως κεφαλαιοκράτη και γραφειοκράτη και ξεπεράστηκε , απλώς, από την γνώση και την τεχνολογία, στο επόμενο στάδιο.
Γ) εποχή της τριτογενούς παραγωγής (υπηρεσίες) , όπου κύριος συνελεστής παραγωγής είναι η εξειδικευμένη γνώση (εξειδίκευση , τεχνολογία, επιχειρηματικότητα) και νομέας της η ανάδειξη της νέας κάστας των τεχνοκρατών, μαζί με το απρόσωπο κεφάλαιο. Εποχή νομοκρατίας.
Στη νέα εποχή παύει να είναι συντελεστής η ανειδίκευτη εργασία και αρχίζει να εδραιώνεται η νέα κάστα των τεχνοκρατών, προσπερνώντας τους μη γνώστες , είτε κεφαλαιοκράτες , είτε οίους φεουδάρχες , μαζί με τη μίζερη αστική ή αντιαστική γραφειοκρατία του βυθού. Εποχή νοοκρατίας.
Στο τρίτο κύμα της ανθρωπότητας ανατέλλει η νέα διοίκηση των ηλεκτρονικών σκαφών (πρώην μινωϊκών δελφινιών ) του αφρού , ενάντια στη γραφειοκρατία του ισοπεδωτικού βυθού.
Στον ίδιο υπολογιστή-σκάφος του αφρού κάθεται το παιδί του πλούσιου και του φτωχού, στην αρχή μαθηματικός αλγόριθμος, στη συνέχεια γκβαντικός και τέλος νιονικός (δύναμη της σκέψης).
Δ) εποχή της παγκοσμιοποίησης . τα παραπάνω δεδομένα σπάζουν τα φράγματα των κρατών και των πολιτισμών. Στον ίδιο υπολογιστή κάθεται το κάθε παιδί, ως νέος πολίτης του κόσμου.Το απρόσωπο(;) κεφάλαιο γίνεται πλέον και διεθνές ,διοικείται όμως μόνο από managers ;
Θέμα μείζονος επιλογής λαών εθνών και πολιτισμών.
Κύριος συνελεστής παραγωγής η πολιτική δύναμη , ως παράγων σύνθεσης και ισορροπίας του συνόλου των συντελεστών και των προοπτικών της γης . Απαραίτητο στοιχείο η γνώση και η δομημένη σκέψη , ως αποτέλεσμα υπεύθυνης επεξεργασίας όλων των δεδομένων της τεχνητής και μη νοημοσύνης . Δομημένη όπως η προαιώνια παγκόσμια μαθηματική πυθαγόρεια σκέψη, με κάθε ανθρώπινο μέτρο της σύνεσης και της ανθρώπινης σωφροσύνης ;
Πολιτική δύναμη γνώσης-ήθους ,η υπέρτατη, πλήν γήϊνη εξουσία. Κάθε άλλη πολιτική δύναμη από ακατάλληλη ,έως εξόχως επιζήμια.
Ε) συμπαντική οπτική. Το σπάσιμο του φράγματος του πλανήτη, με κάθε θεμιτή και επιθυμητή έννοια του όρου. Σε κάθε περίπτωση θα είναι οξύμωρη κάθε τέτοια προσπάθεια αν δεν έχει επέλθει η ενδοστάδια πλήρης ισορροπία , καθώς και η ομαλή μετάβαση των σταδίων.
Κυρίως, αν δεν έχει επέλθει η ηθική ( ή θεία ) ισορροπία του ανθρώπινου πνεύματος στη γή.
O κατεπάνω τριγενής
ΥΓ : α) μέγα ιστορικό παράδειγμα ορθής χρήσης της πολιτικής δύναμης γνώσης , για την τότε εποχή , ήταν : Η γεωπολιτική –οικονομική αξιοποίηση του οράματος της Νέας Ρώμης
Στο τότε κλίμα της παρηκμασμένης Ρώμης δεν ευδοκιμούσαν οι ιδέες ….
Δεν ευδοκίμησε ούτε η αδόμητη πρόωρη επανάσταση : ο Χαρίτων Φαέθων Σπάρτακος..
Δυστυχώς στράφηκε , όχι εναντίον της Ρώμης των 100χιλ δούλων αλλά στη χονδρο-λιανική διαπραγμάτευση με βένετους και πράσινους …εμπόρους και τελικά πίσω στη Ρώμη.
Οι δούλοι του Σπάρτακου υπηρέτησαν ξανά τη Ρώμη, την πιο διεφθαρμένη που υπήρξε ποτέ . Η επανάσταση όμως , ξεκίνησε από την ίδια την ρωμαϊκή κοινωνία.., μέσω επίσημα του θεματοφύλακά της ρωμαϊκού στρατού , με το σύστημα της ….τετραρχίας … και Εν Τούτω Νίκα
Οι ιδέες και οι τακτικές μάχης του ανεξίθρησκου μονομάχου δούλου Σπάρτακου είχαν διαποτίσει τις ρωμαϊκές λεγεώνες κι είχαν ήδη εμπνεύσει τη φεουδαρχική ρωμαϊκή κοινωνία.
Ο τριγενής Φλάβιος Βαλέριος Αυρήλιος ο Μάξιμος ( Τσάρε Κωνσταντίν οντ Νις , για τους Σέρβους) πέρασε επιτέλους το Ρουβίκωνα και βάδισε εναντίον της Ρώμης .
Κάτω από τη σημαία του συστρατεύτηκαν ελεύθεροι και δούλοι, χειρωνάκτες και άνθρωποι της γνώσης και όλο το πλέγμα της πολυπολιτισμικής ρωμαϊκής κοινωνίας.
Οι ιδέες της οικουμενικότητας και της ανεξιθρησκείας έγιναν πράξη, στη Νέα Μεγάλη Ρώμη , στη συμβολή 3 Ηπείρων, στην πόλη του Βύζαντα του Μεγαρέα.
Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος επισφράγισε την έννοια της Ελληνορθοδοξίας , που έμελλε να δημιουργήσει το βόρειο Βυζάντιο των σιτηρών ,σήμερα των αγωγών ( Ρωσία ) και το νότιο Βυζάντιο του θαλασσεμπορίου (Ελληνο-Νοτιοανατολική Ευρώπη) ,στο δρόμο του Αλέξανδρου , που χαρτογράφησε αργότερα κι ο Ρήγας. Γεωπολιτικές και οικονομικές ήταν οι αποφάσεις , πρωτίστως.
΄Αλλαξαν όμως τον ρου της ιστορίας , δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών…Αμήν
β) Πολιτικό κεφάλαιο σήμερα, είναι ο συνδυασμός των συντελεστών παραγωγής, για το καλύτερο οικονομικοκοινωνικό αποτέλεσμα ,με θεματοφύλακα τη γνώση ,την έμπνευση και την ορθή καθοδήγηση των συνόλων. Η πολιτική,στη νέα εποχή, για τους γνώστες και τεχνοκράτες , πλην ,ήθους.
