Καθαρές ζημίες της τάξεως των 148,9 εκατομμυρίων ευρώ ανακοίνωσε η ΔΕΗ, ποσό σημαντικά υψηλότερο των εκτιμήσεων των αναλυτών, οι οποίοι προέβλεπαν ζημιές 100,4 εκατομμυρίων. Ωστόσο ο κύριος Ζερβός, σε σχετικές δηλώσεις του προτίμησε να ¨βαπτίσει¨ τις απώλειες αυτές ¨Περιορισμένες¨ επιβεβαιώνοντας τη θέση μας ότι «στραβά αρμενίζουμε» καθώς και την πρόβλεψή μας περί των αποτελεσμάτων που ανακοινώθηκαν.Σαφέστατα και σε αυτή την περίπτωση των οικονομικών αποτελεσμάτων, τα νούμερα δε μπορεί να επιτρέπουν σε κανέναν να αισθάνεται υπερήφανος καθώς και αυτά τα δεδομένα εξακολουθούν να δρομολογούν μία κατάσταση που θέλει την επιχείρηση της ΔΕΗ από άκρως κερδοφόρα και αναπτυξιακή να οδηγείται στο να κατασταθεί ΧΡΕΟΚΩΠΗΜΕΝΗ.
Σα να μην φθάνει το γεγονός ότι δε γίνεται αντιληπτό ότι τα οικονομικά δεδομένα αποδεικνύουν το πόσο λανθασμένοι είναι οι χειρισμοί, ο Πρόεδρος της ΔΕΗ διαμηνύει ότι «Το 2012 αναμένουμε θετική επίδραση στα οικονομικά αποτελέσματα τόσο από την αύξηση των τιμολογίων όσο και από την περαιτέρω εξοικονόμηση στις δαπάνες μισθοδοσίας» όπερ σημαίνει ότι πρόθεση είναι ο βραχνάς γύρω από το λαιμό των εργαζόμενων να σφίξει ακόμα περισσότερο. Είναι απαράδεκτο και καταδικαστέο το γεγονός να στρέφεται η Διοίκηση και ΠΑΛΙ προς την λύση των περικοπών που μπορεί μέχρι τώρα να απέδωσε «καρπούς», ΔΕ μπορεί όμως να αποτελεί πανάκεια στην προσπάθεια οικονομικής της ανάκαμψη καθώς οι εργαζόμενοι έχουν ήδη αγγίξει τα όρια της εξαθλίωσης και της αντοχής τους.
Από τη μία πλευρά η Κυβέρνηση έχει βολευθεί στην ανυπαρξία της, λειτουργεί άκρως εχθρικά απέναντι στην επιχείρηση, την έχει καταστήσει εισπρακτικό μηχανισμό, δε δημιουργεί καμία προϋπόθεση ίσου ανταγωνισμού παρά στραγγαλίζει –υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων- κάθε δυνατότητα που θα μπορούσε να έχει η ΔΕΗ, αδυνατώντας ακόμα ακόμα και να ξεκαθαρίσει το θεσμικό πλαίσιο. Από την άλλη, Διοίκηση της ΔΕΗ βρίσκεται μονίμως εκτεθειμένη και αδύναμη ακόμα και στο να εισπράξει τις οφειλές τρίτων, την ώρα που θα έπρεπε να αντιδράσει και να διαφοροποιήσει τη θέση και στάση της αν μη τι άλλο στη λογική τις δημιουργίας αναπτυξιακών δυνατοτήτων. Μέσα σε αυτό το σκηνικό και οι δύο πλευρές, ακόμα και τούτη την ώρα, οφείλουν να αντιληφθούν ότι το κλειδί για την πολυπόθητη ανάταση ώστε «να συνεχίζει η ΔΕΗ να παίζει κομβικό ρόλο στην ελληνική οικονομία» είναι η άμεση εφαρμογή ενός επενδυτικού/αναπτυξιακού προγράμματος που θα μπορεί να εξασφαλίσει και την κερδοφορία της και που σίγουρα δεν είναι οι επενδύσεις που πραγματοποίησε η ΔΕΗ για λογαριασμό τρίτων στον τομέα των δικτύων προκειμένου να διοχετεύεται το ρεύμα που παράγουν οι ιδιώτες από τις ΑΠΕ στους καταναλωτές χωρίς την ανάλογη ανταποδοτικότητα. Αναπτυξιακά έργα είναι η Κατασκευή της Μονάδας «Πτολεμαΐδα V» και «Μελίτη II» και ως τέτοια θα πρέπει ΑΜΕΣΑ να υλοποιηθούν.
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ εξ αρχής τάχθηκε υπέρ της φιλοσοφίας ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, σ΄ αυτή τη κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, θα πρέπει να δώσουμε τον αγώνα, να κάνουμε θυσίες, να καταβάλουμε υπέρμετρη προσπάθεια. Το ΟΛΟΙ μαζί όμως ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ να μεταφράζεται ΠΑΝΤΑ ως «οι εργαζόμενοι και ειδικότερα στα ενεργειακά κέντρα» της χώρας που έδωσαν και δίνουν πάρα πολλά στην επιχείρηση. Είναι αυτοί που –εκ των πραγμάτων- αποτέλεσαν εκείνη τη δύναμη που χρόνια τώρα κατάφερε και καταφέρνει να κρατήσει ΑΚΟΜΑ τη ΔΕΗ όρθια.
