Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την 28η Σεπτεμβρίου. Ώρες λειτουργίας: 7,00 - 10,00 μ.μ.
Ο Γιώργος Χατζής σε πρώτο πρόσωπο:
Τινά βιογραφικά:
Ονομάζομαι Γιώργος Χατζής και γεννήθηκα στην Φλώρινα, όπου και ζω τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια με την εύζυγο σύζυγό μου και τα τέσσερα τέκνα μας. Σπούδασα στα Πολυτεχνεία της Θεσσαλονίκης και του Μάτνσεστερ, και εργάζομαι ως καθηγητής στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια προσέφερα κατά καιρόν έργο ως ωρομίσθιος καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΠΔΜ, και επίσης διατηρώ το εργαστήριο Ρωμαίικης εικαστικής έκφρασης “Εικονίζοντες” στον Φ.Σ.Φ “Αριστοτέλης”. Με την ζωγραφική καταγίνομαι από το '70, μικρό παιδάκι, μέχρι και σήμερα, και με την αγιογραφία από το 1995.
Δάσκαλοί μου πολλοί. Πρώτα η μητέρα μου, που μου πρωτοκράτησε τότε το μολύβι στο νηπιακό χέρι για την πρώτη μου μουντζούρα, και στον αντίποδα ο πατέρας μου, με την εμμονή στην γεωμετρική ακρίβεια. Μετά κάμποσοι ζωγράφοι, Θεσσαλονικείς κυρίως, που πρόθυμα μου αποκάλυπταν στα εργαστήριά τους άλλος μικρά και άλλος μεγάλα μυστικά. Κάμποσοι διδάσκοντες στο ΤΕΕΤ της Φλώρινας εξαιρέτως δε ο φίλος, Δημοσθένης Α, που με βοήθησαν να αναβαθμίσω τα ζητούμενα της δουλειάς μου, και να ερευνήσω νέες ατραπούς. Τέλος δάσκαλοί μου και οι φοιτητές στο Εργαστήριο Εκκλησιαστικών Τεχνών του ΤΕΕΤ, που με κάθε δική τους απορία και αναζήτηση ένιωθα να γίνομαι ο ίδιος κατά τι σοφώτερος.
Σχετικώς με το έργο:
Αφετηριακής σημασίας είναι η διαπίστωση ότι ζωντανή Εκκλησιαστική τέχνη -εικονογραφική εν προκειμένω- δημιουργείται μόνο εντός ζωντανής Εκκλησιαστικής συνείδησης. Εφόσον η Εκκλησία υπάρχει, όχι από κεκτημένη ταχύτητα ή ως φολκλόρ, αλλά ως ζώσα δοκιμασία σχέσεων προσώπων, τότε αυτονοήτως αναζητά και κεφαλοποιεί τους τρόπους της τέχνης που θα εκφράσουν την ζωή και την καθημερινώς διευρυνόμενη εμπειρία της. Αναζητά τρόπους να ανταποκρίνεται στην ανάγκη για εξεικόνιση νέων θεμάτων που συνεχώς προκύπτουν. Τέτοια είναι οι μορφές των χιλιάδων (κυριολεκτικά) νεομαρτύρων και καινοφανών αγίων, βλαστών μιας αειθάλλουσας χορείας ανθρώπων που ιεραρχούν εδώ και δυο χιλιετίες την μαρτυρία της βιωμένης Αλήθειας πάνω και από την ζωή τους.
Ο τρόπος που εικονίζονται οι καινοφανείς εκκλησιαστικές μορφές φρονώ πως δεν μπορεί ούτε να ταυτίζεται απολύτως με τα παλαιά καλούπια, διότι έτσι καταργείται η ετερότητα της ιδιοπροσωπείας τους, ούτε να υποκύπτει στον πειρασμό του ρηχού νατουραλισμού λόγω πια της εμφάνισης της τέχνης της Φωτογραφίας και άρα της πιστής αποτύπωσης εν ζωή στο φιλμ πολλών αγίων μορφών, αλλά ούτε και να παρασύρεται ακρίτως από τα εικαστικά ρεύματα των δυο τελευταίων αιώνων, βλάπτοντας την ισορροπία των επιμέρους εικαστικών στοιχείων, και οδηγώντας σε ακραίες μορφές έκφρασης που δεν αναπαύουν.
Πρόκληση λοιπόν ο εξεικονισμός των καινοφανών αγίων, αλλά και πεδίο δημιουργικών ζυμώσεων. Καταπιάστηκα, τολμητίας, με αυτήν την πρόκληση βασιζόμενος στα λίγα που γνωρίζω για την τέχνη των παλαιών μαστόρων, και από διάθεση να καταθέσω στην κρίση του κοινού κάποιες εικονογραφικές προτάσεις που έγιναν με ερασιτεχνικό μεράκι. Προτάσεις που δεν εξαντλούνται μόνο στα εκκλησιαστικά, αλλά κάποιες επεκτείνονται και σε κοσμικά θέματα, καθώς για τον καθ' ημάς τρόπο οι δυο αυτοί χώροι σαφώς συγκοινωνούν. Γνωρίζω εκ των προτέρων ότι οι προτάσεις αυτές δεν είναι αμιγείς σφαλμάτων.
Ιστοσελίδα: http://hatzis-art.blogspot.com
