ΩΔΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ
Αναμφίβολα η Φλώρινα είναι η πόλη των πολιτισμών.
Και δεν είναι μόνο το πρώτο αποκούμπι τινών Ελλήνων Μοναστηριωτών, όταν εγκατέλειπαν το Μοναστήρι, για να εγκατασταθούν στην Θεσ/νίκη.
Δεν είναι μόνο η έλευση των τεχνιτών της Πόλης και της μικρασιατικών παραλίων, με την ανταλλαγή των πληθυσμών και το πάντρεμα τους με τον τοπικό πολιτισμό.
Είναι κυρίως η ίδρυση του Αριστοτέλη, όπου μέσα από την διπλή Γερμανοβουλγαρική Κατοχή του 1941 κατάφερε να αποφύγει τη δολιότητα του ενός.
Είναι η εξ αιτίας αυτού του συλλόγου η δημιουργία 50 και πλέον ομοειδών πολιτιστικών συλλόγων στο Νομό Φλώρινας και πολύ μετά διάφορων αυτών.
Είναι η ελληνική και ελληνοπρεπής Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας, που αλληλοστήριξε τα παραπάνω ιδεώδη και γέμισε τον τόπο δάσκαλους του γένους.
Είναι η Ιερά Μητρόπολις Φλώρινας, Πρεσπών και Εορδαίας, με το φλογερό κήρυγμα του Αγίου Γέροντος Αυγουστίνου, ως συνέχεια του πατρός Κοσμά του Αιτωλού: Χριστός και Ελλάς.
Κήρυγμα θεμελιωμένο με παράλληλο τεράστιο κοινωνικό έργο, πολύ πέρα από το πολιτιστικό.
Είναι η διδακτική ( προς όλους )διδαχή της Μάχης της Φλωρίνης, που είπε όχι στον αποδεδειγμένα σήμερα δυτικής εμπνεύσεως Τιτοϊσμό του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους, ενάντια στη συνοχή του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους, ολοκληρώνοντας χρόνια μετά το μπάζωμα της Πόλης την οριζόντια φραγή και στα Βαλκάνια.
Η Φλώρινα ανέδειξε όντως πανέμορφο πολιτισμό, παιδεία και ιστορία. Ποιά Φλώρινα όμως.
Η Florina, υποκοριστικό του FLORA=Ανθούσσα, Θεά τύχη των Ρωμαίων, όπως αποκαλούσε την Κωνσταντινούπολη ο Ιδρυτής της Φλάβιος Βαλέριος Αυρήλιος, ο Μάξιμος Κωνσταντίνος.
Φλώρινα είναι το συμβατικό αριστερό άκρο του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους, σε πρόσφατα τρίκρατα σημερινά σύνορα , είναι η Μικρή Ανθούσσα των τεχνών και του πολιτισμού.
Ο λόφος του Αγίου Παντελεήμονος , με το σταυρό στην κορυφή του και την οδό Αυγουστίνου Καντιώτη στη βάση του , σχηματίζει ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΣΤΕΜΜΑ.
Η 9η Ταξιαρχία δε που αποτελεί φρουρό της περιοχής φέρει σήμα τον Πελαργό, απαράλλαχτα όπως στο Βυζάντιο είχαν σήματα που προσδιόριζαν γεωστρατηγικά τις περιοχές οι βυζαντινοί θεματικοί Κατεπάνω (διοικητές παραμεθορίων περιοχών).
Η περιοχή Φλώρινας αποτέλεσε επίσης ιστορική σελίδα δικαίωσης του Βασιλέως Αετού Βασίλείου Β του Μακεδόνος, ενάντια στον Ιέρακα Αποστάτη Σαμουήλ Κομητόπουλο, που πήγε να στήσει νέου τύπου βυζαντινό κράτος στην ευρύτερη περιοχή , με τότε στήριξη των γεωκτημόνων (τσιφλικάδων )της εποχής, ανατολικούς και δυτικούς, επειδή ο Αυτοκράτωρ επέβαλλε τον Αλληλέγγυο Νόμο και έδινε την γή στους απλούς αγρότες.
Τα παραπάνω βέβαια αμφισβητήθηκαν και έγιναν στόχος, από πρόσκαιρες και διάφορες μικρές ηθικά σκοπιμότητες, όπως πάντα, τελικά ξυστά περαστικές.
Η ιστορία πάντα δικαίωνε και θα δικαιώνει την αλήθεια και το δίκιο των καλών προθέσεων του Ρήγα, ως συνεχιστή των ελληνοπρεπών ιδεών του Αλέξανδρου και του Μ. Κωνσταντίνου.
Οι συμπατριώτες μας, σε ειρηνικές περιόδους , αντιμετωπίζουν την εισαγωγή κάθε μικρής ηθικά διαφορετικότητας με στωϊκότητα, με συγκατάβαση και με εύλογη ανοχή, μέχρι που αυτή εξαντλείται, τελικά μη αλώνοντας τις τοπικές αρχές και τις αξίες , χρόνια σφυρηλατημένες στο αμόνι του αγώνα για τη δόξα του ελληνικού φιλότιμου.
Και δεν είναι τελικά αδυναμία της ελληνικής φυλής το φιλότιμο, όπως είπαν στον Καπετάν Αγρα οι βοεβόδες που τον συνέλαβαν με δόλο, κι ο κακόπιστος Βασιλείου, ο τότε ρουμούνος, όπως γράφει κι η Πηνελόπη Δέλτα.
Το ελληνικό φιλότιμο είναι η μεγαλύτερη δύναμη πέρα από σύνορα στη γη, κι ίσως Θεέ μου, πολύ πέρα κι από γήϊνα ανθρώπινα σύνορα και όρια.
Επιφέρει την Θεία ευφορία και αγαλλίαση, μερακλώνει τα θεία η ισαπόστολη ελληνική φιλοπατρία, φιλοτιμία και φιλανθρωπία και επισύρει την Θεία Νέμεση η όποια υβριστική έλλειψις μέτρου , ως προς το ήθος.-
Ο τριγενής βιγλάτωρ
