ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΥΠΝΟΤΕΡΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ. ΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ;

΄Ερχεται η ευκαιρία με τη «Διοίκηση  των  Δελφινιών» , στο «τρίτο κύμα-κοινωνία της γνώσης».

          Το παρόν  γράφεται  με αφορμή  ένα παλαιότερο επιχείρημα  τοπικού  φορέα  προς την Αθήναν (στην καθαρεύουσα     Κύριοι, είπε, περίπου ως εξής : « Με τοιαύτην έλλειψιν πιστώσεων  που μας παρέχετε, αδυνατώμεν να πείσωμεν  τους νέους μας  να μείνωσιν εις τον ακριτικόν τόπον μας !  Προς τούτον,όπως δει, αιτούμεθα ίνα μας αποστείλλετε ικανοτάτου ύψους κρατικά  κονδύλια, ίνα τα διαχειριστώμεν , προς τον σκοπόν της αναπτύξεως και της δημιουργίας θέσεων εργασίας .Εις  διαφορετικήν  περίπτωσιν, οι νέοι μας  θα φυλλοροήσωσιν εις τα αστικά κέντρα και εις  την αλλοδαπήν, επιτεινούσης  της τοπικής μας ερημοτοπίας.»
               Όμως, φευ, αργότερα τα ως άνω κονδύλια, μετά τροϊκανών κελευσμάτων, μετώκισαν πιο πίσω ιστορικώς και από τον αείμνηστον Κονδύλην (που λέει ο λόγος δηλαδή).
               Μείναμε  δε  εις την αδυναμίαν μας  όπως πείσωμεν  τους νέους μας να παραμείνωσιν  εις τον ισχνών ,πλέον,  προοπτικών ακριτικόν  τόπον μας;
                Η  πραγματικότητα προοπτικής  ήταν  όμως  πάντα  λίγο διαφορετική. Δείτε  πόσο:



  Νεαρός   ήταν ( και είναι ακόμα) ο  φοιτητής  δημιουργός  του facebook  , σημερινός παρακάτω πολυεκατομυριούχος  (πηγή : βικιπαίδεια)  :

Πραγματικό όνομα	Μαρκ Έλλιοτ Ζάκερμπεργκ
Γέννηση	14 Μαΐου 1984 (29 ετών) Ουάιτ Πλέινς, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Κατοικία	Πάλο Άλτο, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Εθνικότητα	Αμερικανική

«Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ ( Mark Zuckerberg) είναι Αμερικανός προγραμματιστής και επιχειρηματίας, γνωστός για τη δημιουργία του Facebook μαζί με τους Ντάστιν Μόσκοβιτς, Εντουάρντο Σέβεριν και Κρις Χιούζ, συμφοιτητές του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Είναι δισεκατομμυριούχος, καθώς κατέχει το 24% των μετοχών του Facebook. Το 2010 το περιοδικό Time ανέδειξε τον Ζάκερμπεργκ ως Πρόσωπο της Χρονιάς.»

Α)Τί γίνεται όμως στην  ελληνική πραγματικότητα κι ειδικά στην επαρχία;

           Η μία πλευρά του λόφου είναι ότι  οι  σημερινοί νέοι μας έχουν τεράστιες δυνατότητες  να αξιοποιήσουν  τον  4^ο συντελεστή παραγωγής  (επιχειρηματικότητα, με τεχνογνωσία και τεχνολογία) αλλά μπλοκάρονται  συστηματικά  από  τον 5^ο (πολιτική δύναμη –political power), o οποίος άλλωστε  όλα τα χρόνια μέχρι σήμερα  όντας μόνο διαχειριστικός( κι όχι παραγωγικά δημιουργικός) μπλόκαρε  τους άλλους  4  (φύση, εργασία, κεφάλαιο, επιχειρηματικότητα). Γενικότερο το φαινόμενο.

   Εδώ  έχει γραφτεί  ότι ακόμα και  οι έλληνες οικονομολόγοι, αφενός,  πάντα ήταν «κόκκινο πανί»  για  « προκατ»  οικονομικές πολιτικές, αφετέρου   στις τοπικές κοινωνίες  υπήρχε άγνοια  και αδυναμία , λόγω έλλειψης οικονομικής  παιδείας  και  γενικότερης.

     Από  την άλλη  η έλλειψη  εξειδικευμένων  «χειρούργων οικονομολόγων» της πράξης, αντικαθιστώνταν από «πολιτικού βολεμένου τύπου» οικονομολόγους  της soft θεωρίας (χωρίς επαφή  για χρόνια με  το  επάγγελμα ) αλλά και αποσπασμένων  γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών, δάσκαλων  να ασχολούνται με τα οικονομικά  ενός τόπου, μέχρι και την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών.  Χώρια που το σύστημα  πολλές φορές ευνοούσε  τους  διαδρομισμούς-διορισμούς-αποσπάσεις .

   Οπότε, ποια  επιστήμη χωριζομένη αρετής  δεν θα  έφερνε μπροστά και τον  άδικο επιστήμονα Καϊν , αντί  του δίκαιου επιστήμονα Αβελ ; 

  Οι ικανοί  και οι μαχητές  και οι άξιοι δημιουργοί, που  ξέρουν να οργανώσουν σωστά νέους και κοινωνία, λογικό δεν είναι να  μην  προωθούνταν για χρόνια;   Η δε ανεπάρκεια  του συστήματος δε θα συναγωνίζονταν την εμπάθεια  προς  άξιους ;

  Η κρίση « η επάρατος πενία  γεννά  παραγωγούς και δημιουργούς, αντί  του εύκολου  και δανεικού διαχειριστικού  πλούτου»,στο ομώνυμο έργο του Αριστοφάνη.

   Β) Bεβαίως, πάντα την εύλογη αγανάκτηση που  διακατέχει σήμερα την πατρίδα μας ας την δούμε  κι από  την άλλη πλευρά του λόφου:

         Ενα εκατομμύριο επαφές μέσω υπολογιστών δεν αντικαθιστά ΟΥΤΕ ΜΙΑ ανθρώπινη δια ζώσης επαφή, με ότι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται, άρα η απειρία ανθρώπινων επαφών δεν υποκαθίσταται και με την αριστότερη γνώση υπολογιστών.      

            

Αυτό όμως δε μειώνει την πραγματικότητα σήμερα:  οι πιτσιρικάδες  και ολοένα και περισσότεροι ενήλικες  έχουν εθιστεί στη χρήση των υπολογιστών. Ακριβώς εκεί βρίσκεται και η αδυναμία  του σημερινού συστήματος, καθώς και πολλές αντιφάσεις του. Το  διαδίκυο είναι η νέα αγορά  και η νέα θάλασσα γνώσης.

     Κι ενώ το κύριο εργαλείο πλοήγησης  είναι πλέον η πληροφορική, εντούτοις πολλοί άρχοντές μας(κι όχι μόνο) ούτε σελίδα σε υπολογιστή  δεν  ανοίγουν.

    ΄Αμεσο αποτέλεσμα η εξαφάνισή τους, θέμα χρόνου, αλλά αρκεί; ΄Εχουμε χρόνο;

     Στο μικρό μεσοδιάστημα  δε θα μπλοκάρουν κι άλλο  την κοινωνία;

     Χρειάζεται λοιπόν και προσοχή και μέτρο και αφύπνιση.

     Να μην κυριαρχήσουν ξαφνικά  διάφορα  αντικοινωνικά στοιχεία  μέσω των υπολογιστών, ούτε να χρησιμοποιηθούν  τυχόν υπερφιλόδοξοι   νέοι «τενεκέδες σκέψης»( think tanks ) , στην θέση  παλιών «τενεκέδων σκέψης»  , με το πρόσχημα  της νεότητας. Νέος παλιού κακού πάτρωνος χειρότερος του πάτρωνος.  Υπάρχουν κοινωνίες που πάσχουν  ακριβώς  από  το γεγονός ότι δεν ανανεώθηκαν σωστά,  προς τούτο   και  οι  επιλογές τους  συνεχώς  είναι ανάλογα φθίνουσες. Χάθηκε και η συνέχεια της Αρχής και ο ορθός πολιτικός σχεδιασμός και η σωστή πυξίδα σκέψης . Κάθε ανεξαρτήτως νεότητας «ανανέωση κολλητών» ,απλώς μείζων αναπαλαίωση.

         Χρειάζεται  επανεκκίνηση  στις  τοπικές κοινωνίες , αναζητώντας το παλιό  «πλατανόδασος» αρχών και αξιών, με  ήδη  ικανού δημοσίου ήθους  «δένδρα», που θα ξέρουν να ζωντανέψουν  όλο το παλιό «δάσος» ,στα νέα του «φυντάνια».  

  Γ)  Ποια  η  λύση που διαφαίνεται; 

    Να χρησιμοποιηθούν οι υπολογιστές με τους νέους   σαν σε  θέσεις μάχης, σε  «ηλεκτρονικά δελφίνια»  , με κάθε  ήθος, σεβασμό, μεράκι  και έμπνευση .

Αναδημοσιεύεται το  παρακάτω άρθρο από την τοπική εφημερίδα Ελεύθερο Βήμα της Φλώρινας  της 20-7-2005:  

Διοίκηση των δελφινιών και κοινωνία της γνώσης, ένα Μινωϊκό μήνυμα στον σύγχρονο κόσμο

                  «Η ανθρωπότητα πέρασε από τα εξής κύματα - στάδια εξέλιξης:

γε­ωργία (α'γενής παραγωγή), βιομη­χανία (β'γενής παραγωγή), ηλε­κτρονική (εξελιγμένη γ'γενής παρα­γωγή), παγκόσμια παραγωγικότητα (παγκοσμιοποίηση), φαντασία (συ­μπαντική οπτική).

Τα παραπάνω, βέβαια, με την ε­πισήμανση της χωροχρονικής δια­φοροποίησης περιοχών και πολιτι­σμών και της ανάμιξης των παρα­πάνω παγκόσμιων χαρακτηριστι­κών. . .

Ανάλογη κάθε φορά και η Διοί­κηση: Φεουδαρχία, Αστοί - αντια-στοί - γραφειοκράτες, τεχνοκράτες, πολυεθνικές, διαστημική και συ­μπαντική διανόηση.

Για να πάμε από το Ιο στο 2ο κύμα χρειάστηκε η ευρωπαϊκή - ελ-ληνόφωτη αναγέννηση (διαφωτι­σμός).

Στο 2ο κύμα διαμορφώθηκαν ό­λες οι παγκόσμιες δομές και ισορ­ροπίες:

Άνταμ Σμιθ και Κάρλ Μάρξ για τη βιομηχανική παραγωγή και Μαξ Βέμπερ για τη γραφειοκρατία.

Γραφειοκρατία είναι το τέρας της νεοφεουδαρχίας που ξύπνησε η πάλη των τάξεων, μετέπειτα από την ορθή θεσμοθέτηση δομών προ­στασίας της απασχόλησης.

Μινώταυρος το δαίδαλο - θεο­ποιημένο κράτος και oι ανάλογες δομές της διοίκησης, κατασπάραξε σιγά - σιγά την ανθρώπινη προσω­πικότητα, σε ένα περιβάλλον του τύπου βυθόψαρα (μουρμούρες), - βυθοκυνηγοί (καρχαρίες).

Στο νεοφεουδαρχικό βασίλειο της γραφειοκρατίες βασιλεύει η α­ναξιοκρατία, η αναξιοπρέπεια, η μετριότητα.

3ο κύμα – δελφίνια  και κοινωνία της γνώσης, επιστροφή της Μινωι­κής Κρήτης, διοίκηση ολικής ποιό­τητας:

Ο παράγων γνώση - εξειδικευ­μένη εργασία και μόνο μπορεί πλέ­ον να παράγει πλούτο, ανατρέπο­ντας τα βάθρα της γραφειοκρατι­κής νεοφεουδαρχίας (εκμετάλλευ­ση και αναπαραγωγή και ιεραρχική επιβολή της άγνοιας) και οδηγώ­ντας στη διοίκηση ολικής ποιότη­τας, γνώσης και τεχνολογίας.

Οι Μινωικοί Κρήτες είχαν, ως κράτος παγκόσμιας αναφοράς, αλ­λάξει τα δεδομένα της ιεραρχίας (στο εμπόριο), ακολουθώντας την πορεία των δελφινιών στον αφρό της έννοιας της ομαδικής συνέργειας με γνώση, της κυλιόμενης ηγεσί­ας, τον εμπλουτισμό εργασίας και τόσα άλλα, που νυσταλέα ανακαλύ­πτει το σημερινό MANAGEMENT.

Τη διοίκηση δε ολικής ποιότη­τας είχε αρχικά εφαρμόσει ο Κλει­σθένης. Αντί να κρατάει χωρισμέ­νους τους Αθηναίους σε ορεινούς, πεδινούς, θαλάσσιους, χώρισε κά­θετα τμήματα των 3 περιοχών σε Δήμους, με κυλιόμενη συμμετοχή στη Βουλή. Ανάλογα έπραξε ο Αλέ­ξανδρος με τις φυλές.

Σήμερα βέβαια δεν υπάρχει η Μινωική θάλασσα. Υπάρχει όμως η παγκόσμια απέραντη γνώση. Υπάρ­χει το διαδίκτυο επικοινωνίας, στη θέση των παλαιών γραφειοκρατι­κών λεσχών (θέμα χρόνου).

Σήμερα επίσης δεν υπάρχουν τα Μινωϊκά δελφίνια. Υπάρχουν όμως τα ατο­μικά ηλεκτρονικά σκάφη.

Δύσκολα το τέρας της γραφειο­κρατίας να αγγίξει τα νέα δεδομέ­να.

Η κοινωνία της γνώσης και η τα­χύτητα διοίκησης ολικής ποιότητας των σύγχρονων δελφινιών, οδηγεί πια τον σύγχρονο κόσμο στο 4ο και στο 5ο κύμα εξέλιξης της ανθρω­πότητας.»

                                                         Κων/νος  Χ. Μπομπότας 

    ΥΓ:   1)  Γίνεται  κατανοητό  γιατί  το Οικονομικό Επιμελητήριο χρόνια βραβεύει  τους πρωτοετείς νεοεισελθόντες  στις  Οικονομικές σχολές της χώρας και αυριανούς οικονομολόγους,( όπως  στην παραπάνω  φωτο  ο τ. Αντιπρόεδρος  5^ου ΠΤ ΟΕΕ Δυτικής Μακεδονίας) …

             2) Ελεγχόμενη θάλασσα, αντίλογος σύμφωνα με το μύθο, είχε η  «ασεβής  Ατλαντίδα», στην αρχαιότητα , στην οποία ταξίδευαν οι νομίζοντες ελεύθεροι.                                           

         Που  ήταν όμως  εκείνη η Ατλαντίδα;  

             Νavigator (ναυηγήτωρ) λέγεται και σήμερα ο κυβερνήτης…, κι ένα λεπτό: τα windows  δεν ομιλούν ολίγον  Πυθαγόρα;