Η πραγματικότητα βέβαια είναι αρκετά διαφορετική:
Τι ΔΕΝ φέρνει ο ΤΑΡ:
1. Θέσεις εργασίας. Ο ΤΑΡ θα δημιουργήσει λίγες θέσεις στο σταθμό
συμπίεσης, ο οποίος όμως θα γίνει στο ανατολικό τμήμα του αγωγού κι όχι εδώ.
Το κέντρο ελέγχου θα είναι στην Ιταλία. Θα υπάρξουν φυσικά και θέσεις κατά
τη διάρκεια της κατασκευής, αλλά αυτές θα είναι προσωρινές.
2. Αέριο στη Δ. Μακεδονία. Δεν προβλέπεται. Ο ΤΑΡ θα μεταφέρει όλη
σχεδόν την ποσότητα στην Ιταλία και ίσως ένα μικρό μέρος στη Βουλγαρία. Στη
Δυτική Μακεδονία θα υπάρχει μόνο ΔΙΕΛΕΥΣΗ αερίου, με λίγες εξαιρέσεις
παροχών.
3. Αντιμετώπιση των αναγκών θέρμανσης στη Δ. Μακεδονία. Θεωρητικά όλες
οι μεσαίες πόλεις απ' όπου περνά ο αγωγός θα έχουν τηλεθέρμανση, όμως είναι
σχεδόν απίθανο να φτιαχτεί δίκτυο σε πόλεις χωρίς ζήτηση. Μόνη παρέκκλιση η
Καστοριά στην οποία όντως μπορεί να γίνει.
Τι φέρνει ο ΤΑΡ:
1. Ενεργειακή ασφάλεια στο δίκτυο Φ.Α της Ελλάδας, καθόσον πλην της
Ρωσίας θα υπάρχουν πλέον και άλλοι μεγάλοι προμηθευτές φυσικού αερίου.
2. Τη δυνατότητα να συνδεθεί ένα τοπικό δίκτυο, ΕΑΝ αυτό κατασκευαστεί
και ΕΑΝ ο διαχειριστής του επιτύχει μια συμφωνία αγοράς αερίου από τον ΤΑΡ.
Προς το παρόν αυτά τα ΕΑΝ είναι δύσκολο να ξεπεραστούν.
Το φυσικό αέριο, παρότι ορυκτό καύσιμο, έχει τρία θετικά χαρακτηριστικά που
το κάνουν χρήσιμο στην ηλεκτροπαραγωγή για μια μεταβατική περίοδο, μέχρι να
επιτευχθούν μηδενικές εκπομπές (μέσω ΑΠΕ):
1. Οι εκπομπές θερμοκηπιακών αερίων του Φ.Α είναι λιγότερες, (περίπου
μισές από του λιγνίτη) και οι εκπομπές ρύπων ακόμα πιο μικρές.
2. Οι μονάδες Φ.Α μπορούν πολύ γρήγορα να ξεκινούν ή να σταματούν την
παραγωγή ενέργειας, ανταποκρινόμενες στις ανάγκες ενός συστήματος που
βασίζεται στις ΑΠΕ και συνεπώς δεν διασφαλίζει επαρκή αποθήκευση ενέργειας.
3. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με το λιγνίτη, ώστε να
αυξηθούν οι αποδόσεις των μονάδων, να μειωθούν οι ρύποι ανά kwh και να
ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ένα σημαντικό μέρος του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή.
Το τελευταίο αφορά ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ και είναι ένα
αίτημα που υποστηρίζει το τοπικό οικολογικό κίνημα από το 1992.
Από τότε είχαμε προτείνει να εξεταστεί : α) Η προένταξη αεριοστροβίλου με
καύσιμο φυσικό αέριο σε συνδυασμό με το κύκλωμα τουρμπίνας των μονάδων. β) Η
μικτή καύση αερίου και λιγνίτη στους υπάρχοντες λέβητες, γ) Η χρησιμοποίηση
του αερίου ως καυσίμου εκκίνησης των μονάδων (σε αντικατάσταση του πολύ πιο
ρυπογόνου πετρελαίου).
Οι προτάσεις αυτές, (τεκμηριωμένες κατά βάση από τον αείμνηστο καθηγητή κ.
Λέκα), υιοθετήθηκαν - εξειδικεύτηκαν και από μερικούς «αιρετικούς» τεχνικούς
της ΔΕΗ και του ΤΕΕ. Στη συνέχεια όμως καταχωνιάστηκαν στα συρτάρια και δεν
μελετήθηκαν τεχνικο-οικονομικά, γιατί η ΔΕΗ κι όλες οι κυβερνήσεις δεν
ήθελαν να υπερβούν τα εσκαμμένα, ούτε να σβήσουν το «όραμα» των αχρείαστων
(και λόγω του Φ.Α) νέων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.
Καλωσορίζουμε λοιπόν την - μετά από εικοσαετία ! - αποδοχή μερικών θέσεων
μας και από τους τοπικούς άρχοντες, αλλά όχι και τις θριαμβολογίες τους. Δεν
προκύπτει από καμιά επίσημη ανακοίνωση ή σύμβαση ότι μέσω του ΤΑΡ θα
διατεθεί αέριο στην ηλεκτροπαραγωγή. Συνεπώς το πώς θα γίνει η μικτή καύση
λιγνίτη - αερίου στους ΑΗΣ ή ποιος την πρότεινε έγκαιρα κι όχι κατόπιν
εορτής μόνο θεωρητική αξία έχει.
Ένα τελευταίο ζήτημα είναι ότι οι αιρετοί μας δεν ξεκαθαρίζουν (βλ. δηλώσεις
του Περιφερειάρχη κ. Δακή
αερίου στις μονάδες της ΔΕΗ πρέπει να γίνει με παράλληλη δραστική μείωση της
συμμετοχής του ρυπογόνου λιγνίτη. Το πιο πιθανό είναι ότι το
«λιγνιτο-κρατικό» σύστημα εξουσίας της Δυτ. Μακεδονίας (Δήμοι, Περιφέρεια,
βουλευτές, συνδικαλιστές κ.α) θέλει να κρατήσει και το βρώμικο λιγνίτη στο
μέγιστο δυνατό και να αυξήσει την εγκατεστημένη ισχύ του ΛΚΜΔ με φυσικό
αέριο. Αν είναι έτσι, τότε οι προσδοκίες που καλλιεργούνται για μείωση των
ρύπων λόγω «αραίωσης» του λιγνίτη με φυσικό αέριο θυμίζουν τη «θεραπεία» των
νερών του τ. δήμου Ελλησπόντου: Να αναμείξουμε το ρυπασμένο νερό με καθαρό,
ώστε να κατεβάσουμε το εξασθενές χρώμιο κάτω από το όριο !
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
8-7-2013
