ΑΣ ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΜΑΣ ΥΣΤΕΡΗΣΗΣ
Ο Πρόεδρος των εργαζομένων στο Νοσοκομείο της Φλώρινας λέει κάποιες αλήθειες:
Με την κρίση υπάρχει στροφή του κόσμου στα Δημόσια Νοσοκομεία.
Το 2012 υπήρχαν 78.000 περιστατικά πρωτοβάθμιας παροχής υπηρεσιών υγείας στο Νοσοκομείο Φλώρινας ΕΛΕΝΗ Θ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (της μεγάλης αυτής δωρήτριας) και 1.000 παρακαλώ χειρουργεία.
Ο όγκος αυτός εργασιών σε ένα Νομό 55.000 κατοίκων καθιστά το Νοσοκομείο Φλώρινας βάσιμα βιώσιμο και όχι μόνο αυτό:
Οι πραγματικά αξιόλογες κτιρικές του υποδομές το καθιστούν δυνάμενο να παίξει τριεθνή ρόλο ακόμα και σαν περιφερειακό διαβαλκανικό νοσοκομείο στο τρίγωνο Φλώρινα, Μοναστήρι, Κορυτσά , μιας και η υγεία είναι το πρώτο αγαθό που δε γνωρίζει σύνορα.
Μπορεί ο Δήμος Πρεσπών να υπογράφει τριεθνείς περιβαλλοντικές συνθήκες ( και πολύ καλά κάνει), μπορεί ο Ζωολογικός Κήπος να αναζητεί διεθνείς λύσεις και δεν μπορεί το πραγματικά αξιόλογο Νοσοκομείο Φλώρινας να αναζητήσει ανάλογες λύσεις και προοπτικές;
Και που είναι οι συνολικές δυνατότητες της Φλώρινας, που είναι η αδελφοποίηση με το ΑΧΕΠΑ , μιας και ο κ. Γάκης είναι Πρόεδρος των Φλωρινιωτών Θεσ/νίκης;
Αναμφίβολα η κρίση στερεί πολλές δυνατότητες και κονδύλια από το διαχειριστικό κατεστημένο, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής.
Από την άλλη όμως ο κόσμος, λόγω ακριβώς της κρίσης, όλο και περισσότερο το προτιμάει εξ ανάγκης.
Ο εξ ανάγκης όμως τοπικός ικανός όγκος παραγωγής διανοίγει προοπτικές περαιτέρω πώλησης υπηρεσιών , σε ευρύτερα σύνολα.
Κι αν αυτό δεν είναι εφικτό γιατί δεν υπάρχει η βαλκανική ενδοχώρα στα διασυνοριακά περίχωρα;
Δε μας λείπει η ευρωπαϊκή σφραγίδα προϋπηρεσίας βαλκάνιων γιατρών, δε μας λείπει η Εγνατία να μας επισκέπτονται βαλκάνιοι γιατροί και ασθενείς.
Δε μας λείπουν οι πραγματικά πολύ ικανοί συντοπίτες μας επιστήμονες, στα 4 σημεία του ορίζοντα.
Αλήθεια, αν ήταν μαγαζί που ιδιωτικά το κληρονομούσαμε , πώς θα σκεφτόμασταν να το λειτουργήσουμε;
Κων/νος Χ. Μπομπότας
