Για πρώτη φορά στα χρονικά των εκλογών του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, σε όλη την Επικράτεια, παρουσιάστηκε τέτοιο εκλογικό ποσοστό.
Μάλιστα δε εκτιθέμενος σε μνημονιακή κυβερνητική παράταξη, εν μέσω κρίσης και εξαιρετικά επώδυνων αντιλαϊκών μέτρων.
Και ακόμα περισσότερο , έχοντας διατελέσει επί δεκαετίας και πλέον μέλος της Διοίκησης του 5ου ΠΤ Δυτικής Μακεδονίας του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, που λογικά συνεπάγεται και κάποια φθορά.
Το γεγονός δεν εξηγείται, σαφώς μόνο με τα δεδομένα του Οικονομικού Επιμελητηρίου, του οποίου τα αποτελέσματα παρατίθενται παρακάτω:
Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος ( ΟΕΕ)
14Ο ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ: ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Υποψήφιοι Συνέλευσης των Αντιπροσώπων (ΣΤΑ)
Εγγεγραμμένοι : 131
Ψήφισαν : 93 Εγκυρα 90 , Ακυρα-λευκά: 3
ΔΗΚΙΟ-Σ (ΝΔ) 68 ψήφοι 76%
ΠΟΦΕ-Ε(ΛΟΓΙΣΤΕΣ) 10 ψήφοι 11%
ΣΥΝΑΡΟΕ(ΣΥΡΙΖΑ) 4 ψήφοι 4%
ΠΑΣΚΟ-Σ (ΠΑΣΟΚ) 3 ψήφοι 3%
ΕΣΚΟ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) 3 ψήφοι 3%
ΑΚΙΟΕ (ΑΛΕΒΙΖΑΚΗΣ) 2 ψήφοι 2%
ΣΥΝΟΛΑ: 90 ψήφοι 100%
Ας σημειωθεί ότι ο Κων/νος Μπομπότας ήταν μοναδικός υποψήφιος από τη ΔΗΚΙΟ και έλαβε και τις 68 ψήφους, με 9 μονοσταυρίες.
Επίσης έλαβε 3 μονοσταυρίες και στο Νομό Καστοριάς.
Το πραγματικό κίνητρο για τον Κώστα δεν ήταν ποτέ κάποιες εκλογές «τεχνητών γλαστρών» με πανελλήνιες τεχνητές 16 σταυρίες.
Η εκλογή είναι εργαλείο στρατηγικής του τόπου και του κλάδου, αν δεν ερχόταν όμως δεν έπρεπε ποτέ να είναι αυτοσκοπός ή να λείπουν τα άλλα εργαλεία.
Οσοι γνωρίζουν καλά τον Κώστα, στο βάθος δε στόχευε στο τεχνητό αποτέλεσμα στην Αθήνα αλλά, πρωτίστως , την απόδειξη ύπαρξης μείζονος τοπικής μετά κρίσης προοπτικής και λύσης για τον τόπο του , χωρίς να χρειάζεται να κατεβαίνει στα ψηφοδέλτια των προσωπικών στρατηγικών των άλλων και να κερδίζει χρόνο , ενόσω το σάπιο σύστημα καταρρέει, υπό το βάρος των αιτιών του.
Όχι μόνο παραμένοντας ακμαίος αλλά και με αυξημένη δημοτικότητα, κι ενώ οι πολέμιοι θα νόμιζαν ότι του κατάφεραν πλήγμα, θα έχουν πλήξει μόνο το πουκάμισο που πέταξε, φανερώνοντας τις προθέσεις τους, καθώς και τη θέση ακροβολισμού τους.
Ηταν μια τοπικής « τροχιοδεικτικής βολής» υποψηφιότητα , παράλληλα, συνεχίζει να εργάζεται συλλογικά, για το κοινό καλό και το καλό του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Η ιστορική διαδρομή
Είναι γνωστό ότι τον Κων/νο Μπομπότα , από το 2000 προσπάθησαν σε τοπικό επίπεδο να τον βάλουν στην σκιά άλλων (άσκιων και μη),οι διάφορες τοπικές και μη διαχειριστικές λογικές των «χρισμάτων και των βυσμάτων», ακριβώς με πολιτικό τρόμο παραδεχόμενοι την ικανότητα συνοχής και καθοδήγησης συνόλου παράταξης και κοινωνίας , σε συνδυασμό με την άθροιση και συνολική προσφορά της γονεϊκής οικογένειάς του αλλά και κάθε καλού πατέρα και μητέρας και δίκαιου παππού του τόπου μας, όλης της παραδοσιακής κοινωνίας των σπιτικών αυλών, με τις αξίες και τις αρχές της.
Ο Κώστας δε δέχτηκε προσωποπαγείς υποταγές , γιατί δεν ήταν δικό του δικαίωμα η υποταγή των συνόλων σε μη νουνεχείς προσωπικές στρατηγικές προσώπων .
Από την άλλη δεν ήρθε ακόμα η ώριμη ώρα για τη μεγάλη δημιουργική επανάσταση στις τοπικές κοινωνίες της χώρας ( που χειμάζονται σήμερα), στηριζόμενες στις δικές τους ρίζες.
Οι αιτίες ή γλάστρες της κρίσης πρέπει οι ίδιες να αντιμετωπίσουν τις συνέπειές της.
Η διαφωνία από την άλλη, οδηγεί στην ώρα της σε επανάσταση ή αλλιώς το αιώνια γνωστό των αντιφρονούντων: την πολιτική εξορία ή αυτοεξορία.
Για να μετατρέπεται ο χρόνος σε σύμμαχο ιδεών και ελπίδων .
Η ενσυνείδητη παραπάνω διαφωνία οδήγησε στην παραίτηση του Προέδρου-Συμβόλου της πολυσυλλεκτικής Pηγίλλης με πυρσό, που κράτησε τα ιστορικά γραφεία του κόμματος της ΝΔ στην πλατεία της Φλώρινας , με τις άριστες παραδοσιακές συντηρητικές καταβολές και τις εξαιρετικά ριξικέλευθες ιδέες.
Το 2001 ο παραιτούμενος Πρόεδρος ζήτησε μετάθεση-«πολιτικό άσυλο » στο Αμύνταιο, απέχοντας ουσιαστικά από τα στενά κομματικά τεκταινόμενα της Φλώρινας .
Στο Αμύνταιο υπηρετούσε τότε , ο μετέπειτα Πρόεδρος του ΟΕΕ Δυτικής Μακεδονίας κ. Μανώλης Καρακάσης.
Πράγματι, με την συνεργασία του εκλογικά έμπειρου Κώστα , ο Μανώλης Καρακάσης έγινε Πρόεδρος το 2001 , το 2004, το 2007 το 2010 και το 2013.
Ο Κώστας πρότεινε και εφαρμόστηκε η ετήσια κυλιόμενη συμμετοχή στα όργανα Διοίκησης του Επιμελητηρίου, πρωτοποριακό σύστημα διοίκησης , όπως αποδείχθηκε.
Στο μεταξύ διάστημα ο Κώστας έγινε Αντιπρόεδρος και Γεν. Γραμματέας και εκλέχθηκε ομόφωνα Γ.Γ. ΝΟΚΕ Φλώρινας από το 2004 μέχρι το 2010, τέλος του Καποδίστρια και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Επίσης διετέλεσε μέλος της επιτροπής για τον Τοπικό Πόρο.
Από το 2005 μέχρι το 2010 ο Κώστας εργάστηκε ως Τραπεζικός σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας στη Δυτική Μακεδονία.
Εκλέχθηκε και αναπληρωματικό μέλος Δ.Σ του ΤΥΠΕΤ (Ταμείο Υγείας των Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας) , ως αντιπρόσωπος στην Αθήνα από τη Δυτική Μακεδονία.
Το 2006 ο Κώστας Μπομπότας υπήρξε συνυποψήφιος του Γιάννη Βοσκόπουλου για τη στήριξη του Νομάρχη Φλώρινας στις τότε εκλογές των ΟΤΑ και υποψήφιος Πολιτευτής Φλώρινας το 2009 αλλά ποτέ δεν επιλέχτηκε.
Η παράταξη της ΔΗΚΙΟ του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος τον τίμησε με την θέση του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής της Παράταξης.
Για το 2007 υπήρξε Πρόεδρος της ΝΕΦΕ Κοζάνης στις εκλογές της ΝΟΔΕ Κοζάνης και για πρώτη φορά δεν έγινε ούτε μία ένσταση.
Βεβαίως , η δράση του Κώστα ανησύχησε αρκετούς και άρχισαν να ζητούν με τρόπο ,να απομακρυνθεί από τη Διοίκηση του 5ο Π.Τ Δυτ. Μακεδονίας του ΟΕΕ.
Ο λόγος ήταν η υποψηφιότητα του Κώστα για τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη Φλώρινας (θέση που κατέχει σήμερα ο Μίμης Ηλιάδης ) και ήταν φυσικά πάλι κάποιοι άνθρωποι πήγαν ξανά στο γραφείο του κ. Δακή και ζητούσαν να μην επιλεγεί ο Κώστας.
Δεν έφταναν πια οι υποψηφιότητες άλλων για να σκεπάσουν τον Κώστα.
Έπειτα και οι σκιές δίπλα στον Κώστα και οι αυτουργοί τους άρχισαν η μία μετά την άλλη να δοκιμάζονται και να περνάει η σειρά τους και δεν είχαν πια με τι να τον καλύψουν.
Επρεπε να χρυσωθεί το χάπι και να απομυθοποιηθεί κάπου εκλογικά ο Κώστας, εκμεταλλευόμενοι την αγάπη του Κώστα για το Οικονομικό Επιμελητήριο, ως «αχίλλειο πτέρνα»;
Του πρότειναν να κατέλθει υποψήφιος για την Συνέλευση των Αντιπροσώπων
του ΟΕΕ στην Αθήνα , υποσχόμενοι πλήρη πανελλήνια στήριξη, όλα καλά μέχρι εδώ.
Παράλληλα όμως ποιοί άλλοι… αρμόδιοι γνώριζαν στη σύγχρονη Συγγρού ποιοί κομματικοί της πρώην πολυσυλλεκτικής Ρηγίλλης ήταν υποψήφιοι και πού ;
Είναι αλήθεια ότι ο Κώστας ήταν μεταξύ 4 της « παλιάς Ρηγίλλης» που Αθηναίος υποψήφιος της Νέας Συγγρού ζήτησε «την κεφαλή τους επί πίνακι» ;
Γιατί τον εμπόδιζαν , έτσι του είπαν , να ρίξει τον πολυσυλλεκτικό Πρόεδρο του ΟΕΕ κ. Πελοπίδα Καλλίρη ; Και με τέτοιες μεθόδους θα ρίξουν τον Καλλίρη;
Με τέτοιες μεθόδους θα ανεβάσουν την «Νέα Συγγρού»;
(Θα μάθουμε σύντομα αν κι αυτό το «δόκανο» είχε αποτέλεσμα και πόσα δόκανα θα μείνουν στο τέλος ). Υπήρχαν , ποιοί και πόσοι τοπικοί και πέριξ κρυφοί καταδότες σε αυτό το κόλπο;
Ξέχασαν (είχαν απωθήσει στο υποσυνείδητο) όμως, τη γνήσια τοπική αγάπη του κόσμου :
Αποδείχθηκε ότι ο Κώστας όταν πάρει τα ηνία μπορεί να ενώσει όλες τις έσω και έξω τάσεις και όλη την κοινωνία και να την γυρίσει στον ήλιο, να καλπάσει χωρίς να βλέπει τη σκιά της.
Πολύ φυσικά και πολύ εύκολα του δίνουν τα κλειδιά ψυχής γιατί εμπιστεύονται την ψυχή αυτού του ανθρώπου. Την πιστεύουν και την αγαπούν, ακριβώς γιατί και πιστεύει και αγαπά.
Η ατσαλόβουλη διπλωματία του προσδίδει δύναμη και μεταμορφώνει χαλαρές μάζες σε συμπαγείς ομάδες πίστης έμπνευσης και καθοδήγησης , ομαδικής συνέργειας, κυλιόμενης διοίκησης , ολικής ποιότητας.
Kαι κυρίως μπορεί, ακριβώς γιατί γνωρίζει και συνθέτει όσα εξαιρετικά λίγοι στη χώρα μας: «χειρούργος οικονομολόγος της πράξης» , με ικανότατη επιστημονική και τεχνοκρατική θωράκιση, άριστος στο στίβο, στο στράτευμα, διατελέσας δημοσιογράφος, συνδικαλιστής, εξαιρετικά οργανωτικός και ποιοτικός-αποτελεσματικός με ότι κι αν καταπιάστηκε, σε πολλά αλώνια και σε πολλά σαλόνια.
Τι πετυχαίνουν λοιπόν ( κι αυτή τη φορά) οι όποιοι πολιτικοί διώκτες του Κώστα και του κάθε πολυσυλλεκτικού Κώστα των τοπικών κοινωνιών ;
Το αντίθετο ακριβώς από αυτό που επιδιώκουν.
O Κώστας ( κι ο κάθε καλός τοπικός Κώστας ) αποδεικνύεται πλέον η εξόριστη
« χρυσή εφεδρεία» και γιατί είναι η γνήσια τοπική σφραγίδα έμπνευσης καθοδήγησης και βάσιμη ελπίδα, ακόμα και αν εκλογικά η παράταξή του στις εθνικές εκλογές ή εκλογές ΟΤΑ θα γινόταν στάχτη και μπούρμπερη.
Θα ήταν η καλύτερη εγγύηση τοπικής αναγέννησης, στη σωστή ώρα….
Ετσι κι αλλιώς, και το ΟΕΕ και οι οικονομολόγοι θα γίνουν εργαλείο, στην ώρα τους στα σωστά χέρια και με το σωστό τρόπο στις τοπικές κοινωνίες …
«Οι χαρούμενες μέρες θα ρθουν», που λέει και το τραγούδι….
Ο τριγενής βιγλάτωρ
