Το δύσκολο του όποιου δημοσίου εγχειρήματος είναι κατά πόσον εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, χωρίς να εξυπηρετεί το προσωπικό ή έστω να εξυπηρετείται ευλόγως το δημόσιο συμφέρον ασύγκριτα περισσότερο από ότι μπορεί να εξυπηρετείται παράλληλα και το κάθε δικαίως και ευλόγως θεμιτό ατομικό.
Και, το δυσκολότερο όλων, κατά πόσον πείθει , για τους παραπάνω λόγους το όποιο εγχείρημα. Βεβαίως τα παραπάνω αποτελούν ιδεατές καταστάσεις.
Στην πράξη πολλές φορές αναγκαζόμαστε να επιλέξουμε μεταξύ συγκριτικά καλύτερων δυνατών και εφικτών πραγματικοτήτων, σε έναν κόσμο που συχνά έχουμε το φαινόμενο του χθεσινού τύπου απαντήσεων σε αυριανά ερωτήματα.
Και που πολλές φορές οι περισσότερες επιλογές δεν ξεφεύγουν από του παλαιού τύπου δημόσια μεθοδολογία, ακόμα και οι πλέον Αϊνσταϊνικές.
Και ακόμα χειρότερα ότι νεότερο εμφανίζεται να έχει την ίδια ή παρόμοια παθογένεια του παλιού διαχειριστικού συστήματος, που μας έφερε εδώ.
Επομένως το timing κάθε δημόσιου εγχειρήματος , πρέπει να συνοδεύεται με την απαραίτητη πειθώ περί της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος , κι όχι μόνο να υπακούει στις χρονικές προϋποθέσεις και στις συνθήκες που θα το επιτρέπουν.
Και εκεί βρίσκεται ακριβώς η βάση της υστεροφημίας κάθε δημοσίου εγχειρήματος, ακόμα και μη τελικά επιτυχούς. Αλλά γιατί μη επιτυχούς;
Ποιο είναι όμως το καθήκον της κοινωνίας , όταν διαπιστώνει συνεχώς τα μη προσήκοντα προς αυτή; Απλά αναλαμβάνει ρόλο οικοδεσπότη Οδυσσέα.
Αφενός όλες οι υπαιτιότητες της σημερινής πολυποίκιλλης κρίσης να υποστούν την υπαιτιότητά τους, για την οποία ευθύνονται, χρησιμοποιώντας τις αντινομίες των ίδιων των αιτιών της κρίσης ( σαν αγώνισμα με 12 πελέκεις).
Για να μπορέσει το σύστημα του διαχειρισμού (των μνηστήρων δηλαδή ) , όταν θα καταρρεύσει με σκόνη και πάταγο να έχει συμπαρασύρει και όλες μαζί τις αιτίες της κρίσης.
Για να μπορέσει η κοινωνία να αναγεννηθεί , μέσα από τη δική της σκόνη και τη στάχτη , με νέο σύστημα παραγωγής, δημιουργίας και πώλησης.
Επομένως και το ίδιο το timing δημιουργείται από την ίδια την πειθώ εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος , που είναι η βάση κάθε υστεροφημίας…
Προς τούτο η κοινωνία αναλαμβάνει ρόλο επιβολής των δικών της κανόνων, πειθούς , ως οικοδεσπότης, καθορίζοντας αυτή πλέον τα δημόσια, κι όχι τα ιδιωτικά , timing.
Ο ΓΟΝΙΜΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
