Η λέξη λαμόγια προέρχεται από το ιταλικό έναρθρο ουσιαστικό «la moglie» (πρφ.: λα μόγιε - μτφ.: η σύζυγος). Τη στιγμή που κάποιος Ιταλός χαρτοπαίκτης κέρδιζε και ήθελε να φύγει από το τραπέζι για να μη ξαναχάσει, φώναζε, δήθεν φοβισμένος, «la moglie, la moglie», (λαμόγιε...), ότι, δήθεν, τον έψαχνε η γυναίκα του, βούταγε βιαστικά τα χρήματα και έφευγε τρέχοντας (την έκανε λαμόγιο, δεν τηρούσε, δηλαδή, τις υποσχέσεις του). Αυτή η σατιρική έκφραση έφτασε στην Ελλάδα, ενώ ξεχάστηκε στην Ιταλία, και τη χρησιμοποιούμε για να προσδιορίζουμε τον ασυνεπή και τον μικροαπατεώνα.
Διαβάζοντας τα λόγια του καταξιωμένου τραγουδιστή μας Άγγελου Διονυσίου από ένα περιοδικό μου ήρθε στο μυαλό το τι έχει γίνει και ειπωθεί το τελευταίο διάστημα στην περιοχή μας… για την περιοχή μας!
Πολλά τα «λεφτά» έλεγαν και λένε κάποιοι… και πολλές οι υποσχέσεις που φέρανε Συγκρούσεις και Ανατροπές σε διάφορους τομείς. Και πολλοί είναι αυτοί που χάρηκαν με αυτές καθώς και άλλοι τόσοι που λυπήθηκαν.
Πάντα όμως θα υπάρχει η ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ όπου ξεχνιούνται πολλά… Το παράδειγμα της λυκοφιλίας ισχύει για τους καιροσκόπους – τους λύκους της πολιτικής – που ως εκ θαύματος επιπλέουν μαζί με τους φελλούς, όπως και να έρθουν τα πράγματα οι «άνθρωποι οι δικοί μας». Έχουν αναγάγει σε επιστήμη το αντικείμενό τους (που είναι η προσωπική τους σωτηρία και προβολή) και κατά έναν παράδοξο τρόπο βρίσκουν τρόπους να μπαίνουν σε κύκλους – νικητών, ποτέ με τους χαμένους! – εφευρίσκοντας τρόπους και φίλους με τους οποίους κρίνεται απαραίτητη η παρουσία και η όποια προσφορά τους.
Ένα λάθος που επαναλαμβάνεται συνεχώς παύει να είναι λάθος και καταλήγει σε εσκεμμένη ενέργεια με δόλο! Αυτά τα λάθη δεν πρέπει να γίνονται πλέον! Πρέπει κάποιοι να ξυπνήσουν! Πρέπει να επαγρυπνούνε όλοι!
Οι παλιές πρακτικές που μας οδήγησαν εδώ, πρέπει να είναι παράδειγμα - δίδαγμα προς αποφυγή και όχι οδηγός για την συνέχεια.
Και επειδή ξεκίνησα με ιταλικά θα καταλήξω με ένα λατινικό που είπε ο Κικέρωνας (63π.χ κατά Κατιλίνα).
ο tempora, o mores!
Ω ΚΑΙΡΟΙ, Ω ΗΘΗ!
Θυμόσοφος
