Με πολύ ενδιαφέρον οι συντοπίτες, μέσα από τα διάφορα βίντεο,παρακολούθησαν το πρόσφατο Αναπτυξιακό Συνέδριο σε Αμύνταιο και Φλώρινα, παράλληλα δε και τα λεγόμενα στην επετειακή εκδήλωση των 40 χρόνων του κυβερνώντος κόμματος, όπου ακούστηκαν πληθώρα σκέψεων, προτάσεων και παροτρύνσεων για να σωθεί η… περιοχή μας και η… χώρα μας.
Στο εμφανές προεκλογικό κλίμα, που ήδη διανύουμε, θα ακουστούν άλλα τόσα αν δεν ακούστηκαν ήδη; Μήπως όμως πίσω από τις λέξεις ..(που λέει ο λόγος) κρύβεται ο κάθε προεκλογικός Αλέξης;
Από τη μία φιλότιμα ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Θόδωρος Καρυπίδης , μιλώντας για τη Δυτική Μακεδονία ζήτησε αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης, μέσω των δημοσίων προγραμμάτων σε 45% ή περισσότερο, κι από την άλλη την αύξηση της ανταπόδωσης στις τοπικές κοινωνίες, όπου εξορύσσεται ο λιγνίτης , με φθηνό ρεύμα, σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Η Περιφερειακή δε ενότητα Φλώρινας μίλησε για ένα εξαιρετικό Αναπτυξιακό Συνέδριο που διενεργήθηκε , ενώ η αλήθεια είναι ότι σε 2-3 μέρες μόνο κονσέρβες ή αντιγραφές γίνονται, αν όχι προχειρότητες( μη οικονομομετρημένες) και κυρίως μη προβλέψιμης χρηματοδότησης, στέρφου κράτους.
Κι ο Κυβερνητικός Βουλευτής κ. Ευστάθιος Κωνσταντινίδης ,από την άλλη, ζήτησε να στηριχτεί η Κυβέρνηση, διότι η Ν.Δ όπως χαρακτηριστικά είπε θα δικαιωθεί στη χώρα , αλλά δεν πρέπει να «δικαιωθεί εκ των υστέρων στο κουφάρι της χώρας».
Τις όμως των εκ των ως άνω λαλιστάτων μίλησε για το ήδη “κουφάρι” της Φλώρινας;
Διότι και 55% να δώσει κάποιο Πρόγραμμα Δημοσίου, πρέπει να υπάρχει το άλλο 45%, που θέλει ή ίδια κεφάλαια ή κάποιο δάνειο. Που είναι αυτά σε μια περιοχή ήδη οικονομικά νεκρή;
Μια περιοχή , όπου, παρά τη βράβευση καμιάς 40δας εναπομεινάντων επιχειρήσεων , δεν υπάρχουν πια ούτε κεφάλαια , ούτε επιχειρήσεις; Ολες κι όλες 40 είναι, που λέει ο λόγος!
Και άντε λοιπόν και δώσαμε και 55% και φτηνό ρεύμα, το κόστος χειμώνα στην περιοχή , που τρώει το 1/3 του τζίρου που το βάζεις;
Τη χιλιομετρική απόσταση που τη βάζεις;
Την έλλειψη χρημάτων του Δημοσίου που την βάζεις; Την φορολόγηση; Τις εισφορές; Κλπ ;
Εδώ ούτε τον λυράρη έχουμε να πληρώσουμε, στη Φλώρινα! … Και να γιατί:
Η μεγαλύτερη δε ανεδαφικότητα είναι ότι όλοι στηρίζουν τις ελπίδες τους σε ένα κράτος στείρο τώρα πια, στεγνό και στέρφο.
΄Οσο και “να δείρεις” (ως άλλος Μπάντ Σπένσερ) την «αγελάδα» του κράτους , αν δεν έχει «γάλα ουκ αν λάβης» παρά μόνο τζάμπα τον θυμό κανενός καρεκλοκέν-ταυρου της εξουσίας.
Κι όσα αναπτυξιακά συνέδρια κι αν κάνεις , κι όσο κι αν ζητάς την τάδε ή την δείνα εξουσία στην Αθήνα, ίδια γεύση θα έχεις: μηδέν εις το πηλίκον .
Σου μένει υποτίθεται ο ορυκτός σου πλούτος ( όσος δηλαδή σου απομένει), κι εκείνος πάει στην εκμετάλλευση από ιδιώτες.
Μη φανταστεί κανείς ιδιώτες με δικά τους κεφάλαια, που έρχονται να επενδύσουν στον τόπο μας, φέρνοντας τα λεφτά τους, κι αδειάζοντάς τα στα μαγαζιά μας…
Κολλητοί της εξουσίας του Κέντρου έρχονται, να πάρουν το υπέδαφός μας και να το πουλήσουν, κάνοντας «κονέ» με τους πολιτικούς μας.
Από την άλλη Ευρώπη τέλος, η αγροτιά μας δεν έχει πια να λαμβάνει αυτά που λάμβανε.
Τι μας μένει λοιπόν;
Να μην πτωχεύσει η χώρα μας, ενώ όλοι παραδέχονται ότι το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο σε διάστημα λιγότερο από 50 χρόνια; Ποιος δουλεύει ποιόν;
Είναι πολλά τα ερωτηματικά των συντοπιτών μας και μεγάλα, κι ακόμα μεγαλύτερη είναι η αναξιοπιστία των επικεφαλής!
Δυστυχώς ο τόπος μας υστερεί τόσο, ώστε το πρόβλημα θέλει μεγέθη γεωμετρικής προόδου, ενώ οι ηγεσίες μας , κι οι πιο ευφάνταστες ακόμα μας θέλουν να παρουσιάζουν με τον αραμπά μάλιστα, αριθμητικές προόδους και μέσα!
Για να μπορούν να τα φτάνουν!
Σα να μιλούν για συμβατικούς υπολογιστές του 60, στην αυριανή εποχή των κβαντικών H/Y.
Να έχεις και εκλογές μόνο με τη ΝΕΡΙΤ(παλιά ΥΕΝΕΔ), σαν τότε παλιά, λόγω γιόκ ψηφιοποίησης!
Πεσιμιστικές σκέψεις , θα πείτε, σε προεκλογικό κλίμα, εντός εορταστικής περιόδου, που ακόμα δεν ξεκαθάρισε. Για να δούμε, λοιπόν, τί θα δούμε στη συνέχεια!
Ο διαπορών πολίτης
Στο εμφανές προεκλογικό κλίμα, που ήδη διανύουμε, θα ακουστούν άλλα τόσα αν δεν ακούστηκαν ήδη; Μήπως όμως πίσω από τις λέξεις ..(που λέει ο λόγος) κρύβεται ο κάθε προεκλογικός Αλέξης;
Από τη μία φιλότιμα ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Θόδωρος Καρυπίδης , μιλώντας για τη Δυτική Μακεδονία ζήτησε αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης, μέσω των δημοσίων προγραμμάτων σε 45% ή περισσότερο, κι από την άλλη την αύξηση της ανταπόδωσης στις τοπικές κοινωνίες, όπου εξορύσσεται ο λιγνίτης , με φθηνό ρεύμα, σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Η Περιφερειακή δε ενότητα Φλώρινας μίλησε για ένα εξαιρετικό Αναπτυξιακό Συνέδριο που διενεργήθηκε , ενώ η αλήθεια είναι ότι σε 2-3 μέρες μόνο κονσέρβες ή αντιγραφές γίνονται, αν όχι προχειρότητες( μη οικονομομετρημένες) και κυρίως μη προβλέψιμης χρηματοδότησης, στέρφου κράτους.
Κι ο Κυβερνητικός Βουλευτής κ. Ευστάθιος Κωνσταντινίδης ,από την άλλη, ζήτησε να στηριχτεί η Κυβέρνηση, διότι η Ν.Δ όπως χαρακτηριστικά είπε θα δικαιωθεί στη χώρα , αλλά δεν πρέπει να «δικαιωθεί εκ των υστέρων στο κουφάρι της χώρας».
Τις όμως των εκ των ως άνω λαλιστάτων μίλησε για το ήδη “κουφάρι” της Φλώρινας;
Διότι και 55% να δώσει κάποιο Πρόγραμμα Δημοσίου, πρέπει να υπάρχει το άλλο 45%, που θέλει ή ίδια κεφάλαια ή κάποιο δάνειο. Που είναι αυτά σε μια περιοχή ήδη οικονομικά νεκρή;
Μια περιοχή , όπου, παρά τη βράβευση καμιάς 40δας εναπομεινάντων επιχειρήσεων , δεν υπάρχουν πια ούτε κεφάλαια , ούτε επιχειρήσεις; Ολες κι όλες 40 είναι, που λέει ο λόγος!
Και άντε λοιπόν και δώσαμε και 55% και φτηνό ρεύμα, το κόστος χειμώνα στην περιοχή , που τρώει το 1/3 του τζίρου που το βάζεις;
Τη χιλιομετρική απόσταση που τη βάζεις;
Την έλλειψη χρημάτων του Δημοσίου που την βάζεις; Την φορολόγηση; Τις εισφορές; Κλπ ;
Εδώ ούτε τον λυράρη έχουμε να πληρώσουμε, στη Φλώρινα! … Και να γιατί:
Η μεγαλύτερη δε ανεδαφικότητα είναι ότι όλοι στηρίζουν τις ελπίδες τους σε ένα κράτος στείρο τώρα πια, στεγνό και στέρφο.
΄Οσο και “να δείρεις” (ως άλλος Μπάντ Σπένσερ) την «αγελάδα» του κράτους , αν δεν έχει «γάλα ουκ αν λάβης» παρά μόνο τζάμπα τον θυμό κανενός καρεκλοκέν-ταυρου της εξουσίας.
Κι όσα αναπτυξιακά συνέδρια κι αν κάνεις , κι όσο κι αν ζητάς την τάδε ή την δείνα εξουσία στην Αθήνα, ίδια γεύση θα έχεις: μηδέν εις το πηλίκον .
Σου μένει υποτίθεται ο ορυκτός σου πλούτος ( όσος δηλαδή σου απομένει), κι εκείνος πάει στην εκμετάλλευση από ιδιώτες.
Μη φανταστεί κανείς ιδιώτες με δικά τους κεφάλαια, που έρχονται να επενδύσουν στον τόπο μας, φέρνοντας τα λεφτά τους, κι αδειάζοντάς τα στα μαγαζιά μας…
Κολλητοί της εξουσίας του Κέντρου έρχονται, να πάρουν το υπέδαφός μας και να το πουλήσουν, κάνοντας «κονέ» με τους πολιτικούς μας.
Από την άλλη Ευρώπη τέλος, η αγροτιά μας δεν έχει πια να λαμβάνει αυτά που λάμβανε.
Τι μας μένει λοιπόν;
Να μην πτωχεύσει η χώρα μας, ενώ όλοι παραδέχονται ότι το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο σε διάστημα λιγότερο από 50 χρόνια; Ποιος δουλεύει ποιόν;
Είναι πολλά τα ερωτηματικά των συντοπιτών μας και μεγάλα, κι ακόμα μεγαλύτερη είναι η αναξιοπιστία των επικεφαλής!
Δυστυχώς ο τόπος μας υστερεί τόσο, ώστε το πρόβλημα θέλει μεγέθη γεωμετρικής προόδου, ενώ οι ηγεσίες μας , κι οι πιο ευφάνταστες ακόμα μας θέλουν να παρουσιάζουν με τον αραμπά μάλιστα, αριθμητικές προόδους και μέσα!
Για να μπορούν να τα φτάνουν!
Σα να μιλούν για συμβατικούς υπολογιστές του 60, στην αυριανή εποχή των κβαντικών H/Y.
Να έχεις και εκλογές μόνο με τη ΝΕΡΙΤ(παλιά ΥΕΝΕΔ), σαν τότε παλιά, λόγω γιόκ ψηφιοποίησης!
Πεσιμιστικές σκέψεις , θα πείτε, σε προεκλογικό κλίμα, εντός εορταστικής περιόδου, που ακόμα δεν ξεκαθάρισε. Για να δούμε, λοιπόν, τί θα δούμε στη συνέχεια!
Ο διαπορών πολίτης