Δεν προλάβαμε να συνειδητοποιήσουμε καλά-καλά ότι πάμε για εκλογές και μέσα στη γιορτινή ραστώνη βρήκαμε θέμα ν’ ασχολούμαστε: το υπό δημιουργία «νέο» κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου. Ποιοι θα το στελεχώσουν, ποιοι αντιδρούν, πόσο οργίστηκε ο κ. Βενιζέλος.
Θα πρέπει να θεωρούν ότι ο ελληνικός λαός είναι εξαιρετικά αφελής, ώστε να του σερβίρουν την προφανή προσπάθεια για ανακοπή του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία ως ιδεολογική αντιπαράθεση και κρίση στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ. Κρίση, η οποία οδηγεί στη διάσπασή του και τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα από τον πρώην πρόεδρο του Κινήματος, αλλά και γιο του ιδρυτή του. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να δούμε τις πραγματικές πολιτικές διαστάσεις του εγχειρήματος:
• Ο νέος πολιτικός φορέας δεν πρόκειται να αφαιρέσει ψήφους από τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ. Όσοι αμετανόητοι συνεχίζουν να πιστεύουν στον κ. Βενιζέλο, δεν πρόκειται φυσικά να ακολουθήσουν τον κ. Παπανδρέου. Οι υπόλοιποι έχουν ήδη φύγει και είτε σκέφτονται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, είτε είναι αναποφάσιστοι και προβληματισμένοι. Σε κάθε περίπτωση, όσοι ψηφίσουν το κόμμα του Παπανδρέου, δεν θα ψήφιζαν ούτως ή άλλως το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.
• Σε συνέχεια του παραπάνω συλλογισμού, τόσο το νέο κόμμα του κ. Παπανδρέου όσο και το «Ποτάμι» – το οποίο ενισχύθηκε και με τους μεταρρυθμιστές του κ. Λυκούδη – θα λειτουργήσουν ως πολιτικά αναχώματα, προκειμένου να εμποδίσουν τη μαζική ροή της ψήφου των απογοητευμένων προς το ΣΥΡΙΖΑ.
• Επιπλέον, είναι γνωστό ότι με το ισχύον εκλογικό σύστημα, όσο περισσότερα μικρά κόμματα μπουν στη Βουλή τόσο απομακρύνεται το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ.
• Μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα, αλλά μη εξασφαλίζοντας την αυτοδυναμία, θα είναι δέσμιος των μικρών κομμάτων, τα οποία θα τον εκβιάζουν, προβάλλοντας μνημονιακές λογικές και προϋποθέσεις, προκειμένου να συνεργαστούν μαζί του.
• Παράλληλα, το ΚΚΕ ξεκαθάρισε ήδη τη θέση του, αρνούμενο κάθε συνεργασία – ούτε καν ψήφο ανοχής – ώστε να καταστεί ξεκάθαρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μόνος του.
• Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, ελπίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα είναι το πρώτο κόμμα, δεν θα έχει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης και επομένως θα βάλει τη χώρα σε περιπέτειες εξαιτίας της αναμενόμενης πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας. Άλλος ένας λόγος, λοιπόν, για να φοβήσουμε τους «νοικοκυραίους».
• Στη σκηνοθεσία συμμετέχει ακόμη και η οικογένεια Παπανδρέου, η οποία φέρεται να «διαφωνεί». Με τον τρόπο αυτό, όμως, ο Γιώργος απαλλάσσεται από τα βαρίδια που του έχει η ίδια η οικογένεια φορτώσει, εμφανιζόμενος, περίπου, ως ο «ασυμβίβαστος κοινωνικός επαναστάτης», ο οποίος πάει κόντρα στο ρεύμα και συγκρούεται με τους πάντες και τα πάντα προκειμένου να «σώσει τη χώρα».
Η πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου θα είχε κάποια, ελάχιστη έστω, ελπίδα να θεωρηθεί ως αληθινή ρήξη με το πολιτικό μόρφωμα που έχει φέρει τη χώρα μας στο χείλος της οικονομικής, ηθικής και ανθρωπιστικής καταστροφής, εάν ο ίδιος και οι βουλευτές που τον υποστηρίζουν καταψήφιζαν τον κ. Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η θετική ψήφος τους δείχνει και τις αληθινές προθέσεις τους, οι οποίες δεν είναι άλλες από το να ανακόψουν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις κι ελπίζω ο ελληνικός λαός να το έχει ήδη αντιληφθεί και να δώσει τις ανάλογες απαντήσεις στην κάλπη.
* Ο Γιώργος Νικολάου είναι αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
