Με επιτυχία και μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 8 Μάη, στην Φλώρινα (οδός Ονείρων) η εκδήλωση που διοργάνωσαν ο Σύλλογος Γυναικών Φλώρινας (μέλος της ΟΓΕ), το Σωματείο Εμπορικών και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φλώρινας (Π.Α.ΜΕ.) και το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (Μ.Α.Σ.)
Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην επέτειο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, 9 Μάη 1945 … μαζί με αυτήν τιμήθηκαν για το έργο τους έξι ποιητές, ο Ρίτσος, ο Λειβαδίτης, ο Σικελιανός, ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Μαγιακόβσκι και ο Μπρέχτ. Στην εκδήλωση συμμετείχε ο μουσικό – συνθέτης Πέτρος Σατραζάνης που τραγούδησε και συνόδεψε στο πιάνο μελοποιημένη ποίηση των μεγάλων αυτών ποιητών, ακούστηκαν απαγγελίες ποιημάτων από μέλη Του Συλλόγου Γυναικών Φλώρινας (ΟΓΕ), του Σωματείου Εμπορικών και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φλώρινας (Π.Α.ΜΕ.) και από φοιτήτριες – μέλη του Μετώπου Αγώνα σπουδαστών.
Την εκδήλωση συντόνιζε η σ. Μάλαμα Κανελλοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Φλώρινας, η οποία στην σύντομη εισήγησή της ανέφερε:
9 Μάη του 1945 - Ημέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών
Η 9 Μάη του 1945 είναι η μέρα που σηματοδοτεί το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, με τη μεγάλη νίκη των λαών.
Τη μέρα αυτή οι εργάτες, οι αγρότες, οι νέοι και οι γυναίκες του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος αποδίδουμε φόρο τιμής στις γυναίκες και τους άντρες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων που έδωσαν τη ζωή τους πολεμώντας ενάντια στο φασιστικό ιμπεριαλιστικό Άξονα Γερμανίας-Ιαπωνίας-Ιταλίας και των συμμάχων τους.
Είναι η μέρα που ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωσε την κόκκινη σημαία της Σοβιετικής Ένωσης στο Ράιχστανγκ. Οι νέοι σήμερα πρέπει να γνωρίσουν ό,τι δε μαθαίνουν στα σχολικά βιβλία. Ότι η Σοβιετική Ένωση έδωσε 23 εκατομμύρια ψυχές νέων, μέχρι να υψώσουν τη σημαία τους στο άντρο του φασισμού στο Βερολίνο. Ότι ο ελληνικός λαός έδωσε χιλιάδες νεκρούς στον Αγώνα κατά του φασισμού με επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές καθώς και ότι όλη η ανθρωπότητα πλήρωσε πολύ ακριβά σε ανθρώπινες ψυχές φτάνοντας το ποσό των 80.000.000 ανθρώπων περίπου. Ακόμη πρέπει να μάθουν ποιοι πρωτοστάτησαν στη χώρα μας δίνοντας τη ζωή τους ενάντια στο φασισμό, ποιοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί, φανερά ή υπόγεια.
Έχουμε χρέος απέναντι στους ήρωες και ηρωίδες των αντιφασιστικών αγώνων. Έχουμε χρέος στους χιλιάδες που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν στα κρατητήρια, στις φυλακές και στις εξορίες.
Όλοι εμείς έχουμε καθήκον μέσα από το εργατικό, το λαϊκό κίνημα να ανοίξουμε το δρόμο στα παιδιά, ακόμα και των μικρότερων ηλικιών, ώστε να έρθουν σε επαφή με την ιστορική πείρα από την πάλη ενάντια στο φασισμό, να αποκαλύψουμε τη διαστρέβλωση που υπάρχει στα σχολικά βιβλία όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα και τα συμπεράσματα.
Κεντρικό ρόλο στη διαστρέβλωση της ιστορικής μνήμης των λαών κατέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, που από το 1985 προσπάθησε να διαγράψει την 9η Μάη ως μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, καθιερώνοντας στη θέση της τη λεγόμενη Ημέρα της Ευρώπης.
Η ιστορία όμως έχει μόνο μια αλήθεια και αυτή τη γράφουν οι λαοί. Όρος και προϋπόθεση είναι η συνεχής προσπάθεια να γίνεται κατανοητό ότι η αιτία που δημιουργεί το φασισμό και το ναζισμό δεν είναι άλλη από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και επομένως η πάλη ενάντιά του πρέπει να είναι πάλη ενάντια στη ρίζα του, αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Η επαφή των νέων με τις αξίες της συλλογικότητας, του αγώνα, της ταξικής λαϊκής αλληλεγγύης, της ισοτιμίας των φύλων, μέσα από τη συμμετοχή των γονιών και συγκεκριμένα των μητέρων στο λαϊκό κίνημα τους παρέχει ζωντανό παράδειγμα και τα διαπαιδαγωγεί, ώστε να μην πέφτουν θύματα της ρατσιστικής και ναζιστικής προπαγάνδας αλλά να μπορούν να την αποκρούουν.
Οι γονείς που μεγαλώνουν παιδιά έχουν χρέος να αποκαλύψουν, να πολεμήσουν, να απομονώσουν και να ορθώσουν τείχος στο δηλητήριο του φασισμού-ναζισμού.
«Το Φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον».
Στην συνέχεια η ίδια προλόγισε την εκδήλωση και αναφερόμενη στους ποιητές μεταξύ άλλων είπε: «Όλοι οι ποιητές στους οποίους θ’ αναφερθούμε σήμερα (είτε απαγγέλλοντας ποιήματά τους, είτε τραγουδώντας ποιήματα που μελοποιήθηκαν) δεν φοβήθηκαν να βάλουν στην τέχνη την πολιτική. Όλοι πίστευαν πως για την τέχνη, το να είναι κανείς «ακομμάτιστος», σημαίνει μονάχα ότι ανήκει στην παράταξη που κρατά τα ηνία της εξουσίας.
Κορυφαίοι δημιουργοί και δάσκαλοι, καθοδηγητές συλλογικής δημιουργίας, όχι μόνο καλλιτεχνικής αλλά δημιουργίας με αναζήτηση τρόπων και μεθόδων σε κάθε δραστηριότητα και πάνω απ’ ‘όλα στη δράση, στον αγώνα για να αλλάξουμε, να ανατρέψουμε την εκμεταλλευτική κοινωνία.
Όλοι στρατευμένοι αυτοί και η τέχνη τους συνειδητά σε ότι υπηρετούσε τον άνθρωπο και την κοινωνική του απελευθέρωση. Τα οράματα και τους αγώνες των λαών.
Εικόνες από τις απαγγελίες και αφηγήσεις ....
