Με αφορμή την παράνομη παρέμβαση του Βουλευτή Πέλλας κυρίου Σηφάκη στη σήραγγα της Άρνισσας και την αυτόβουλη παρέμβασή του για την διακοπή της λειτουργίας της, θα θέλαμε να εξετάσουμε αν η πράξη αυτή οφείλεται σε παράγοντες οικολογικής συνείδησης ή στα προσωπικά συμφέροντα.
Ανατρέχοντας στο βιογραφικό του Κυρίου Σηφάκη, παρατηρήσαμε τα εξής: Τα τελευταία 17 χρόνια δραστηριοποιείται αποκλειστικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ( κυρίως μικρά υδροηλεκτρικά έργα) σε Ελλάδα, Αλβανία και Σερβία. Επίσης είναι εν ενεργεία Πρόεδρος (εδώ και πέντε χρόνια) του Ελληνικού Συνδέσμου Μικρών Υδροηλεκτρικών Σταθμών.
Η επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα και τα οικονομικά οφέλη του εν λόγου βουλευτή, επηρεάζονται άμεσα από το κλείσιμο της σήραγγας της Άρνισσας. Η επαναλειτουργία της σήραγγας συνεπάγεται επαναλειτουργία του ΥΗΣ Άγρα (50 MW) και του ΥΗΣ Εδεσσαίου (19 MW), οι οποίοι υπολειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια. Η επαναλειτουργία των δύο υδροηλεκτρικών ζημιώνει τον χώρο των μικρών υδροηλεκτρικών ιδιωτικού δικαίου, για δύο λόγους.
Ο πρώτος αφορά το κορεσμένο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της περιοχής. Σύμφωνα με ανακοίνωση του κύριου Σηφάκη (18/05/2015), πηγή [1], τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν στην περιοχή 13 μικρά υδροηλεκτρικά ιδιωτικού δικαίου. Σήμερα για την περιοχή, εκκρεμούν αιτήσεις για αδειοδότηση νέων μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών περί 17ΜW. Tο δίκτυο της ΔΕΗ είναι ήδη κορεσμένο και δεν μπορεί να δεχτεί την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται σήμερα. Ο κ. Σηφάκης ήδη έχει προτείνει επένδυση 500.000€ από την ΔΕΗ στην περιοχή Αλμωπίας για να μπορεί να απορροφηθεί το παραγόμενο ρεύμα. Αυτονόητο και επόμενο είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κ. Σηφάκη η πλήρη επαναλειτουργία του ΥΗΣ Άγρα και Εδεσσαίου (69 MW), οι οποίοι υπολειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια. Η λειτουργία των σταθμών της ΔΕΗ μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την αδειοδότηση των υφιστάμενων και μελλοντικών υδροηλεκτρικών σταθμών του κ. Σηφάκη.
Ο δεύτερος αφορά τον νομικό πλαίσιο που καθορίζει τα κριτήρια επιλογής των αιτήσεων που εκκρεμούν για την αδειοδότηση μικρών υδροηλεκτρικών ιδιωτικού δικαίου.
Το 2010 στον Ελλαδικό χώρο λειτουργούσαν μικρά υδροηλεκτρικά παραγωγής 183 MW. Τότε, για να καλύψει η Ελλάδα τις απαιτήσεις της συνθήκης του Κιότο που έχει υπογράψει, έθεσε ως στόχο ως το 2014 να εκδοθούν άδειες για 300 MW και ως το 2015 για 350 MW. Οι αιτήσεις που περίμεναν έγκριση μέχρι το 2010 ήταν για 570 MW πηγές [2]&[3]. Επομένως, χωρίς να συνυπολογίσουμε τις αιτήσεις που κατατέθηκαν το 2010-2014, από τότε ήταν αναμενόμενο πως θα έμεναν εκτός αιτήσεις μικρών υδροηλεκτρικών συνολικής ισχύς 220 MW. Ανατρέχοντας στη συνέχεια του ΦΕΚ Αριθ. Δ6/Φ1/οικ. 12160, Άρθ. 3 παραγ. 5 και 6, πηγή [4],που αφορά τη διαδικασία επιλογής υποψηφίων ηλεκτροπαραγωγών για έκδοση αδειών εγκατάστασης μικρών υδροηλεκτρικών έργων με τη βέλτιστη αξιοποίηση του διαθέσιμου υδατικού της χώρας, προκύπτει το δεύτερο εμπόδιο που θα δημιουργηθεί για τον κύριο Σηφάκη.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο κ. Σηφάκης ως βουλευτής σίγουρα δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα του κράτους όπως θα έπρεπε, σίγουρα δεν ενδιαφέρεται για τη στάθμη της λίμνης Βεγορίτιδας, αλλά σίγουρα εκπροσωπεί τα προσωπικά – οικονομικά του συμφέροντα.
Η Επιτροπή Διαχείρισης πλημμυρικών φαινόμενών της Τ.Κ. Βεγόρας
Πηγές :
[1]. http://pelladothe.blogspot.gr/2015/03/blog-post_868.html
[2]. http://energypress.gr/news/ypeka-epnixe-ta-mikra-ydroilektrika
[3]. http://www.eunice-group.com/index.php?option=com_content&view=article&id=212&Itemid=200&lang=el
[4]. http://www.rae.gr/old/downloads/sub2/1552(3-8-99)_YA12160.pdf