Στους χώρους δουλειάς, με ευθύνη της εργοδοσίας, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας είναι σχεδόν ανύπαρκτα και σε συνδυασμό με τα χαμηλά μεροκάματα και τη δουλειά ήλιο με ήλιο κάνουν τη ζωή των συναδέλφων όλο και πιο δύσκολή. Παρόλο που είναι γνωστό ότι τα εργατικά ατυχήματα δεν καταγράφονται ολοκληρωμένα, ακόμη και τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία δείχνουν την τραγική πραγματικότητα. Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ, από το 1999 έως το 2012 σχεδόν 1.700 εργαζόμενοι δεν γύρισαν σπίτι τους. Δηλαδή κάθε 3 μέρες ένας εργαζόμενος πεθαίνει από εργατικό ατύχημα (στην καταγραφή αυτή εξαιρούνται τα ατυχήματα σε εργάτες γης, ναυτεργάτες, εργάτες ορυχείων).
Τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα ή δυστυχήματα, δεν οφείλονται στην ατυχία, αλλά στο ότι δεν λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που θα μπορούσαν να ληφθούν, με βάση το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνικής. Ο βασικός παράγοντας που καθορίζει τις επιλογές κάθε εργοδότη σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας, είναι η επίδραση που θα έχουν αυτές στα κέρδη της επιχείρησης.
Χιλιάδες εργατικά «ατυχήματα», εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους με ελαστικές μορφές και ανασφάλιστους φέρνει η αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική που είναι στην κυριολεξία μια εργασιακή ζούγκλα, η οποία έχει θεσπιστεί και νομοθετηθεί από τις εναλλασσόμενες κυβερνήσεις.
Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση, όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις της πλειοψηφίας του ΔΣ του Ε.Κ. Φλώρινας δεν έχουν κάνει καμιά ουσιαστική παρέμβαση. Ήταν μακριά από τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, «έστηναν» σωματεία σφραγίδες, δεν συγκρούονταν με τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα, με την εργοδοσία, κι αντί να καλούν σε αγώνες, αρκούνταν σε ευχολόγια και προτροπές για τήρηση των νόμων, βάζοντας πλάτη στην κυβέρνηση, δείχνοντας καθαρά το πρόσωπο του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Και έρχονται τώρα να μας πληροφορήσουν πως "στην ασφάλεια στην εργασία μας δεν χωράνε τα συνδικάτα" και να απενοχοποιήσουν τελικά την εργοδοσία απαλλάσσοντας την από τις βαριές ευθύνες, λέγοντας μας ξεδιάντροπα πως η ασφάλεια των εργαζομένων είναι δική τους ευθύνη.
Η Γραμματεία Φλώρινας του ΠΑΜΕ καλεί τον κάθε συνάδελφό μας και την καθεμιά συναδέλφισσά μας, να μετατρέψουν τη θλίψη, την οργή και την αγανάκτηση που νοιώθουν σε Οργανωμένο αγώνα ενάντια στην πραγματική αιτία που γεννά, όχι μόνο τα εργατικά ατυχήματα, αλλά και όλα τα δεινά που ζούμε τα λαϊκά στρώματα.
Να μην υποκύπτουν μπροστά στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, που με πρόσχημα την κρίση ή με την απειλή της απόλυσης, μας έχουν να δουλεύουμε υπό απάνθρωπες συνθήκες. Να αγωνιστούν για έναν ενιαίο κρατικό φορέα ενέργειας κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων και έναν κατασκευαστικό τομέα αποκλειστικά δημόσιο, που θα σχεδιάζει τα έργα με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες σε δρόμους, στην αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, σε κτίρια, στην κατοικία κτλ.
Να παλέψουν από κοινού, με τους φτωχούς αγρότες, τους μικρούς και μεσαίους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία και τις γυναίκες, ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κάθε αστικής κυβέρνησης, στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων. Να παλέψουν από κοινού για έναν ριζικά άλλο δρόμο ανάπτυξης που στο επίκεντρό του θα έχει τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών».
