«Σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν ταξιδέψω, στο δεύτερο σπίτι μου θα επιστρέψω, στο Διεθνές», είχε πει κάποτε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Κι αν βρεθείτε ποτέ στη Φλώρινα, φροντίστε να περάσετε το κατώφλι του: είναι ταξίδι σ’ άλλη εποχή.
Το αγαπημένο στέκι του ποιητή της μεγάλης οθόνης, Θόδωρου Αγγελόπουλου, που αποτέλεσε και σκηνικό σε αρκετά πλάνα, δεν έχει επηρεαστεί από τα φώτα της φήμης που έριξε πάνω του ο μεγάλος σκηνοθέτης. Οι παππούδες είναι πάντα εκεί με το χαρτάκι, την εφημερίδα το τσιπουράκι τους, η σόμπα πάντα παλεύει να ζεστάνει τον ψηλοτάβανο χώρο στις άγριες φλωρινιώτικες θερμοκρασίες του χειμώνα, το προσωπικό παραμένει ευγνέστατο και τα χορταστικά μεζεδάκια αξιοσημείωτα φθηνά.
Μόνο το εξαίσιο πάτωμα-σκάκι και ο θρυλικός καθρέφτης που συναντάς σε παλιότερες εικόνες δεν είναι πια εδώ. Κι ούτε ο Αγγελόπουλος, που μια γωνιά στον τοίχο του καφενείου τιμά την αγάπη του και φυλά διακριτικά τη μνήμη του ζωντανή…
Το ιστορικό καφενείο, που χτίστηκε γύρω στο 1925, βρίσκεται στη Μεγάλου Αλεξάνδρου, στον κεντρικό εμπορικό δρόμο της Φλώρινας, σ’ ένα όμως από τα πλέον ατμοσφαιρικά τμήματά του με πανέμορφα παλιά κτίρια. Μέχρι κάποιες δεκαετίες πριν, αποτελούσε το ισόγειο του ξενοδοχείου «Το Διεθνές» -εξίσου φημισμένου σε ολόκληρα τα Βαλκάνια, ειδικά στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, με μεγάλες προσωπικότητες να έχουν περάσει απ’ τους χώρους του.
Ο ψηλοτάβανος χώρος σου ανοίγει την ψυχή, οι μεγάλες τζαμαρίες αφήνουν το βλέμμα να περιπλανιέται στα κτίρια άλλων εποχών, τα παλιά κάδρα στους τοίχους και η όλη «διακόσμηση» ζωντανεύουν μνήμες της συλλογικής ιστορίας αυτού του τόπου, το τσίπουρο βοηθάει ιδιαίτερα στην ένταση μιας αλλόκοτης αίσθησης που προκαλούν χώροι με τέτοιο ειδικό βάρος.
Tip Όταν βρεθήκαμε εκεί, μετά από μια μαγευτική βόλτα στη λιθόστρωτη όχθη του ποταμού Σακουλέβα με το εκπληκτικό σκηνικό παλιών σπιτιών κι αρχοντικών, βρήκαμε στο τσακ τραπέζι –ο χώρος ήταν γεμάτος από ωραίες παρέες. Αν και αυτό μπορεί να μην αντικατοπτρίζει την κανονικότητα, καθώς ήμασταν περαστικοί τις μέρες των γιορτών, ένα τηλέφωνο πριν για σιγουριά δε θα έβλαπτε.
ΠΗΓΗ
