Το πρόσωπο, ως καθρέφτης του εαυτού, λειτουργεί ως πεδίο καταγραφής αισθημάτων, ως τόπος κατάθεσης εμπειριών, ως οθόνη που δέχεται και προβάλει τη μνήμη της στιγμής αλλά και της διαδρομής κάθε ανθρώπου στη ζωή.
Το πρόσωπο κρατάει το ίχνος του χρόνου.
Το πρόσωπο κρατάει το ίχνος του χρόνου.
Με διάθεση αποτύπωσης προσώπων, ανθρώπων που άφησαν με τη σειρά τους-ένα διακριτό ίχνος στην ιστορία του τόπου μας, ξεκίνησε η έρευνα από τους φοιτητές και φοιτήτριες-νέους καλλιτέχνες του Εργαστηρίου Χαρακτικής και Έντυπης Τέχνης της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας. Ο καθένας και η καθεμιά, μέσα από ένα προσωπικό του πρίσμα, επέλεξε να χαράξει και να τυπώσει πρόσωπα, όπως εκείνα των:
Άλκης Ζέη , Ζώρζ Σαρή, Γιάννη Ρίτσου, Νίκου Καββαδία, Μενέλαου Λουντέμη, Νίκου Εγγονόπουλου, Μανώλη Αναγνωστάκη, Βάσως Κατράκη, Φώτη Κόντογλου , Λουκά Σαμαρά, Δημήτρη Καλαμάρα, Γιάννη Μόραλη, Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα, Παναγιώτη Τέτση, Σοφίας Βέμπο, Αλίκης Βουγιουκλάκη, Mαρίας Κάλλας, Ανέστου Δελιά , Ναπολέοντα Ζέρβα, Διαμαντή Μαυροδόγλου, Λέλας Καραγιάννη, Έλλης Παπά, Μάρκου Βαφειάδη, Δημήτρη Σκαλκώτα , Γιάννη Ξενάκη ,Μάρκου Βαμβακάρη, Σωτηρίας Μπέλλου …
Αναζητήθηκαν στοιχεία της ζωής τους, σε μια προσπάθεια να πλησιάσουμε την ιδιοσυγκρασία τους, την διαδρομή τους , και να «αγγίξουμε» το πρόσωπό τους μέσα από τις λιγοστές – σε πολλές περιπτώσεις- φωτογραφίες , δημοσιεύσεις και σχέδια. Επιλέξαμε πρόσωπα που έζησαν , αναδείχτηκαν ή ξεκίνησαν την καριέρα τους τις ιστορικές στιγμές 1944-49. Η συγκεκριμένη επιλογή, έγινε με βαθιά γνώση του γεγονότος ότι αναφερόμαστε και ανακαλούμε πρόσωπα που έζησαν και δοκιμάστηκαν στα πιο δύσκολα χρόνια της ελληνικής πραγματικότητας. Είναι φανερό πως -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – η περίοδος αυτή, άφησε τα ίχνη της στη συνείδηση και τη συμπεριφορά τους, ακόμα και πάνω στα πρόσωπά τους.
Στο ισόγειο της κλειστής αυλής του metamatic: taf, Νορμανού 5, στο Μοναστηράκι, «τα πρόσωπα 1944 49» ακολουθούν τη ροή των χαμηλών δωματίων λειτουργώντας όλα μαζί σαν ένα κινηματογραφικό ρεπορτάζ της εποχής. Ενσωματώνονται στο χώρο, o οποίος από μόνος του, μας οδηγεί στο να επιστρέφουμε σε «παλιούς» καιρούς . «Τα πρόσωπα» και οι μεταμορφώσεις τους, σ’ αυτή την παρουσίαση, καλούν το θεατή να ανακαλύψει, με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορεί κανείς να ανακαλέσει στη μνήμη του ένα πρόσωπο και το πώς η επανάληψη της μνήμης αλλοιώνει την πληροφορία που έχουμε σε σχέση με αυτό . Πρόκειται για μια έκθεση-κατασκευή που υποστηρίζεται συνδυάζοντας την παλιά χειρωνακτική –χαρακτική υπόσταση των έργων με μια σύγχρονη αντιμετώπιση εμπλοκής της στο χώρο.
Επιμέλεια έκθεσης : Δήμητρα Σιατερλή
Συμμετέχουν:
Φοιτητές του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινα, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Στέργιος Αδάμ, Βίκυ Βασιλείου, Λευτέρης Βελέτζας, Καληάνθη Βογδοπούλου, Νίκος Βουτσελάς, Έφη Γεώργαρου, Άντρια Ερωτοκρίτου, Ρομάν Ζουέβ, Καλυψώ Θεοδωρέσκου, Μαρία Καπαντζάκη, Χρόνης Καραχάλιος, Στυλιάνα Κατσιάρη, Θεοδότα Κόμπου, Γεωργία Κοντού, Αιμιλία Κοτζαογλανίδη, Μάνος Κτενιαδάκης, Χαρά Λάππα, Αγάπη Μαντζιώρη, Βαλεντίνη Μαυροδόγλου, Πλάτων Μπουντακίδης, Έφη Μπαντάζου, Θέμης Παπαπαναγιώτου, Αριάδνη Πεδιωτάκη, Καίτη Τουρτούρα, Χρυστάλλα Τσιαμπάρτα, Αγγελίνα Τσουμάνη, Αντωνία Φλέγγα, Αναστασία Χαραλάμπους, Γιώργος Χρήστου.