Εδώ και δέκα μέρες έχει στηθεί στην πανεπιστημιούπολη του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, δίπλα στο κέντρο της πόλης, ένα σκηνικό αυθαιρεσίας που δεν μας αξίζει και δεν μας τιμά. Χωρίς να ενημερώσουν και, φυσικά, χωρίς να πάρουν άδεια από κανέναν, εκατοντάδες Έλληνες και ξένοι ‘αντιεξουσιαστές’ έστησαν σκηνές, μαγειρεία και τουαλέτες σε μια σχεδόν στρατιωτική, και πάντως καθόλου άναρχη, κατασκήνωση.
‘Αν δεν παρεμποδίζει τη λειτουργία του Πανεπιστημίου, γιατί διαμαρτύρεστε;’ ακούμε συχνά από επίσημα χείλη και συμπαθούντες του χώρου. Πέρα από το προφανές, ότι σαφώς παρακωλύεται η ομαλή λειτουργία του ΑΠΘ, διαμαρτυρόμαστε, Πρυτανεία, Σύγκλητος και η συντριπτική πλειοψηφία συναδέλφων και εργαζομένων, γιατί είμαστε Πανεπιστήμιο. Διαμαρτυρόμαστε γιατί σε κανένα άλλο ακαδημαϊκό ίδρυμα του κόσμου, πέρα από το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, δεν θα γινόταν ανεκτή μια τέτοια κατάσταση. Γιατί έτσι καταπατείται βάναυσα, για μια ακόμη φορά, κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας και αυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου.
‘Αν δεν τελούνται αξιόποινες πράξεις, γιατί διαμαρτύρεστε;’ Πέρα από το προφανές, ότι παραβιάσεις εισόδων, καταλήψεις κτιρίων και φθορά δημόσιας περιουσίας διώκονται αυτεπάγγελτα, διαμαρτυρόμαστε γιατί το ΑΠΘ βρίσκεται σήμερα, μετά από 7 χρόνια συνεχών περικοπών, σε δεινή οικονομικά θέση και κάθε αποκατάσταση ζημιών κυριολεκτικά μας πονάει. Διαμαρτυρόμαστε γιατί πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για ν’ αγοράσουμε κάγκελα, λουκέτα και καινούργιες πόρτες σε μια απέλπιδα προσπάθεια προστασίας αιθουσών, γραφείων και εργαστηρίων του Μεγάλου Σχολείου.
‘Μα δε γίνονται πάντα τέτοια στο Πανεπιστήμιο; Γιατί διαμαρτύρεστε;’ Μας το λέει η Αστυνομία και η Κυβέρνηση, το επαναλαμβάνουν και κάποιοι, ελάχιστοι, πανεπιστημιακοί. Πέρα από το προφανές, ότι τέτοιου τύπου ‘εγκαταστάσεις’ ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, η συγκεκριμένη ερώτηση αποτελεί το χειρότερο πλήγμα, αφού προσθέτει προσβολή στην απόγνωση. Γι’ αυτό ακριβώς διαμαρτυρόμαστε προς όλες τις κατευθύνσεις και σ’ όλους τους τόνους. Για να σταματήσει η ανοχή στην ανομία και να ανατραπεί η παγιωμένη αντίληψη που θέλει το Πανεπιστήμιο αποδέκτη κάθε αυθαίρετης ή παράνομης δραστηριότητας που δεν μπορεί να ελεγχθεί από την οργανωμένη Πολιτεία.
Διαμαρτυρόμαστε και ζητάμε το αυτονόητο. Να γίνει επιτέλους στο Πανεπιστήμιο πράξη η Δημοκρατία. Η οποία, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, προϋποθέτει την τήρηση των θεσπισμένων νόμων.
Και ρωτώ με τη σειρά μου όσους εξακολουθούν να απορούν, όπως παραπάνω:
‘Εσείς γιατί ΔΕΝ διαμαρτύρεστε;’
Περικλής Α. Μήτκας
Πρύτανης ΑΠΘ
