Η δημοσιοποίηση έγινε με ανακοίνωση διάψευσης δημοσιεύματος που αναφερόταν στη συμφωνία της ΔΕΗ με την Κινεζική CMEC για τη μονάδα Μελίτη ΙΙ, όπου μεταξύ άλλων ο κ. Σταθάκης αναφέρει: «Το ΥΠΕΝ διευκρινίζει ότι το τμήμα του κοιτάσματος της Βεύης, το οποίο έχει παραχωρηθεί με αδιαφανείς διαδικασίες σε ιδιώτες χωρίς διεθνή διαγωνισμό, θα επαναπροκηρυχθεί με νόμιμο τρόπο».
Εκ των πραγμάτων ωστόσο, δημιουργείται πράγματι νέο σοβαρό "αγκάθι" στην υπόθεση της μονάδας Μελίτη ΙΙ καθώς θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να πάρουν οι ΚΙνέζοι, χωρίς να έχει λυθεί το θέμα της τροφοδοσίας της μονάδας, την επιχειρηματική απόφαση συνεργασίας με τη ΔΕΗ για την κατασκευή της.
Μετά την τροπή που παίρνει η υπόθεση αναμένεται επίσης η αντίδραση της ΑΚΤΩΡ (βλέπε εδώ τη σχετική ανακοίνωση της εταιρείας) η οποία όπως προαναφέρθηκε έχει υπογεγραμμένη σύμβαση με το ΥΠΕΝ από την οποία προφανώς έχουν προκύψει δικαιώματα για την εταιρεία.
Ειδικότερα, η εκμετάλλευση του ορυχείου της Βεύης είχε κατακυρωθεί στην ΑΚΤΩΡ, και είχε μάλιστα υπογραφεί σύμβαση με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το Δεκέμβριο του 2014 από τον τότε υφυπουργό Μάκη Παπαγεωργίου, εντούτοις η συμφωνία αυτή ποτέ δεν πέρασε από τη Βουλή καθώς μεσολάβησαν οι εκλογικές αναμετρήσεις, η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και το πάγωμα της διαδικασίας που είναι απαραίτητη για να ολοκληρωθεί η παραχώρηση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ΑΚΤΩΡ ουδέποτε εγκαταστάθηκε ως παραχωρησιούχος της Βεύης.
Οι πληροφορίες του energypress αναφέρουν ότι ο Όμιλος Μπόμπολα είχε θέσει επανειλημμένως το θέμα και είχε ζητήσει να ολοκληρωθεί η παραχώρηση με την κύρωση της σύμβασης από τη Βουλή.
Κομβικός ρόλος
Το λιγνιτωρυχείο της Βεύης διαδραματίζει κομβικό ρόλο καθώς διασφαλίζει την τροφοδοσία των δύο μονάδων της Μελίτης (της υφιστάμενης και της μελλοντικής, οψέποτε δημιουργηθεί) και μάλιστα με «καλής ποιότητας» λιγνίτη.
Τα ορυχεία που μπορούν να προμηθεύσουν τις συγκεκριμένες μονάδες με λιγνίτη και που, υπ’ αυτό το πρίσμα, θα μπορούσαν να ενταχθούν στο σχήμα της ΔΕΗ με την CMEC για την κατασκευή της Μελίτη ΙΙ, είναι:
Το ορυχείο "Αχλάδα" που ανήκει στην εταιρεία "Λιγνιτωρυχεία Αχλάδα Α.Ε.", το οποίο τροφοδοτεί και σήμερα τη "Μελίτη Ι", και μέχρι πριν λίγο καιρό το εκμεταλλευόταν εργολαβικά η κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΤΕΡΝΑ μετά από συμφωνία με τον παραχωρησιούχο, ενώ σήμερα έχει εγκατασταθεί άλλος υπεργολάβος.
Το ορυχείο στη θέση "Κλειδί" που ανήκει στη ΔΕΗ και το οποίο παραμένει ανενεργό καθώς για να λειτουργήσει θα πρέπει να γίνει μετεγκατάσταση των οικισμών που εμποδίζουν την ανάπτυξή του.
Το μικρό τμήμα του ορυχείου της "Βεύης" (περίπου το 40%) που ανήκει στη ΔΕΗ (είναι κλειστό επί 15 χρόνια).
Το υπόλοιπο και μεγαλύτερο τμήμα του ορυχείου της "Βεύης" (περίπου 60%) που είχε αρχικά κατακυρωθεί στην ΑΚΤΩΡ και που τώρα θα βγάλει σε νέο διαγωνισμό το ΥΠΕΝ
Εμπόδια για τη Μελίτη ΙΙ
Είναι βέβαιον ότι η επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού για τη Βεύη δημιουργεί νέα δεδομένα για την προοπτική κατασκευής της μονάδας Μελίτη ΙΙ και την εν γένει συμφωνία των Κινέζων με τη ΔΕΗ.
Κατά την παρουσίαση του project η διοίκηση της ΔΕΗ είχε κάνει σαφές ότι επιθυμούσε να λήξει γρήγορα η εκκρεμότητα και προσέβλεπε στη συνεργασία των παραχωρησιούχων στη νέα κοινή εταιρεία.
«Θα ζητήσουμε από τον πρωθυπουργό κατά την συνάντησή μας να ξεκαθαρίσει το θέμα της Βεύης» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στους δημοσιογράφους ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης εις επήκοον του αντιπροέδρου της ΑΚΤΩΡ Δημήτρη Κούτρα ο οποίος παρέστη στην υπογραφή του μνημονίου, όπως και ο επικεφαλής της ΤΕΡΝΑ Γιώργος Περιστέρης, παρουσιαζόμενοι από τον κ. Παναγιωτάκη ως «ιδιώτες με τους οποίους θα συνεργαστούμε στο Project Μελίτη».
Για να συνεργαστούν ωστόσο οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες με τη ΔΕΗ και την CMEC στη νέα εταιρεία που θα δημιουργηθεί για την περιοχή της Μελίτης, προϋπόθεση βεβαίως αποτελεί το να έχουν την εκμετάλλευση του ορυχείου της «μεγάλης Βεύης» (αποτελεί το 60% του συνολικού κοιτάσματος) ώστε να εισφέρουν το asset αυτό, το οποίο είναι εντελώς απαραίτητο για την τροφοδοσία των μονάδων, στο κοινό εταιρικό σχήμα.
Ιστορία για το βιβλίο Γκίνες
Η περίπτωση του ορυχείου της Βεύης μπορεί εύκολα να δώσει μια θέση στην Ελλάδα στο βιβλίο Γκίνες με δεδομένο ότι κυβερνήσεις δύο κομμάτων και συνολικά πέντε υπουργοί Aνάπτυξης και Eνέργειας δεν κατάφεραν επί δέκα χρόνια να ολοκληρώσουν έναν διαγωνισμό μίσθωσης του ορυχείου της περιοχής σε ιδιώτη επενδυτή.
Κατά το παρελθόν την εκμετάλλευσή του είχε η εταιρεία ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ (Κ. Βαρβούτης). Μετά την πτώχευση της εταιρείας το λιγνιτωρυχείο περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά έμενε ανενεργό για 15 περίπου χρόνια.
Η πρώτη προκήρυξη του διαγωνισμού που πέρασε στη συνέχεια από 40 κύματα έγινε στις 24 Μαΐου 2006, επί υπουργίας Δημήτρη Σιούφα. Ωστόσο στην ουσία διεξήχθησαν δύο διαγωνιστικές διαδικασίες, καθώς μετά το 2009 ο τότε υφυπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης, προχώρησε σε ακύρωση του πρώτου διαγωνισμού και στην προκήρυξη δεύτερου με διαφορετική μεθοδολογία.
Εν τέλει και μετά την εκδίκαση προσφυγής στο ΣτΕ κατά του κύρους του διαγωνισμού, ο πρώην υφυπουργός ΠΕΚΑ Μάκης Παπαγεωργίου επικύρωσε τον Αύγουστο του 2013 τα πρακτικά της επιτροπής αξιολόγησης η οποία είχε οριστεί τον Μάρτιο του 2010 με επικεφαλής τον καθηγητή Παναγιώτη Μητρόπουλο.
Το Δεκέμβριο του 2014 το ΥΠΕΝ υπέγραψε σύμβαση με την πλειοδότρια εταιρεία ΑΚΤΩΡ. Μεσολάβησαν οι εκλογικές αναμετρήσεις, και η συγκεκριμένη σύμβαση δεν κυρώθηκε ποτέ από τη Βουλή, κάτι που είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.
http://energypress.gr/news/neos-diagonismos-gia-lignitiko-koitasma-sti-veyi-katargeitai-i-parahorisi-stin-aktor-ston-aera
