Σάββατο 11:00 πμ κατολίσθηση στο ορυχείο Αμυνταίου. Μια ομολογουμένως από κάποιους αναμενόμενη εξέλιξη, για άλλους όχι! Τεράστια σε μέγεθος και έκταση καταστροφή! Η αρχή του τέλους ή η έναρξη μιας άλλης εποχής;Αν δούμε ρεαλιστικά το πρόβλημα, όπως βιώθηκε και βιώνεται από τους κατοίκους και τους εργαζόμενους, που δημιούργησε η κατολίσθηση στο ορυχείο του Αμυνταίου και διαχωρίσουμε το θέμα σε δύο διαστάσεις θα διαπιστώσουμε:
1 .Το τεράστιο πρόβλημα της Ανθρώπινης διάστασης όπου ένας οικισμός και οι κάτοικοί του εμπαίζονταν από ανθρώπους για πάρα πολλά χρόνια( από το 2009 ήδη έπρεπε να έχει λυθεί το θέμα),η Φύση, όμως, ενήργησε με τον δικό της μοναδικό τρόπο, έτσι ώστε οι αποφάσεις να παρθούν βίαια και γρήγορα. Ελπίζουμε οι διαδικασίες να γίνουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, άλλωστε, η απόφαση είναι τελεσίδικη πλέον και απομένουν τα διαδικαστικά. Την ίδια ασφυξία νιώθουν ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι στο ορυχείο και γύρω από αυτό(υπάλληλοι της επιχείρησης, εργολαβικοί, ιδιοκτήτες φορτηγών, εργολάβοι, συνεργαζόμενες επιχειρήσεις που ο κύκλος εργασιών τους είναι άρρηκτα συνδεμένος με το ορυχείο και τον Αης Αμυνταίου)
2. ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ! Το τεράστιο οικονομικό κόστος για μία επιχείρηση, που ήδη κλυδωνίζεται, σε ένα δύσκολο και αβέβαιο περιβάλλον περικυκλωμένη από καιροσκόπους που θέλουν να την τεμαχίσουν ως γύπες και να φάνε την σάρκα της αφήνοντας τα κόκαλα.
Σε αυτήν την όντως δύσκολη περίοδο εκτός από τις ομολογουμένως μεγάλες οικονομικές απώλειες λόγω της καταστροφής των μηχανημάτων που διαλύθηκαν κυριολεκτικά από την κατολίσθηση, το σταμάτημα των εργασιών στο ορυχείο του Αμυνταίου θα επιφέρει ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ πολλές ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ για την επιχείρηση! Το οικονομικό μέγεθος της ζημίας, θα είναι πολλαπλάσιο της όποιας, (δίκαιης για εμένα προσωπικά) αποζημίωσης των κατοίκων των Αναργύρων, αν στο τέλος κάνουμε πρόσθεση και δούμε τα πραγματικά οικονομικά μεγέθη!
Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι και για τα δύο που προανέφερα πάρα πολύ συνοπτικά, καταλυτικό ρόλο έπαιξε για άλλη μια φορά ο Ανθρώπινος παράγοντας που με τον ένα ή άλλο τρόπο επηρέασε και έφερε τις συνθήκες σε ακραία όρια.
Θέλετε η Πολιτεία; Θέλετε η Αρχαιολογία; Θέλετε ο κακός προγραμματισμός-σχεδιασμός, η κακή μας η τύχη, πείτε ότι θέλετε. Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ότι κάποιοι είχαν προειδοποιήσει για να αποφύγουμε αυτά τα προβλήματα και κάποιοι άλλοι απλώς κώφευαν και κρύβονταν πίσω από διαβεβαιώσεις που τελικά διαψεύστηκαν!
Δεν πρέπει όμως να λησμονούμε ότι υπάρχει και ένα τρίτο μεγαλύτερο θέμα, αυτό της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ, όπου η κυβέρνηση, με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις στα ενεργειακά δρώμενα της χώρας, θα πρέπει να αποφασίσει, την πιθανή απόσχιση του ορυχείου του Αμυνταίου από τον σχεδιασμό για παραχώρηση του 40% της λιγνιτικής εξόρυξης και παραγωγής ενέργειας από αυτήν από ιδιώτες. Και τότε τι μένει; Ποιά είναι πλέον τα ενεργά ορυχεία, τα οποία θα υπολογιστούν για αυτό το μοντέλο ανάπτυξης; Ποιες μονάδες θα τα συνοδεύουν; και άλλα τόσα ερωτήματα που θα μας απασχολήσουν από εδώ και στο εξής! Και μην ξεχνάμε πόσο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ, ΑΜΕΣΑ συνδεμένο και λειτουργικά χρήσιμο με την απρόσκοπτη λειτουργία του ΑΗΣ Αμυνταίου-Φιλώτα είναι το ορυχείο αυτό, όπως επίσης και το πώς επηρεάζεται η μελλοντική λειτουργία του σταθμού, της τηλεθέρμανσης που προσφέρει στην περιοχή κ.α…..
Επειδή πρέπει να λέμε αλήθειες και μόνο αυτές, επιβάλλεται με νύχια και με δόντια να διατηρηθεί το ορυχείο αυτό ΑΝΟΙΧΤΟ με εξορυκτική ικανότητα τέτοιας δυναμικότητας που να επιτρέπει την λειτουργία του με ΑΣΦΑΛΕΙΑ για τους εργαζόμενους και ΩΦΕΛΗ, τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά για την επιχείρηση και την περιοχή. Να αποφύγουμε την περίπτωση του κλεισίματος του ορυχείου Αμυνταίου ,αν όμως αυτό τελικά αποφασιστεί από την Διοίκηση και το επιβάλουν οι συνθήκες και αν τελικά δεν ευδοκιμήσουν οι προσπάθειες! Τότε να ισχύσει ότι και σε προηγούμενες εγκαταστάσεις της ΔΕΗ (ΑΗΣ Πτολεμαΐδας), όπου βίαια και απροσδόκητα ή προγραμματισμένα, έπαυσαν οι εργασίες. Δηλαδή να γίνει ορθολογική-ρεαλιστική πρόβλεψη για τα μηχανήματα και τις εγκαταστάσεις μα πάνω από όλα να υπάρξει ΜΕΡΙΜΝΑ για το προσωπικό! Τους εργαζόμενους, που τις ημέρες που προηγήθηκαν, δώσανε την ψυχή τους, έκαναν έναν Τιτάνιο αγώνα προσπαθώντας να ΣΩΣΟΥΝ τα μηχανήματα και ότι μεταφερόταν με ασφάλεια. Παρά τις άοκνες προσπάθειες που κατέβαλαν, έχουν καταρρεύσει ψυχολογικά και συναισθηματικά, βλέποντας το μέγεθος της καταστροφής, και πάλι όμως, είναι εκεί, δηλώνοντας έτοιμοι, πάντα παρόντες!
Νομίζω ότι σύντομα θα έρθει η ώρα και επιβάλλεται να γίνει ταμείο……….
Νομίζω ό,τι επιτέλους, πρέπει να καταλογισθούν ευθύνες, όπου και σε όποιον συνετέλεσε με τις ενέργειές του στην μεγάλη καταστροφή που επήλθε στο ορυχείο του Αμυνταίου!
Οι μόνοι που δεν φταίνε μα δυστυχώς, βίαια και άμεσα δέχονται τις συνέπειες, είναι οι Κάτοικοι των Αναργύρων και για άλλη μια φορά οι Εργαζόμενοι !
Πέτρος Γ. Γώγος
Περιφερειάρχης Οργανωτικού ΑΝΕΛ Δυτικής Μακεδονίας
