Η αξιοποίηση του λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, από τα μέσα της 10ετίας του 50, υπήρξε καθοριστικός παράγοντας για την ανάπτυξη της χώρας.
Η εκμετάλλευση των μεγάλων κοιτασμάτων λιγνίτη στη Δυτική Μακεδονία (Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Αμύνταιο, Φλώρινα), στο Αλιβέρι και στην Πελοπόννησο (Μεγαλόπολη) και η καύση του λιγνίτη για την παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας στους αντίστοιχους Ατμοηλεκτρικούς Σταθμούς της ΔΕΗ
έδωσε την δυνατότητα στη χώρα μας
να εξασφαλίσει άφθονη ηλεκτρική ενέργεια με χαμηλό κόστος και
να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ενεργειακές κρίσεις με ασφάλεια
συνέβαλε ουσιαστικά στην περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας
έδωσε τη δυνατότητα ανάπτυξης σε πολλές επιχειρήσεις στον ιδιωτικό τομέα (βιομηχανίες κατασκευής και συντήρησης τμημάτων του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού, τεχνικές εταιρείες χωματουργικών και κατασκευαστικών έργων, εμπορικές επιχειρήσεις προμήθειας υλικών και ανταλλακτικών)
συνέβαλε στη δημιουργία μεγάλου αριθμού θέσεων εργασίας.
Κατά συνέπεια, δικαίως ο λιγνίτης χαρακτηρίσθηκε ως το:
Εθνικό καύσιμο της Χώρας.
Τελευταία έχει σημειωθεί μια τάση απαξίωσης του λιγνίτη, σε ότι αφορά τη συμβολή του στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και στην εθνική οικονομία γενικότερα, η οποία οφείλεται αφενός στη νεότερη περιβαλλοντική νομοθεσία και αφετέρου στη συγκυρία των σχετικά χαμηλών τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν να μειωθεί η δραστηριότητα και οι αντίστοιχες επενδύσεις στα Ορυχεία και στους Ατμοηλεκτρικούς Σταθμούς της ΔΕΗ, με άμεσες καταστροφικές επιπτώσεις στις παρεμφερείς ιδιωτικές επιχειρήσεις και στην αύξηση της ανεργίας.
Επειδή θεωρούμε ότι:
Τα εναπομείναντα κοιτάσματα λιγνίτη είναι ικανά να συμβάλουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για τα επόμενα 40 χρόνια,
Η ορθολογική εκμετάλλευση του λιγνίτη (τόσο κατά την εξόρυξη όσο κατά την καύση του για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας) μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα τόσο στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων (όπου η Ελλάδα δεν υπολείπεται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο) όσο και στο κόστος της παραγόμενης κιλοβατώρας, που δεν μπορεί να εγγυηθεί η ρευστότητα στην τιμή και στην προμήθεια του Φυσικού αερίου,
Ο ρόλος της εγχώριας λιγνιτικής παραγωγής είναι αναντικατάστατος για την ασφάλεια εφοδιασμού, όπως πολύ χαρακτηριστικά φάνηκε κατά τη περίοδο συναγερμού Δεκεμβρίου 2016 – Φεβρουαρίου 2017,
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις (ορατές και σήμερα) μπορούν να προκαλέσουν ανατροπή στη σημερινή κατάσταση εφοδιασμού και τιμών στα διάφορα εισαγόμενα καύσιμα,
Η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του αιολικού και ηλιακού δυναμικού της χώρας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που είναι απαραίτητη, στο προβλέψιμο μεσοπρόθεσμο διάστημα δεν μπορεί από μόνη της να καλύψει τις ανάγκες της χώρας και άρα είναι πλασματική η παρουσιαζόμενη από κάποιες πλευρές η αντιπαλότητα με τον λιγνίτη. Αντίθετα, η χώρα οφείλει να στηρίξει με τον λιγνίτη την ηλεκτροπαραγωγή της με στόχο την ομαλή μετάβαση στις νέες πηγές, την αποθήκευση ενέργειας, την αποκεντρωμένη παραγωγή κλπ.
Η προσπάθεια να προχωρήσει η ανέγερση νέων λιγνιτικών μονάδων με σύγχρονες τεχνολογίες βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, τόσο ως προς την επίτευξη υψηλότερης απόδοσης, όσο και ως προς την προστασία του περιβάλλοντος.
Οι ανωτέρω ενέργειες πρέπει να συνοδευτούν από ανάλογες επενδύσεις, που θα συμβάλουν στην ταυτόχρονη ανάπτυξη των λιγνιτωρυχείων και την κατασκευή των αντίστοιχων μονάδων παραγωγής, οι οποίες αποτελούν μακροχρόνιες διαδικασίες. Πρέπει να τονίσουμε ότι οι αντιφατικές πολιτικές της τελευταίας δεκαετίας στο θέμα της ηλεκτροπαραγωγής, έχουν δημιουργήσει σήμερα σοβαρό πρόβλημα ανάπτυξης και αξιοποίησης των ορυχείων, με κίνδυνο, σε περίπτωση που καταστεί αιφνιδίως αναγκαία η απότομη αύξηση της λιγνιτικής παραγωγή για την στήριξη του ενεργειακού ισοζυγίου της χώρας, αυτή να μην είναι εφικτή,
ΑΜΕΣΑ επιδιώκουμε τους κάτωθι παρατιθέμενους σκοπούς:
Τη χάραξη, εκ μέρους της Πολιτείας, των διοικητικών και ρυθμιστικών αρχών, ενός σαφούς, δεσμευτικού και μακροχρόνιου σχεδιασμού για τη χρησιμοποίηση του λιγνίτη, που να ανταποκρίνεται στις σημερινές δημοσιονομικές δυσκολίες και στην ανάγκη στήριξης της εθνικής προσπάθειας για ανάπτυξη μακροπρόθεσμα των ΑΠΕ και τη σταδιακή απανθρακοποίηση. Την άμεση αναστροφή της κατάστασης και τη διαμόρφωση εκ νέου θετικού και αναπτυξιακού κλίματος.
Την ένταση της προσπάθειας στην τελευταία ευκαιρία που παρουσιάζεται, κατά τη διαδικασία του Τριλόγου, για την αναμόρφωση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών, ώστε η Ελλάδα να εμπίπτει κατά τον ίδιο βαθμό και με τις ίδιες προϋποθέσεις στις διατάξεις των μηχανισμών αποζημίωσης, που προβλέπονται για Κράτη Μέλη της Ε.Ε. με ΑΕΠ μικρότερο του 60% του κοινοτικού μέσου όρου.
Κατά τις διαπραγματεύσεις για το νέο «Πακέτο Καθαρής Ενέργειας για όλους τους Ευρωπαίους» η Ελλάδα να επιμείνει στη μη θέσπιση «Ορίου Επίδοσης Εκπομπών», (EPS) ίσο με 550 gr CO2/kWh, για τη συμμετοχή μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στους μηχανισμούς διαθεσιμότητας ισχύος, όριο που αν ισχύσει θα αποκλείσει τις λιγνιτικές μονάδες από αυτή τη διαδικασία και θα θέσει σε τεράστιο κίνδυνο την ασφάλεια εφοδιασμού ενέργειας της χώρας.
Την ανάδειξη των θετικών στοιχείων από την αξιοποίηση του λιγνίτη, τόσο στο εσωτερικό της χώρας (Κυβέρνηση, φορείς), όσο και σε επίπεδο Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σε συνεργασία με συναφείς οργανισμούς άλλων χωρών).
Την συμβολή με επιστημονική τεκμηρίωση στη λήψη ορθών αποφάσεων.
Την παρακολούθηση των εξελίξεων στην εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα θέματα που αφορούν στο λιγνίτη (εξόρυξη, παραγωγή ενέργειας, κ.λ.π.) και την παρέμβασή μας με στόχο την ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού της Χώρας, την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, την προστασία του περιβάλλοντος και την ίση μεταχείριση όλων των καυσίμων
Την ορθή ενημέρωση προς κάθε κατεύθυνση για την αναγκαιότητα της ορθολογικής ανάπτυξης της δραστηριότητας του λιγνίτη και
Τέλος, την ανάπτυξη ολόπλευρα της συνεργασίας με την Περιφερειακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση, με στόχο την επεξεργασία, προετοιμασία σε εκτεταμένη βάση και εξασφάλιση ικανοποιητικής χρηματοδότησης από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους, των μηχανισμών ομαλής μετάβασης στη νέα εποχή για τις περιοχές των λιγνιτωρυχείων.
Για το σκοπό αυτό εκλέγουμε προσωρινή διοικούσα επιτροπή, με την αντίστοιχη προσωρινή ιδιότητα, αποτελούμενη από τους:
Δ. Δημητρακόπουλο
Χ. Παυλίδη
Υ. Κωνσταντινίδου
Γ. Ναθαναηλίδη
Κ. Μεσσήνη
Δ. Χατζηχαρίση
Ζ. Λιβιεράτου
Στην παραπάνω επιτροπή αναθέτουμε την ενέργεια όλων των νομίμων διατυπώσεων για τη δικαστική αναγνώριση και νομιμοποίηση του άνω Συλλόγου, καθώς επίσης και την μετά τις παραπάνω διατυπώσεις σύγκληση γενικής συνέλευσης των μελών του για την εκλογή οριστικού διοικητικού Συμβουλίου.
