Τον συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε ο κ. Ηλίας Χασιώτης, Ιστορικός Ερευνητής Δυτικής Μακεδονίας ενώ για την ταινία μίλησαν η κ. Ευδοκία Μηλιατζίδου-Ιωάννου, δ. Λαογραφίας, επιτ. Δ/ντρια Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας-Θράκης, η οποία ανέπτυξε την εισήγησή της με τίτλο «Λαογραφική οπτική και όχι μόνο, στην ίδια διαδρομή» και ο κ. Γεώργιος Έξαρχος, Συγγραφέας-Ερευνητής του οποίου η εισήγηση αφορούσε την «Κινηματογραφική εικόνα ως όραμα». Μετά το πέρας των εισηγήσεων προβλήθηκε η ταινία.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Αμυνταίου κ. Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Αμυνταίου κ. Γιώργος Τρυφωνόπουλος, ο π. Υπουργός Παιδείας Δήμος Παπαδημητρίου, ο Πρύτανης του Α.Π.Θ. κ. Περικλής Μήτκας, ο επιτ. Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών κ. Νικόλαος Μέρτζος. Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Δήμαρχος Αμυνταίου, η Πρόεδρος του Συλλόγου Αμυνταιωτών κ. Φιλίτσα Μίγγου, ο Πρόεδρος των Απανταχού Αμυνταιωτών κ. Κωνσταντίνος Μησιάλης και με επιστολή τους ο βουλευτής Π.Ε. Φλώρινας κ.Γιάννης Αντωνιάδης, ο επιτ. Αρχηγός ΓΕΣ, Στρατηγός Ε.Α. κ. Φραγκούλης Φράγκος και ο κ. Βασίλειος Ψευδογκάς, τ. κοσμήτωρ Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. , Δ/της Αγίου Όρους.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους Πανεπιστημιακούς καθηγητές,τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, τους συμπατριώτες μας, τους φίλους Θεσσαλονικείς και τους εκπροσώπους φορέων και Συλλόγων που παρευρέθησαν και υποστήριξαν την εκδήλωση. Ειδικότερα τον Σύλλογο Αμυνταιωτών Θεσσαλονίκης,τον Σύλλογο Απανταχού Νυμφαιωτών, τον Σύλλογο Λεχοβιτών Θεσσαλονίκης, τον Σύλλογο Φιλωτιανών Θεσσαλονίκης ,τον Σύλλογο Φλωρινιωτών Θεσσαλονίκης, τον Σύλλογο Κλεισουραίων, τον Σύλλογο Πεισοδεριωτών, τη Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα,τη Βοϊακή Εστία, τον Σύλλογο Βογατσιωτών Θεσσαλονίκης, τη Παμμακεδονική Ένωση Μακεδονικού Αγώνα Ελλάδας-Αυστραλίας, το Ίδρυμα Μέλαθρον Αναστασίου-Ιουλίας Μπίλλη, την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών,τα Δυτικομακεδονικά Σωματεία και τους φίλους του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας-Θράκης.
Ακολουθούν αποσπάσματα του χαιρετισμού του Δημάρχου Αμυνταίου και των ομιλιών των εισηγητών:
Δήμαρχος Αμυνταίου:
«(…)Η προσέλευσή σας και σε αυτήν την εκδήλωση είναι άκρως συγκινητική και θεωρώ ότι εκπορεύεται από την αγάπη σας για την ιδιαίτερη πατρίδα μας . Είχα την ευκαιρία λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης να συνομιλήσω με πολλούς από εσάς και συνειδητοποίησα ότι έχουμε κοντά μας πολλούς Θεσσαλονικείς, που πληροφορήθηκαν την εκδήλωση και ήρθαν σήμερα τιμώντας μας με την παρουσία τους, για να γνωρίσουν την ευρύτερη περιοχή του Αμυνταίου.Τόσο η εκδήλωση όσο και η ταινία αποτελεί κάλεσμα, για να επισκεφτείτε τον τόπο μας, να γνωρίσετε την ιδιαιτερότητα των λιμνών , την ομορφιά του φυσικού τοπίου, την πολιτιστική κληρονομιά, αλλά κυρίως τα φιλόξενα αισθήματα και την κουλτούρα των κατοίκων.Θα ήθελα να ευχαριστήσω αρχικά την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, τα στελέχη και τους υπαλλήλους του Κέντρου Πολιτισμού για τη φιλοξενία και την αγαστή συνεργασία.Πραγματικά μας δίνετε την ευκαιρία να κοινωνήσουμε και με άλλους ανθρώπους το φυσικογεωγραφικό τοπίο και πολιτιστική μας ταυτότητα.Την κ. Ευδοκία Μηλιατζίδου-Ιωάννου και τον κ. Γεώργιο Έξαρχο που δέχτηκαν, ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία και επιστημονική κατάρτιση να εισηγηθούν για την ταινία.Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Ηλία Χασιώτη, πολύτιμο συνεργάτη και ακούραστο ιστορικό ερευνητή, που κινητοποίησε πραγματικά πολύ κόσμο , τον κ. Νίκο Νάτση για την βοήθειά του, τα Δυτικομακεδονικά Σωματεία που προώθησαν την εκδήλωση στα μέλη τους και υποστηρίζουν τις προσπάθειες μας και τα ΜΜΕ που προέβαλλαν την πρωτοβουλία μας.Για τον σκηνοθέτη της ταινίας , τον κ. Χρήστο Σκούρα, θα μιλήσουν οι εισηγητές… εγώ θα πω μόνο ότι είναι ένας άνθρωπος που μετουσιώνει σε εικόνα την αγάπη του για τον τόπο μας(…)»
κ. Ευδοκία Μηλιατζίδου-Ιωάννου:
Α) σε μορφή διαλόγου:
«(…) -Το όνομα Βεγορίτιδα πώς βγήκε;
-Το βλέπετε αυτό το απότομο πέτρινο ψηλό βουνό; Από κει γκρεμίστηκε στη βαθιά λίμνη η νύμφη Βεγορίτιδα, όταν την κυνηγούσε ο Θεός Απόλλωνας, γιατί ήταν πολύ όμορφη.
– Κρίμα την κοπέλα!
-Έτσι λέει η μυθολογία. Λένε ακόμη ότι στον βυθό υπάρχει μια πολιτεία που όταν τραβηχτούν τα νερά και κτυπήσει ο ήλιος βλέπεις τα ερείπιά της. Είναι άραγε η αρχαία Εορδαία; Δεν ξέρουμε! Προς το παρόν, κοιτάξτε πώς κρέμεται το τρένο ψηλά και πώς προβάλει μέσα από το μικρό τούνελ σαν κεφάλι φιδιού. Δείτε πόσο όμορφος φαντάζει μέσα στην αγριάδα του βουνού ο πετρόχτιστος τοίχος αντιστήριξης, που φτιάχτηκε, όταν έγινε η σιδηροδρομική γραμμή, το 1894! (…)».
Β) και η εισήγηση καταλήγει με τα εξής:
«(…) Η σημερινή ταινία «Αμύνταιο, η πολιτεία των λιμνών» μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω ξανά σε μέρη που έζησα και μελέτησα και να συνειδητοποιήσω για μιαν ακόμη φορά ότι ο πανάρχαιος αυτός τόπος, ο φορτωμένος ιστορία, που πλέκεται με την οικονομία, τη ψυχαγωγία, τη θρησκευτική και εθιμική ζωή δια των λιμνών, δεν έχει μόνο μαγευτικά τοπία, άγρια ζώα, αρχαία μνημεία αλλά και ανθρώπους, κολλημένους με τη γη τους, που τη λατρεύουν, την ποτίζουν με το αίμα και τον ιδρώτα τους, συνεχίζουν τα έθιμα των προγόνων τους και βρίσκουν αφορμές για γιορτές, πειράγματα και χιούμορ απίστευτο(…). Η πρώτη εικόνα, που είναι από τη Χειμαδίτιδα, μαγεύει. Γαλαζοπράσινη, γεμάτη καλαμιώνες γύρω- γύρω και στη μέση νησάκια από φυτά, σε ξαφνιάζει, καθώς ακούς τα κελαηδίσματα των πουλιών που ειδοποιούν ότι οδεύεις σ’ έναν κόσμο αλλιώτικο, ήσυχο, μελωδικό και κατάφυτο. Οι τσομπάνηδες στα βουνά κοντά στις λίμνες, διαφεντεύουν κοπάδια με κουδούνια, συγχρονισμένα σε κλίμακες διαφορετικές από των άλλων βοσκών και γεμίζουν τον τόπο με ήχους που ενώνονται με το τραγούδι των πουλιών και τον φλοίσβο από τα κύματα. Έτσι προέκυψαν τόσοι ποιητές, μουσικοί και ζωγράφοι στη Φλώρινα (…)».
κ. Γιώργος Έξαρχος:
«(…)Το θέμα μας είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ήδη καλοδουλεμένο αποτέλεσμα, που κρύβει πολλές ανθρωποώρες μελέτης και εργασίας και καλλιτεχνικής δημιουργίας, και που κρύβει κάματο, πίστη και έρωτα προς τη μητρίδα γη. Αποτιμώντας αυτό το αποτέλεσμα θα έλεγα ότι αξίζει ένα δημόσιο «εύγε», ένα «εύγε» προς όλους τους συντελεστές. Και η ακόλουθη ευχή ας τους συνοδεύει: Συνεχίστε παιδιά…
Να μου επιτραπεί, όμως, να κλείσω με μια παρατήρηση:
Την κινηματογραφική εικόνα ενός ντοκιμαντέρ πρέπει να την ιδούμε σαν ένα «όραμα». Ζούμε σε εποχή κατά την οποία αισθανόμαστε ότι τα κοινωνικά και τα πολιτικά οράματα του σύγχρονου ανθρώπου έχουν προδοθεί. Η κοινωνία για να λειτουργήσει, όπως και μια ολόκληρη εποχή, έχει ανάγκη από οράματα, τα οποία θέλει να πιστέψει και για τα οποία θα παλέψει. Τα κοινωνικά οράματα και οι προσδοκίες των κοινωνιών συνιστούν μια αναβαθμισμένη πραγματικότητα, στην οποία οφείλουν να εντάσσουν και τα μεμονωμένα άτομα. Τα οράματα έχουν τη φύση του ονείρου και χαρακτηρίζουν τα ευφυή και ευαίσθητα πρόσωπα, και δρουν καταλυτικά στη διαμόρφωση ενός πιο ανθρώπινου μέλλοντος σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.Αυτόν τον ρόλο φρονώ ότι πρέπει να αποσκοπούν και οφείλουν να παίζουν τα ντοκιμαντέρ όλων των θεματικών πεδίων. Και υπ’ αυτή την έννοια το «Αμύνταιο – Η πολιτεία των λιμνών», έχω την εντύπωση, κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση (…)».
Από το Γραφείο Δημάρχου
