Στη διάρκεια της τελετής τιμήθηκαν οι πρώτοι των αρίστων, μαθητές και μαθήτριες των γυμνασίων και λυκείων των σχολικών μονάδων των δήμων Φλώρινας και Πρεσπών.
Κεντρικός ομιλητής της φετινής εκδήλωσης ήταν ο καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας, Αρχιμανδρίτης π. Ειρηναίος Χατζηεφραιμίδης, με θέμα: «Αριστεία: ρετσινιά ή παλληκαριά;»
Τον ομιλητή παρουσίασε ο πρόεδρος του "Αριστοτέλη", Κωνσταντίνος Ραπτόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε παράλληλα στο ιστορικό της "Χρηστιδείου" και στη μεγάλη προσφορά του Αρχιμανδρίτη Γερμανού Χρηστίδη.
Ομιλία - προσφώνηση του Προέδρου του ΦΣΦ «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ» Κων/νου Ραπτόπουλου -Χατζηστεφάνου
Χριστός Ανέστη
Σας καλωσορίζουμε στον ΦΣΦΑ και την «Χρηστίδειο Τελετή 2018». Σας ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε και φέτος στην πρόσκληση του Συλλόγου μας και των φορέων που την υποστηρίζουν.
Η «Χρηστίδειος Τελετή», κάθε χρόνο, αποτελεί την κορυφαία πνευματική εκδήλωση βράβευσης των «πρώτων των αρίστων» μαθητών/μαθητριών Γυμνασίων & Λυκείων των Δήμων Φλώρινας και Πρεσπών και, ταυτόχρονα την ύψιστη εκδήλωση τιμής και ύμνου προς τα αγαθά της «παιδείας».
Η τιμητική αυτή εκδήλωση, επαναλαμβάνεται με αδιάκοπη ευλάβεια εδώ και 56 χρόνια από τον ΦΣΦΑ, αρχικά ως εκδήλωση των Τριών Ιεραρχών και, από το 1969 ως «Χρηστίδειος Τελετή», φέροντας το όνομα του Αρχιμανδρίτη Γερμανού Χρηστίδη (1883-1968), Μεγάλου Ευεργέτη του Συλλόγου μας από το Μαυροχώρι Καστοριάς.
Τιμάται ο παπα-Χρηστίδης (όπως έμεινε γνωστός) από τη δεύτερη πατρίδα του, την Φλώρινα και από τον «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ» και ονοματοδοτεί την κορυφαία του εκδήλωση, εξαιτίας της ιδιαίτερης και αναγνωρίσιμης, από όλους, πνευματικής του προσφοράς: Της άφατης εκκλησιαστικής του πίστης, της ανιδιοτελούς του αγάπης και προσφοράς και της ευρύτατης και δια βίου φιλομάθειάς του.
Ο Δημήτριος Ρίζος του Χρίστου (αρχικό του όνομα) τελείωσε το Δημοτικό του χωριού του (Μαυροχώρι) και έπειτα το Γυμνάσιο Καστοριάς. Ο Μητροπολίτης Καστορίας Γερμανός Καραβαγγέλης τον χειροτόνησε διάκονο (1908) δίνοντάς του το όνομα Γερμανός και, τον έστειλε για ανώτερες σπουδές στη Θεολογική Σχολή Χάλκης, από όπου αποφοίτησε το 1912, με βαθμό, «λίαν καλώς». Για τον λόγο αυτό, του προτάθηκαν ευρύτερες σπουδές στη Γερμανία, τις οποίες αρνήθηκε εξαιτίας της αγάπης του για την Καστοριά, την οποία και υπηρέτησε ως ιερέας και ιεροκήρυκάς της (1912-1915).
Θεία βουλή και θέληση τον οδήγησαν δύο φορές (1915-20 & 1934-39), στη Φλώρινα, στην οποία τελικά αφιέρωσε όλη του τη ζωή, ως καθηγητής Γυμνασίου, ως Ιεροκήρυκας και ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως (1953-1967). Στις 15/10/1968 εκοιμήθη και ετάφη στα κοιμητήρια του Αγ. Γεωργίου Φλωρίνης. Προς τιμή του ο μαθητής του και μετέπειτα γλύπτης Δημήτριος Καλαμάρας, φιλοτέχνησε την κεφαλή του, η οποία κοσμεί την Αίθουσά μας.
Σαράντα (40) χρόνια με τους Φλωρινιώτες έζησε χαρές και λύπες, μαρτυρικές και μοναδικές μεγαλειώδεις στιγμές, (Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Εθνικό Διχασμό, Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τριπλή κατοχή, απελευθέρωση, αδελφοκτόνο πόλεμο, ειρήνη). Θεοσεβής, φιλακόλουθος, φιλέορτος, ασκητικός, ευφυής, ελεήμων, εργασιομανής, φιλομαθής (πάντα κουβαλούσε ένα βιβλίο μαζί του), δεινός Ελληνιστής, γνώστης της τουρκικής, γαλλικής, και γερμανικής γλώσσας, ικανότατος λόγιος, ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας (με δημοσιεύσεις σε εφημερίδες και περιοδικά -«Πάνταινος» του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και «Αριστοτέλης» του ΦΣΦΑ), εξαίρετος ορειβάτης, ακούραστος οδοιπόρος, ευθυτενής, σεμνότατος, ταπεινός, ακέραιος ως χαρακτήρας, χωρίς να προκαλέσει ή να δώσει το παραμικρό δικαίωμα.
Για αυτό και οι Φλωρινιώτες δεν τον παρεξήγησαν τόσες δεκαετίες, όταν νοικοκυρές του πήγαιναν φαγητό στο κελί του στον Αγ. Γεώργιο ή τον προσκαλούσαν στο οικογενειακό τραπέζι τους. Ούτε όταν τον έβλεπαν στις κινηματογραφικές αίθουσες της πόλης μας ως λάτρη του καλού κινηματογράφου, μαζί με τους μαθητές του, ή όταν έκανε φροντιστηριακά μαθήματα ξένων γλωσσών σε κατ’ οίκον διδασκαλίες.
Συνδέθηκε βαθιά με τον ΦΣΦΑ και με το έργο που επιτελούσε στα δύσκολα χρόνια. Ως μοναδικό κληρονόμο της κινητής του περιουσίας όρισε τον ΦΣΦΑ με σκοπό: «…να ανεγερθεί οίκημα προς στέγασίν του για την ανύψωσιν του πολιτιστικού επιπέδου της νεολαίας Φλωρίνης μέσω του Συλλόγου ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ».
Σε αυτή την γραπτή παρακαταθήκη του παπα-Χρηστίδη, που σεβάστηκαν όλα τα ΔΣ του ΦΣΦΑ, κατά κύριο λόγο, οφείλεται και η έναρξη ανέγερσης του κτηρίου μας. Ανακηρύχθηκε Μέγας Ευεργέτης του Συλλόγου μας και προς τιμή του η ετήσια «Χρηστίδειος Τελετή».
Δεν ζήσαμε με τα λεφτά του παπα-Χρηστίδη. Αλίμονο!
Ζήσαμε με τις πνευματικές του παρακαταθήκες, την πίστη και το παράδειγμά του. Διότι, η πνευματική προσφορά ενός ανθρώπου είναι ανώτερη και θαυμαστή πέρα από κάθε υλική προσφορά, καθώς η υλική προσφορά έχει συγκεκριμένο ή συγκεκριμένους αποδέκτες, ενώ η πνευματική προσφορά απλώνεται προς όλους. Και πολλές φορές αισθανόμαστε το θαύμα, που δια πρεσβειών του, συμβαίνει σε εμάς. Διότι θαύμα είναι να συντηρείται ένας Σύλλογος, με τόσα ενεργά Τμήματα, σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες, από μια χούφτα ανθρώπους.
Τιμώμενοι μαθητές και μαθήτριες.
Σήμερα σύσσωμες οι Αρχές και επιφανείς Θεσμοί του τόπου μας, σας τιμούν με πανηγυρικό τρόπο. Όπως σας αξίζει κατά την παράδοσή μας: Λιτά και αρχοντικά. Με ευγένεια και ήθος. Με χαρά και καμάρι. Διότι η σημερινή εορτή ανήκει αποκλειστικά πρώτα-πρώτα σε εσάς που αριστεύσατε κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά, έπειτα στους καθηγητές σας που μόχθησαν μαζί σας και τέλος στους γονείς και τις οικογένειές σας που σας στήριξαν και σας στηρίζουν, ποικιλοτρόπως.
Στους προσωπικούς σας κόπους και μόχθους, αλλά και στους κόπους όλων των συμμαθητών σας που εκπροσωπείτε, τιμάται η παιδεία και τα πολλαπλά αγαθά της: η ευρυμάθεια, ο πολιτισμός, η ωραιότητα του πνεύματος, η ευγενής άμιλλα, η έντιμη και συνεχής προσπάθεια, η άσκηση ψυχής, ο πνευματικός κόπος, οι παροδικές στερήσεις, η παίδευση και η καλλιέργεια του νου, η εξάσκηση των αισθήσεων, ο καθορισμός στόχων, η αυτοσυγκέντρωση, η πειθαρχία, η επιμονή, ο δημιουργικός μόχθος, η συνέχιση της ζωής, το θάρρος, η τόλμη, οι ενεργές πρωτοβουλίες, οι δημιουργικές πράξεις, η υπεράσπιση της αλήθειας και του δικαίου.
Η Πατρίδα μας και οι Αξίες της δεν είναι ντροπή, ούτε απειλή, όπως επιθυμεί η στρεβλή παγκοσμιοποίηση.
Ευχόμαστε να πετύχετε στις σπουδές και στη ζωή σας.
Σας συγχαίρουμε και πάλι.
Κυρίες & κύριοι
Στο βαρύ βήμα της «Χρηστιδείου Τελετής» προσκαλούνται ως ομιλητές άτομα τα οποία με την αναγνωρισιμότητά τους, την ευρυμάθεια, την ενασχόλησή τους με την παιδεία, με την ευρεία της έννοια, την προσωπικότητά τους και, οπωσδήποτε την αγάπη και την προσφορά τους στον τόπο, μπορούν να απευθυνθούν στους νέους και τις νέες που θα έχουν αύριο τις τύχες της Πατρίδας στα χέρια τους, εμπνέοντάς τους και αποτελώντας οι ίδιοι πρότυπα καταξίωσης και προσφοράς.
Φέτος στα 77 χρόνια ζωής του Συλλόγου μας, ως ομιλητής, επιλέχθηκε ο Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης, π. Ειρηναίος Χατζηεφραιμίδης.
Ο π. Ειρηναίος Χατζηεφραιμίδης γεννήθηκε, στη Φλώρινα και μετά το τότε εξατάξιο Γυμνάσιο, εισήλθε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Είναι κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος με ΑΡΙΣΤΑ της ιδίας Σχολής. Δεν αποδέχτηκε αξιολογότατες προτάσεις εξέλιξής του στο ΑΠΘ (Θεολογική Σχολή & Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας), εξαιτίας της αγάπης του για την Φλώρινα, την Εκκλησία και τη νεολαία της. Αυτή τη στιγμή κατέχει τη θέση του Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Στον ιερό κλήρο εισήλθε το 1983 και υπηρετεί την Εκκλησία, ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητρόπολης Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.
Η εργογραφία του ως Πανεπιστημιακού περιλαμβάνει τίτλους βιβλίων, σειρά επισήμων κατατεθειμένων άρθρων σε εκκλησιαστικά, θεολογικά, παιδαγωγικά και φιλεκπαιδευτικά περιοδικά (όπως και στο Περιοδικό του ΦΣΦΑ), εργασίες με την μορφή μελετών. Ως ιερωμένος-ιεροκήρυκας έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) ομιλίες και κηρύγματα σε ιερούς ναούς, ιερατικά συνέδρια, συνάξεις, κατασκηνώσεις, κατηχητικά, συλλόγους, κα.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του η άφατη αγάπη του προς την Εκκλησία, την Πατρίδα, την Παιδεία, τους νέους και νέες, την «καινή» (νέα) γνώση, την εν τω βάθει μελέτη της ιστορίας -ιδίως για τις αλησμόνητες Πατρίδες των γονέων του (Κιουτάχεια και Πόντο) όσο και για το Μοναστήρι, την Αχρίδα, τις Πρέσπες, την Φλώρινα. Διαθέτει πλούσιο πρωτότυπο ανέκδοτο, ακόμα, υλικό.
Ένα άλλο και ιδιαίτερο και ξεχωριστό χαρακτηριστικό του -που ξενίζει όσους αγνοούν την έννοια και την πράξη της ευγνωμοσύνης, είναι το ακόλουθο: Σε κάθε του ευκαιρία μνημονεύει, καταθέτει τις ευχαριστίες του και τον πλήρη σεβασμό του προς τον παλαιό του δάσκαλο, αναγνωρίζοντας το σπουδαίο έργο του, όπως και το έργο των σωστών εκπαιδευτικών και την επίδρασή τους στην εύπλαστη νεολαία. Σπάνιο, για σύγχρονους ανθρώπους.
Σταματώ εδώ για τον φετινό ομιλητή. Θα μπορούσα να πω πολλά περισσότερα. Προσκρούω στην επιθυμία του, απόλυτα σεβαστή, να αναφερθώ σε αυτόν με όσα λιγότερα λόγια γίνεται. Θα το κάνω. Εξάλλου …«εξ όνυχος τον λέοντα»!
Στο σημείο αυτό και λίγο πριν τον ομιλητή, απαραίτητη θεωρείται η αναφορά στους χορηγούς της «Χρηστιδείου Τελετής 2018»:
Την Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.
Την Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας.
Τον Δήμο Φλώρινας.
Τον Δήμο Πρεσπών.
Τον ΟΜΙΛΟ ΔΕΗ ΑΕ.
Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Τράπεζας Πειραιώς, δια του Καταστήματος Φλώρινας.
Την Εθνική Τράπεζα, δια του Καταστήματος Φλώρινας.
Τον Εκδοτικό Οίκο «Αντ. Σταμούλη»-Θεσσαλονίκη, ο οποίος διαμέσου του Βιβλιοπωλείου «Η ΓΩΝΙΑ», προσέφερε καταπληκτικές εκδόσεις κάτω του κόστους.
Το Ωδείο της ΠΕ Φλώρινας για την προφορά τευχών-βιβλίων του μαέστρου κ. Δημοσθένη Μούσιου.
Επίσης, ευχαριστούμε τους Δ/ντες και Καθηγητές των Γυμνασίων και Λυκείων της Β’/θμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας, για την πολύτιμη βοήθεια που παρείχαν στο κάλεσμα του ΦΣΦΑ.
Σας ευχαριστούμε πολύ όλους.
Πανοσιολογιότατε π. Ειρηναίε, ευχαριστώντας σας για άλλη μια αφορά που αποδεχτήκατε την πρόσκλησή μας, σας παρακαλούμε να ανέλθετε στο βήμα της «ΧΡΗΣΤΙΔΕΙΟΥ ΤΕΛΕΤΗΣ 2018» και να αναπτύξετε την ομιλία σας με θέμα: «Αριστεία: ρετσινιά ή παλληκαριά;».