Μία αήθη, μία ανάρμοστη, απρεπή και άνευ ήθους, επίθεση δέχθηκε αυτές τις μέρες ο προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού Φλωρίνης Αγίου Γεωργίου, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Αναστάσιος Γκερτσάκης.΄Υστερα από την προτροπή του προς τον κ. Σέλτσα να μετανοήσει για τη συμφωνία των Ψαράδων, όλη τη χολή τους αυτός και η παράταξή του έριξαν σε έναν απλό παπά. ΄Ολους τους χαρακτηρισμούς, τους οικείους στο λεξιλόγιό τους, τους εκσφενδόνισαν.
Τι δεν τον είπαν… Τραμπούκο, ακροδεξιό… Τι δεν είπαν για τη Φλώρινα! Μίλησαν για θρησκευτικό μεσαίωνα που συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες, για δείγματα γραφής μίσους, για ιεροεξεταστικές συμπεριφορές, για ακραίες διχαστικές ρητορικές… Και το χειρότερο, ότι ο π. Αναστάσιος «μετά την αποστρατεία του δεν ήξερε τι να κάνει και είπε να γίνει ιερέας για να προσφέρει την εξουσία του»…
Τι έγινε, κύριοι; Σας έτσουξε, όπως έλεγε σε κάποιους ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων για τον π. Αυγουστίνο; Ποιος σας ανήγαγε σε επιτημητές πράξεων, σε κήνσορες; Τα δημοσιευμένα κείμενά σας κάτι θυμίζουν από πέτρινα χρόνια. Ομιλείτε εσείς: Οι πρώτοι διδάξαντες, οι λαβόντες διδα¬κτορι¬κά στον τακλά από τον αρχιτακλαδόρο σας, οι μεταλ-λαγμένοι… Ευτυχώς που κάποιοι δεν έχουν πάθει αμνησία και θυμούνται πολύ καλά τα έργα και τις ημέρες σας. ΄Ολοι δεν έχουν μικρή μνήμη. Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν μεγάλη μνήμη. Βέβαια με την ιδεολογία που σας διακατέχει, πολύ εύκολα βά¬ζετε ταμπέλες και στιγματίζετε βάναυσα.
Αγαπητοί κύριοι! Ο π. Αναστάσιος δεν είναι σαν εσάς κρατικοδίαιτος. ΄Αφησε την ήσυχη ζωή του συνταξιούχου, για να υπηρετήσει τον Θεό και τον λαό. Ως ιερέας διακονεί αμισθί.
΄Αλλωστε, έπρεπε να περιμένετε κάποια πράγματα, τουλάχιστον μία προτρο¬πή για ανάνηψη, μετά από την υπογραφή σας, γιατί βάλατε στο παιχνίδι τους βόρειους γείτονες, γιατί φέρατε στη μνήμη μας τη συμφωνία της Ζυρίχης, με την οποία οι Τούρκοι μπήκαν στο παιχνίδι. Και ιδού τα αποτελέσματα. Περιμέναμε τα αποτελέσματα της συμφωνίας που υπογράψατε. ΄Ηδη τα βλέπουμε. Καυχώ¬νται οι Σκοπιανοί. Ο δι’ ενός email μεταστραφείς υπουργός τους το είπε ξεκάθαρα ότι κέρδισαν τα περισσότερα. Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Ξέρετε το θράσος που δείχνουν στα χιονοδρομικά; Ξέρετε τι θα πληρώσουν οι χιλιάδες εταιρείες που πουλάνε μακεδονικά προϊόντα; Βέβαια κάποιος είπε: Θα το παλέψουμε. Αλλά οι εταιρείες έμειναν μόνες τους να παλεύουν, χωρίς τον αντρειωμένο σας. Είσθε σίγουροι ότι θα αποβάλουν τον αλυτρωτισμό τους; Δεν φοβόμαστε ένα μικρό κράτος. Για τον ρόλο αυτών που είναι από πίσω προβληματιζόμαστε.
Επίσης δεν θα μπορέσετε να απαγορεύσετε να διδάσκουμε τον Μακεδονικό Αγώνα. Αυτός ο μεγαλειώδης Αγώνας δεν έχει καμμία σχέση με τους Σκοπιανούς. Για παράδειγμα, ο Γκότσε Ντέλτσεφ, του οποίου το κάδρο προ ετών κοσμούσε το τελωνείο τους και το όνομα του οποίου φέρει εκπαιδευτήριο στο Μοναστήρι, ουδεμία σχέση με αυτούς. Να δούμε, όμως, τι αλλαγές θα επιφέρουν οι ημέτεροι Γραικύλοι. Ούτε θα μας απαγο¬ρεύσετε να τραγουδάμε και να μιλάμε για Μακεδονία μία και ελληνική. Και μη μας πείτε ότι σεις αγαπάτε περισσότερο από εμάς -και ειδικά από εμένα- τους Σκοπιανούς. Γνωρίζω πολύ καλά και παραπολ¬λούς καλούς Σκοπιανούς. Τους σέβομαι και τους εκτιμώ, όπως κάθε λαό. ΄Εχω δημο¬σιεύσει δύο βιβλία και τρία άρθρα για την περιοχή τους. Περί αγάπης μη ομιλείτε σε εμάς. Αλλού κτυπήστε την πόρτα, όχι στους ορθόδοξους ιερείς.
Και -σας παρακαλώ- μη ομιλείτε σε εμάς για επιτυχή συμφωνία. Εμείς δεν είμαστε εντολοδόχοι για να μας βραβεύσουν, κατά το Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει. Κάποια βραβεία δίνονται biz bize. Κοιτάξτε να αποβάλετε την αλαζονεία σας, γιατί όσο πιο ψηλά πετάει κάποιος, τόσο πιο χαμηλά πέφτει, με βαρύ γδούπο. Και μη περιφρονείτε την πλειονότητα του ελληνικού λαού, με τέτοια απαξίω¬ση που δεν ταιριάζει σε χείλη με μεγάλο στόμα. Αλλά nova tempora, novi mores. Nέοι καιροί, νέα ήθη. Αν δεν ήταν στα σύνορα Κοσσόβου-Σκοπίων η Grand Dame και η γιγαντιαία πρεσβεία στα Σκόπια, θα βλέπαμε αν κάποιοι θα είχαν πρεμούρα και αν θα τους διακατείχε το σύν¬δρομο Ωμέγα. Αυτών τα συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν, όχι τα εθνικά. Εδώ είμαστε, στη Μακεδονία, και θα δούμε πολύ σύντομα την περίφημη συνανά¬πτυξη και τη συμ¬φιλίωση.
Τα σπέρματα του διχασμού και του κοινωνικού αυτοματισμού έχουν προ πολλού σπαρεί. Για το εκκολαπτόμενο αυγό του φιδιού όλοι ξέρουμε ποιοι ευθύ¬νονται. Αυτοί θα παρέλθουν, αλλά το πρόβλημα θα το πληρώσει το ΄Εθνος μας. Όσο κάποιοι προσπαθούν να βλάψουν υπογείως την Πίστη και την Πατρίδα, θα βρουν πολλούς κατώτερους κληρικούς απέναντί τους. Με το ουδετερόθρησκο Κράτος που προσπαθούν να επιβάλουν, είναι εκτός ιστορίας και εθνικής συνέχειας. Κι ας δίνουν ασπασμούς. «΄Εδωκεν ασπασμόν, παρέδωκε τον Χρι¬στόν», θ’ ακούσουν τη Μ. Εβδομάδα μαζί με τον ψάλτη πρώην υπουργό.
Σεις θα καυχάσθε ότι επιτελείτε έργο. Και μεταξύ σας θα βαυκαλίζεσθε και θα επαί¬ρεσθε. Όπως θα μπορούσε να πει ο κ. Σέλτσας που –κατά δήλωσή του στην ΕΡΤ- είχε μητρική τη ντοπιολαλιά, θα μπορούσε –λέγω- να πει: Gore glavata. Ψηλά το κεφάλι.
Τι να κάνουμε, αγαπητέ μου πάτερ Αναστάσιε; Οι κέρκωπες, οι απατεώνες, ευδοκιμούν και οι λέοντες ηρεμούν, όπως έλεγε ο ΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Αλλά οι διάδοχοι των ιερέων- θυμάτων του Μακεδονικού Αγώνα θα συνεχίσουν. Κι ας τραγουδάει ο Αλκίνοος:
«Νικημένο μου ξεφτέρι,
δεν αλλάζουν οι καιροί.
Με φωτιά και με μαχαίρι
πάντα ο κόσμος προχωρεί».
Ας είναι. ΄Οσοι δεν ορρωδούν, όσοι δεν σπούδασαν στη σχολή Νενέκου, δεν θα μείνουν άπραγοι. Δεν διαθέτουν φωτιά και μαχαίρι. ΄Εχουν στη φαρέτρα τους τα όπλα τα πνευματικά. Για να θυμίζουν σε κάποιους την Τιμισουάρα. «Στήθι», λοιπόν, πάτερ, «εδραίος ως άκμων τυπτόμενος. Μεγάλου εστίν αθλη-τού το δε¬ρεσθαι και νικάν». Αυτό έγραφε ο ΄Αγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος στον ΄Αγιο Πολύκαρπο Σμύρνης, τον οποίο θα τιμήσουμε το Σάββατο, 23 Φε-βρουαρίου.
Υ. Γ. Γνωρίζω ότι εχθροί και άσπονδοι φίλοι θα μου επικολλήσουν γνωστές ετικέττες. Παγία η τακτική τους, βγαλμένη από εποχές αλήστου μνήμης. Τιμή μου και καμάρι μου. Διά Σιών ου παρασιωπήσομαι.
