π. Σωτηρίου Παρδάλη
Εφημερίου Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Φλωρίνης
Του στοιχειωμένου επί πολλά χρόνια Μητροπολιτικού Μεγάρου επί τέλους η ανακαίνιση του τελείωσε…… και με τα εγκαίνια του , 17 Ιουνίου, άνοιξαν τις θύρες του για να «απολαύσουμε» αυτό το «θαύμα»! που χρειάστηκαν 16 ολόκληρα χρόνια για να γίνει!
Εφημερίου Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Φλωρίνης
Του στοιχειωμένου επί πολλά χρόνια Μητροπολιτικού Μεγάρου επί τέλους η ανακαίνιση του τελείωσε…… και με τα εγκαίνια του , 17 Ιουνίου, άνοιξαν τις θύρες του για να «απολαύσουμε» αυτό το «θαύμα»! που χρειάστηκαν 16 ολόκληρα χρόνια για να γίνει!
<div dir="ltr" style="text-align: left;"
trbidi="on">
Την ίδια ημέρα 17 Ιουνίου 2019, ένα χρόνο μετά από την αποφράδα ημέρα της υπογραφής της «Συμφωνίας των Πρεσπών» αποφάσισαν οι Παμμακεδονικές Οργανώσεις πολύ νωρίτερα, να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις μνήμης για την αντίσταση των Ελλήνων Μακεδόνων κατά της υπογραφής στο χώρο αυτό που έγινε η αντίσταση και η μάχη με τα ΜΑΤ.
Δεν γνωρίζω πόσο «λιτά» έγιναν τα εγκαίνια του Μητροπολιτικού Μεγάρου γιατί δεν με ενδιέφερε, γι’ αυτό προτίμησα να παραβρεθώ σε μια άλλη εκδήλωση στο Πισοδέρι , για να τιμήσουμε τους αγωνιστές και αγνούς σημερινούς Μακεδόνες Έλληνες, που αντιστάθηκαν πριν ένα χρόνο κατά της επαισχύντου υπογραφής της «Συμφωνίας των Πρεσπών» και δέχθηκαν τα κλομπς και τα χημικά των ΜΑΤ, και κινδύνευσαν από αναπνευστικά προβλήματα, αλλά και τραυματίσθηκαν σοβαρά από τις βίαιες επιθέσεις των ΜΑΤ και βάφοντας τις Σημαίες που κρατούσαν με το αίμα τους.
Ένα χρόνο μετά , δυστυχώς η τοπική Εκκλησία μας, λησμόνησε τα γεγονότα του Πισοδερίου και προτίμησε να εγκαινιάσει ένα κτήριο και όχι να τιμήσει τους αγωνιστές που αντιστάθηκαν, σε μια λιτή και απέρριτη πράγματι εκδήλωση του Πισοδερίου. Η εκδήλωση είχε αποφασιστεί πολύ νωρίς και ήταν σε γνώση του Επίσκοπου μας, και ταπεινά φρονούμε ,ότι δεν έπρεπε να ορίσει την ίδια ημέρα τα εγκαίνια του Μητροπολιτικού Μεγάρου. Επαναλαμβάνω , δυστυχώς, η σημερινή «Εθναρχούσα» Εκκλησία έλαμψε με την απουσία της, προς χαρά των προδοτών του ξεπουλήματος της Μακεδονίας.
Δεν με έννοιαξε, αν το βράδυ ο Επίσκοπός μου π. Θεόκλητος κοιμήθηκε σ’ ένα ολοκαίνουργιο κρεβάτι μ’ ένα αφράτο στρώμα σ’ ένα πολυτελέστατο Μέγαρο με όλα το κομφόρ, γιατί μέσα μου τριγύριζαν τα λόγια του Χριστού «Αι αλώπεκες φωλεές έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε Υιός του ανθρώπου ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη» (Ματθ. 8,20). Αλλά με στενοχώρησε που περιφρόνησε την αγωνία των μελών των Παμμακεδονικών Οργανώσεων της υφηλίου, που συνεχίζουν τους αγώνες τους με αμείωτο ζήλο, με κάθε κίνδυνο και δεν παραβρέθηκε στην εκδήλωση συμπαράστασης για τους αγώνες τους και θα προσέδιδε μεγαλύτερη αίγλη .
Δεν με ενδιαφέρει, αν ο Επίσκοπός μας, θα δέχεται στην πολυτελέστατη «αίθουσα του θρόνου» του Μεγάρου του, μπροστά μου έχω την εσταυρωμένη αγάπη του Κυρίου μας, τον θρόνο του Σταυρού, και ήθελα τον Επίσκοπό μου ένα χρόνο μετά την αποφράδα ημέρα της υπογραφής της «Συμφωνίας των Πρεσπών» να καθίσει στο ιστορικό Δεσποτικό θρόνο του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής του ηρωϊκού και ιστορικού Πισοδερίου και να αναπέμψει δέηση γρήγορης ακύρωσης αυτής της βλαβερής συμφωνίας για την Ελλάδα και να ανακηρύξει την 17ην Ιουνίου ημέρα μνήμης και πραγματοποίησης αναλόγων εκδηλώσεων για την μεγάλη αυτή αντίσταση του λαού , ως Επίσκοπος της Μητροπολιτικής του περιοχής .
Δεν με ένοιαξε ποιοι πήραν «τιμητικές» πλακέτες, με το αζημίωτο βέβαια, για την βοήθεια ανακαίνισης του Μητροπολιτικού Μεγάρου, γιατί τα χρήματα προέρχονταν από τους φόρους του Ελληνικού Λαού, και όχι από την τσέπη των «τιμηθέντων». Με έθλιψε όμως ότι δεν τιμήθηκαν οι αγωνιστές της αντίστασης για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.
Ο λαός κρίνει και οι ιστορικοί του μέλλοντος καταγράφουν.
Φλώρινα 17/06/2019