-Έρχονται στιγμές που η μοίρα παίζει παιχνίδια στους ανθρώπους, αναζητάς λίγη σκιά να ξαποστάσεις λίγο νερό να ξεδιψάσεις και δεν βρίσκεις πουθενά.-Έρχονται στιγμές που ταυτίζεσαι με την μοναξιά, βλέπεις να χάνεται η αγάπη σε ένα παλιό αλγόριθμο, να αυτοκτονεί το πάθος να γίνονται σπάνιες οι λέξεις και ακριβό το χάδι.
-Έρχονται στιγμές που βλέπεις τη ζωή μονότονα, λουλούδια χωρίς χρώματα, μαυρόασπρα λιβάδια, αέρας καυτός να ανεμίζει στις παρυφές των δέντρων και αυτά να λυγάν από κάψα.
-Έρχονται στιγμές που βλέπεις το σκοτάδι να παραμερίζει το φως, οι σκιές να διώχνουν τον ήλιο, τα βράδια το ολόγιομο φεγγάρι να μην αγγίζει τα νερά της θάλασσας.
-Έρχονται στιγμές που αισθάνεσαι ότι η ζωή σε αδίκησε, πυρπόλησε τα όνειρα σου, νιώθεις ότι άφησες τον Ποσειδώνα να βουλιάξει τα όνειρα σου στην τρικυμία του μυαλού σου.
-Έρχονται στιγμές που καταλαβαίνεις ότι τα έκανες όλα λάθος, γιατί έθεσες το λάθος σε λάθος βάση σε λάθος στιγμή σε λάθος χρόνο με λάθος επιλογή.-
Κεντρική ιδέα: Η ζωή «αποταμιεύει» τα λάθη μας, αργά ή γρήγορα τα φέρνει μπροστά μας.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com
