-Ένα απόγευμα καθώς έκανε περίπατο χώθηκε ανάμεσα στα πόδια του ένα Ποντίκι, με τρεμάμενη φωνή του είπε: Σώσε με από την Γάτα και εγώ θα στο ανταποδώσω.
-Ο Ελέφαντας ξέσπασε σε δυνατά γέλια ήταν τόσο δυνατά που ακούστηκαν σε όλη την κοιλάδα, με την προβοσκίδα του έδωσε μια στην Γάτα και την πέταξε σαράντα μέτρα μακριά.
-Σου έσωσα την ζωή γιατί με έκανες να γελάσω, εσύ ένα ταπεινό ποντικάκι τι βοήθεια μπορείς να δώσεις σε εμένα τον σπουδαίο είπε ο Ελέφαντας.
-Καθώς έφευγε το Ποντίκι μονολόγησε δυνατά να το ακούσει ο Ελέφαντας: Σε ευχαριστώ! αλλά πάψε να παριστάνεις τον σπουδαίο, η ζωή θέλει σύνεση.
-Μετά από λίγους μήνες ήρθαν κυνηγοί για να πιάσουν άγρια ζώα προκειμένου να τα πάνε στο τσίρκο της διπλανής πόλης, την ίδια νύχτα ο Ελέφαντας αιχμαλωτίστηκε στην παγίδα τους…το Ποντίκι πλησίασε με προσοχή και είπε στον Ελέφαντα: Είμαι ο «ταπεινός» Ποντικός σε λίγα λεπτά θα σου χαρίσω την ελευθερία και άρχισε να κόβει με τα δόντια το χοντρό σχοινί. Ο Ελέφαντας λύθηκε, πριν πάρει τον δρόμο προς την ελευθερία ευχαρίστησε εγκάρδια τον Ποντικό.-
Κεντρική ιδέα: Κανείς δεν είναι τόσο σπουδαίος για να μην έχει την ανάγκη του άλλου και κανείς δεν είναι τόσο ταπεινός για να μην μπορεί να βοηθήσει.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος - Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com
