Η κατάκτηση (της γνώσης)

-Σε ένα χωριό του νότου, ανάμεσα στην Εκκλησία και το Σχολείο στάθηκε ο Κομιστής των Νέων και είπε: «Σκοτάδι πυκνό θα πέσει στους ανθρώπους, θα είναι τόσο πολύ που δεν θα βλέπουν μπροστά τους».

Το ταξίδι της ελπίδας (δεν έδωσε ελπίδα)

-Στην πρόσφατη συνάντηση στον Λευκό Οίκο Trump Μητσοτάκη πολλοί ήλπιζαν σε μια ξεκάθαρη βοήθεια του αμερικανού προέδρου προς την χώρα μας με αφορμή τις ενοχλήσεις της Τουρκίας.

Λυπάμαι πολύ (δεν μπορώ να βοηθήσω)

Ένας Κομπογιαννίτης για πολλά χρόνια «γιάτρευε» τους ανθρώπους σε μια μικρή πόλη, η περιουσία που έκανε ήταν μεγάλη, «στους αρρώστους αρέσει να πιστεύουν σε ψέματα» έλεγε πάντα στους πολύ στενούς φίλους.

Το αγόρι (της πρωτοχρονιάς)

-Ένα αγόρι ήθελε ένα ζεστό παλτό, την παραμονή της πρωτοχρονιάς είπε στους γονείς του ότι το βράδυ πριν πλαγιάσει θα το ζητήσει από τον Άι  Βασίλη, οι γονείς του δεν μπορούσαν να το αγοράσουν, έτσι του είπαν με πόνο ψυχής ότι δεν υπάρχει και να μην το περιμένει.

Ενισχύει την τοπική ελπίδα στη Μεταλιγνιτική Εποχή η επανεκλογή του Κων/νου Μπομπότα στη Συνέλευση των Αντιπροσώπων(ΣΤΑ) του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας(ΟΕΕ) στην Αθήνα!

  Είναι  γνωστή η πολύχρονη δράση  του Κων/νου Μπομπότα, όχι μόνο στο Οικονομικό Επιμελητήριο αλλά και σε  άλλους τομείς της Τοπικής και Περιφερειακής μας δημόσιας ζωής!
   Όμως ο  Κων/νος  Μπομπότας δεν είναι μόνο ένας  καλός οικονομολόγος, έχει μια σπάνια εξειδίκευση κι εμπειρία, η οποία  σε συνδυασμό με το όλο βιογραφικό του μπορεί να αποβεί σωτήρια για την περιοχή μας, αν αξιοποιηθεί σωστά!  

Μεταλιγνιτική περίοδος - ΔΕΗ Ελάχιστη άμμος παραμένει στην κλεψύδρα

Η ειδησεογραφία έχει πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας, οι αποφάσεις μοιάζουν οριστικές, ο δρόμος αναπόδραστος, το μέλλον προδιαγεγραμμένο. Στα άμεσα σχέδια της ηλεκτρικής εταιρείας να κλείσουν όλες οι λιγνιτικές μονάδες έως το 2023 ,με μοναδική εξαίρεση την Πτολεμαΐδα 5. Συγκεκριμένα οι μονάδες του Αμυνταίου προβλέπεται να κλείσουν μέσα στην επόμενη χρονιά, ενώ η Μελίτη το 2023.

Ο Τραπεζίτης (της Κυριακής)

-Ένας Τραπεζίτης μια Κυριακή στάθηκε στην μέση της πλατείας και είπε: «Αγοράζω αγελάδες με πεντακόσια ευρώ την μία».

Δυτική Μακεδονία μου, ‘I say a little prayer for you’ της Δήμητρας Καραγιάννη

Ο τόπος μας είναι η ταυτότητά μας. Είναι η παρουσία μας στο χρόνο. Η αφετηρία κι η επιστροφή μας. Δεν είναι μόνο ότι ο τόπος μάς ακολουθεί. Είναι ότι καθορίζει αυτό που είμαστε, αυτό που μάθαμε να είμαστε, κι αυτό που θέλουμε να γίνουμε. 

Το έπαθλο (της εκτίμησης)

-Ένας υπερόπτης Πολιτικός θέλησε να μετρήσει πόσο μεγάλη είναι η εξουσία του, έτσι ανακοίνωσε στους πολίτες ότι αυτός που θα την βρει έστω και κατά προσέγγιση θα λάβει ως δώρο ένα μεγάλο έπαθλο.

Ήρθε η ώρα να ζητήσουμε πίσω τα δανεικά!

Πριν δύο χρόνια περίπου, σε μία ανάλογη παρέμβαση, είχα τονίσει ότι ως περιοχή πρέπει να διεκδικήσουμε τις θέσεις εργασίας που χάνονται λόγω του κλεισίματος των ορυχείων και των εργοστασίων παραγωγής ενέργειας. Είχα κλείσει μάλιστα την παρέμβασή μου με την ευχή το τοπικό πολιτικό προσωπικό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να βγει επιτέλους από τη λογική των χλιαρών αντιδράσεων, που εν πολλοίς γίνονται για τα μάτια του κόσμου, να καταθέσει προτάσεις και να τις διεκδικήσει έχοντας στο πλευρό του την τοπική κοινωνία.

Ο Κάλες και τα βραστά κουλούρια του: Γράφει ο Δημήτρης Μεκάσης

Ο Μιχαήλ Πατσούρης ήταν αρτοποιός και το αρτοποιείο του βρισκόταν στην οδό Παύλου Μελά, στην αρχή της οδού. Πιο γνωστός ήταν με το όνομα Κάλες, από το Μιχάλης. Ήταν ο φούρναρης της γειτονιάς και ο κουλουράς όλης της Φλώρινας και των κοντινών χωριών. Ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος δουλευτάρης, ο οποίος από τα ψωμιά, τα ψηστικά και τα κουλούρια εξασφάλιζε τα προς το ζην της πολυμελούς οικογένειάς του.

Ο ΔΟΜ (=Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης), οι κεντρικές και περιφερειακές αρχές και η συζήτηση στο Δημαρχείο της Φλώρινας.

Σ. Ηλιάδου-Τάχου, Καθηγήτριας Νέας Ελληνικής Ιστορίας, Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Πολιτευτής της ΝΔ.
Κυρίαρχο ρόλοστο ζήτημα της διαχείρισης του μεταναστευτικού προβλήματος στην Ελλάδα διαδραματίζει η ΔΕΜ, η «Διακυβερνητική Επιτροπή Μετανάστευσης» που  ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1951  και άρχισε να λειτουργεί το  1952,  με έδρα τη Γενεύη,αρχικά με το όνομα «Προσωρινή Διακυβερνητική Επιτροπή Μεταφοράς Μεταναστών εξ Ευρώπης» (PICMME), ύστερα με το όνομα «Διακυβερνητική Επιτροπή Μετανάστευσης εξ Ευρώπης» (ΔΕΜΕ). Σκοπός της ίδρυσής της ήταν να διευθετηθεί το πρόβλημα της επανεγκατάστασης,μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο,εκατομμυρίων ανθρώπων στις πατρογονικές εστίες τους. 

Οι μυλόπετρες (του συμφέροντος)

-Ένας σιδηρουργός κατασκεύαζε τα καλύτερα ξίφη της περιοχής, μια μέρα τον επισκέφθηκε ένας ληστής και του ζήτησε να αγοράσει ένα, ο σιδηρουργός αρνήθηκε, ο ληστής τον έβαλε στις «μυλόπετρες του συμφέροντος» διαπραγματεύτηκε την τιμή, του δώσει επτά φορές περισσότερα χρήματα από τη αξία του.

Θολά και ταραγμένα νερά στην κοινωνία!

Το οικοσύστημα των λιμνών των Πρεσπών έχει μία σπάνια ιδιαιτερότητα. Η υπερχείλιση της μικρής Πρέσπας οδηγεί το νερό στην μεγάλη. Κατά την απορροή του το νερό αναδεύει την γή παρασύροντας φερτά υλικά τα οποία στην είσοδό τους στην μεγάλη λίμνη δημιουργούν μια «θολούρα», μια άσχημη εικόνα με «βρώμικο» νερό, το φαινόμενο του θολού-λασπώδους νερού παρατηρείται και στις εκβολές των ποταμών προς την θάλασσα έπειτα από έναν κατακλυσμό, η φύση όμως προνοεί… αφήνει την λάσπη να «καθίσει» και λίγα μέτρα πιο πέρα το νερό είναι κρυστάλλινο, πεντακάθαρο δίχως ίχνος φερτών υλικών και θολούρα, επέρχεται η «κανονικότητα» .

Οι πολιτικοί “τράβηξαν τη πρίζα” των αιολικών στη Γερμανία, γιατί τα βάζουμε στην Ελλάδα;

Οι πολιτικοί “τράβηξαν τη πρίζα” των αιολικών στη Γερμανία, γιατί τα βάζουμε στην Ελλάδα;
Στο τέλος Αυγούστου με επιστολή μου [1] στο Υπουργείο Ενέργειας και τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) είχα επισημάνει τη ραγδαία μείωση των εγκαταστάσεων αιολικών στη Γερμανία, τη σημαντική μεταστροφή και προτίμηση της αγοράς προς τα φωτοβολταϊκά (Φ/Β) και είχα προτείνει την κατάργηση στη χώρα μας των ξεχωριστών διαγωνισμών της ΡΑΕ αποκλειστικά για αιολικά, αλλά να γίνονται μόνο κοινοί διαγωνισμοί και να επιλέξει η αγορά την προτιμητέα και πιο φθηνή τεχνολογία.

Η επίσκεψη (στο δήμο)

Από το 1990 που πάτησα το πόδι μου στο Δήμο Φλώρινας για πρώτη φορά με την ιδιότητα του δημοσιογράφου μέχρι και το πρώτο εξάμηνο του 2019 ήμουν σχεδόν καθημερινά στον δεύτερο όροφο του Δημαρχείου.
-Είκοσι εννιά χρόνια πότε πέρασαν! σαν χθες, ακόμα έχω την εικόνα του κ. Κωτσόπουλου στην μνήμη μου, δεύτερη πόρτα δεξιά καθόταν πίσω από ένα ρετρό βαρύ ξύλινο γραφείο.
-Με τον καιρό πολλά άλλαξαν, μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής αποφάσισα να ξανανέβω τα σκαλοπάτια, στον γνώριμο χώρο, εκεί που γράφηκαν μικρές και μεγάλες ειδήσεις.

Ένας κόσμος (αδελφέ μου!)

-Κάποτε υπήρχε ένας κόσμος αδελφέ μου! όλοι ήταν κακόκεφοι, σκυθρωποί, στεναχωρημένοι, τα δάκρυα τους έτρεχαν ασταμάτητα, ακόμα και η νύχτα ήταν μαύρη σαν τις ψυχές τους.
-Μια νεράιδα παρακολουθούσε με πόνο ψυχής όλα όσα συνέβαιναν, έτσι μια νύχτα μαζέψει τα δάκρυα τους για να τα σκορπίσει στον ουρανό!.

Νέοι, μεταναστευτικά πουλιά…

Γράφει ο Νίκος Ιωάννου

Νέοι, μεταναστευτικά πουλιά … Η τοποθέτηση του έργου τέχνης «Αποδημητικά Πουλιά» σε διάφορα σημεία της πόλης μας, μου δημιουργεί την ανάγκη να αναφερθώ σε ένα πρόβλημα, πληγή για κάθε ελληνική οικογένεια, που είναι η φυγή- των νέων κυρίως- στο εξωτερικό. Η οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα μας εδώ και δέκα χρόνια, ανάγκασε πολλούς να αναζητήσουν καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά κυρίως οικονομική ανεξαρτησία σε χώρες τις Ευρώπης.

Έστω και έτσι (με είπε πατέρα)

-Ένας φιλήσυχος πέτρας μεγάλωσε με κόπο τον μοναχογιό του, στα χρόνια που πέρασαν ο γιος του δεν τον προσφώνησε ποτέ πατέρα, έμπλεξε με κακές παρέες και σύντομα οδηγήθηκε σε κελί υψίστης ασφαλείας.

Ελλάδα Ελβετία του Πνεύματος: Βασική προυπόθεση για τα 200 χρόνια από την Απελευθέρωση,το 2021.Πρόληψη και διασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης!

Είναι καλό ένας λαός να οραματίζεται, για το καλό το δικό του και όλου του κόσμου, διανοίγοντας ξανά δρόμους πολιτισμού και παγκόσμιας ειρήνης!
Οι νέες παγκόσμιες αυτοκρατορίες που έχουν δημιουργηθεί και ήδη δημιουργούνται παρουσιάζουν ευκαιρίες και απειλές,γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές!
Κι η περιοχή στην οποία βρίσκεται η χώρα μας ήταν,προ πάντων των αιώνων, το δελφικό κέντρο της παγκόσμιας ισορροπίας στη γη.Οι δύο αετοί του Διός που γύρισαν στο ίδιο σημείο στον ίδιο χρόνο!
Ο προορισμός του ΄Ελληνα ήταν και είναι πάντοτε ο εξανθρωπισμός της Οικουμένης!